เบิ้ม ตายแล้ว

หมวดหมู่ของบล็อก: 

            เมื่อวานนี้แดงเลิกงานกลับบ้านเกือบหกโมงเย็น มาถึงไม่เห็นลูกเบิ้มวิ่งมารับเหมือนเคย  ก็คิดว่า เบิ้มคงไปสวนโรงสีใกล้ ๆบ้านกับคุณตาเหมือนทุกวัน ไม่ถึงสิบนาที พ่อก็ปั่นจักรยานกลับมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับบอกว่า เบิ้มตายแล้ว ไม่ถึงห้านาทีเลย เบิ้มมุดเข้าไปเล่นในลอบดักปลา แล้วคงตกใจดิ้น ลอบกลิ้งตกลงไปในบ่อปลา พ่อมัวแต่ตัดหญ้า ไม่ได้ยินเสียง นึกขึ้นได้ ก็ช่วยไม่ทันแล้ว

นี่คงเป็นประมวลภาพสุดท้ายในสวนของเบิ้ม วันก่อน พ่อเวทย์พาทุกคนปลูกยางพาราในสวนป่า

  สวนป่า ที่ปลูกบ้าง ขึ้นเองบ้าง มีช่องว่างที่ไม่มีต้นไม้ขึ้นเหลืออยู่

             พ่อเวทย์ ไปซื้อกล้ายางพารา มาในราคา ต้นละ 40 บาท ซื้อมายี่สิบกว่าต้น เป็นต้นที่ไม่งามมากนัก ถ้าแบบงาม ๆ จะต้นละ 60 บาท ขึ้นไป

          ไม่ว่าจะทำอะไร เบิ้มจะเฝ้าอยู่ด้วยตลอด

                             ขุดเจออึ่งอ่าง

                        ตรงไหนว่างก็ปลูก

           ทดลอง ปลูกยางพาราในสวนป่า ให้ต้นไม้ดูแลกันเอง ดูว่าการปลูกแบบนี้ยางจะโตเร็วไหม ไม่ต้องไถพรวน ไม่ต้องตัดต้นไม่อื่นออก ไม่มีการใส่ปุ๋ย รดน้ำ เทวดาเลี้ยงอย่างเดียว

             เบิ้มตามพ่อไปทุกต้น จนปลูกเสร็จ

           ปลูกเสร็จ แม่หมูแดง เรียกพี่ลูกหมี มาถ่ายคู่ด้วย

       ถ่ายเดี่ยวให้ลูกเบิ้ม บอกให้นิ่ง เบิ้มก็ไม่นิ่ง ยังพูดเล่นกับเบิ้มเลยว่า เดินไม่ระวังหมดกัด หนามทิ่ม ขายยางได้ แม่จะขอให้พ่อเวทย์ซื้อรองเท้าให้หนู

           เดินกลับไปบ้าน เบิ้มกับพี่ลูกหมีวิ่งนำไปก่อน

                         มาเก็บลูกยางต้นหน้าบ้าน

เก็บเสร็จก็เดิน ปาเข้าไปในสวนป่า ถ้าเกิด โตขึ้นมีน้ำยางก็กรีด ไม่มีก็ใช้ทำฟืน

         นี่คือภาพสุดท้านในสวนของเบิ้ม เฝ้าคอกหมูหลุม

     จุดเกิดเหตุ บ่อปลา ข้างสวนโรงสี ไม่ห่างจากบ้านมากนัก

          ไปถึง พ่อเวทย์กำลังขุดหลุมอยู่ จะฝังเบิ้มในสวนนี้ พ่อปลูกยางในสวนให้น้องสาวแดงที่อยู่กรุงเทพ สวนนี้เป็นสวนผสม มีทั้งสวนป่า บ่อปลา นาข้าว ยางพารา สองร้อยกว่าต้น

               ลอบดักปลาของพ่อ ที่ดูยังไง เบิ้มก็ไม่น่าจะมุดเข้าไป พ่อวางไว้ ในที่มั่นคง ไม่น่าจะกลิ้งไปถึงน้ำได้

                          อุ้มเบิ้มครั้งสุดท้าย

เมื่อเกิดการสูญเสีย ไม่มีคำบรรยายอื่นใดเลย สำหรับคนที่ไม่มีลูก แล้วเลี้ยงหมาแทนลูก

            คุณตาใช้กระดาษรองไม่ให้ดินถูกตัวเบิ้ม

     คุณตาบอกลาเบิ้ม แดงสงสารพ่อมาก เวลาเกิดเหตุการณฺ์แบบนี้ ไม่มีใครเลยในครอบครัวที่ไม่เสียน้ำตา

    ชาตินี้หนูหมดเวรหมดกรรมแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรทั้งนั้น

หลับให้สบายลูกเบิ้ม แม่ขอให้หนูไปเกิดในภพภูมิที่สูงขึ้นนะลูกนะ


 

                                                      โปรดติดตามตอนต่อไป.........

ความเห็น

:bye:

ความพอเพียงจะทำให้ชีวิตมีความสุขแบบยั่งยืน

ตรงที่ลอบดักปลาวางอยู่  ข้างต้นไม้ต้นนี้  เหมือนกับว่าป้าเล็กเคยถามน้องแดงนะ  อยากเห็นรูปนั้นอีกที

:sweetdrop: ลาก่อนเบิ้ม...เหตุการณ์แบบนี้ไม่อยากให้เกิดเลยแต่....ต้องทำใจ  ว่าจะไม่เลี้ยงหมาอีกแล้วแต่ก็อดไม่ได้...สักที...

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

:desperate:เจ้าดำที่บ้านก้หายตัว3วันแล้วไม่รู้เป็นหรือตายรอมันทุกวันมันน่ารักมากๆ

คงไปสบายแล้วครับ

:dong: ขอแสดงความเสียใจด้วย  ขอให้เบิ้มไปสู่สุขคติ

“Stupidity is an attempt to iron out all differences, and not to use them or value them creatively.”
― Bill Mollison

:cheer3::cheer3:มาเป็นกำลังใจคะ.เพิ่งอ่านบล๊อกก่อนหน้านี้..ยังนั่งยิ้มอยู่เลย..พอกลับมาอีกที่...ไม่มีคำบรรยาย..นอกจากว่า.."เบิ้มหมดเวรกรรมในชาตินี้แล้ว"..

เสียใจด้วยค่ะพี่แดง

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

เสียใจด้วยนะคะ

ที่บ้านก็เคยเสียน้ำตา กับ สถานการณ์แบบนี้ ปัจจุบัน ไม่ได้เลี้ยงอีกเลยครับ  :crying2: เสียใจด้วยครับ

หน้า