ชมต้นไม้ รายงานที่ปลูก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     Laughing สวัสดีครับทุกท่าน วันหยุดเสาร์อาทิตย์นี้พอมีเวลาบ้าง จึงเดินดูต้นไม้บางต้นที่ปลูกไว้เมื่อปีก่อน มารายงานให้ทราบกันว่ายังอยู่ดีไฉน ถ้าอยู่ต้นโตขนาดไหนแล้ว ไปชมพร้อมๆกันดีกว่าครับ 

 

    มาชมในสวนกันก่อน

    ต้นแรกและต้นที่สอง ต้นนาง หรือ นางเนียง หลายท่านคงยังพอจำกันได้ โตได้ดีมากสูงเลยหัวไปนานแล้ว ส่วนต้นที่๓ มะรุม (๑ใน๒) ก็โตเกือบถึงหัวแล้ว

จำปาดะ (ต้นทาบกิ่ง) ถึงแม้จะโตช้า แต่ก็กำลังขึ้นได้ดีเหมือนกัน

ขี้เหล็กก็กำลังขึ้น ในอนาคตจะได้ไม่ต้องเก็บข้างทางหลวง เพราะมีต้นเอง

 

     คราวนี้กลับเข้ามาชมไม้ข้างบ้านบ้าง... ทั้ง ๒ ภาพด้านบนคือ บอนยายรัด จากนกรำ พัทลุง

ว่านนางครวญจากบ้านท่านประธานแจ้ว แจกไปก็หลายต้นแล้ว

 

ต้นตาหมัด จากนกรำ พัทลุงเหมือนกัน อุดหนุนชุมชนมา๑๐ต้น เลี้ยงไปเลี้ยงมาเหลือรอดแค่ ๕ ต้น ด้านบน๒

  

ต้นที่๓ 

ต้นที่๔

 

แล้วก็ต้นที่๕...ถ้าจะเก็บยอดมาปรุงอาหาร ๓ ต้นหลังน่าจะใช้การได้แล้ว 

ปุดเจ็ดใบ ไม่ใช่ เจ็ดยอด จากบ้านน้องบุญพา ที่นครศรีฯ ตอนนี้วงกว้างออกไปทุกที

 

ผักเซียงดา มาไกลจากปากช่องโน่น ส่งการบ้านน้องโรส มีทั้งหมด ๓ ต้น แต่ละต้นเลื้อยกันน่ากลัวจริงๆ อย่างภาพที่๒ เลื้อยขึ้นปาล์มน้ำพุ จะเอากินยังไง ฮ่าฮ่า...

 

ใกล้ๆกันนี้ มีลูกท่านประธานแจ้วกำลังติดต้น ๒ ลูก ลูกแก่ กับ ลูกสุกๆ จะทำอย่างไรดี

 

แล้วก็มาปิดท้ายกันกับถั่วฝักยาวสีม่วง ที่ขึ้นมาเองข้างทางไปสวน เอาค้างใส่ให้ รดน้ำให้ ออกฝักเป็นที่น่าพอใจ รสชาติหวานกรอบครับผม

    Laughing จบการรายงานแล้วครับ สุขกันทั่วหน้านะพี่น้อง สวัสดีครับ.

ความเห็น

ดูจำนวนผักที่ปลูก  งามๆทั้งนั้น  น้องเก้น่าจะมีเมนูผักที่หลากหลายใช่ไหมค่ะ

ใช่แล้วครับ เมนูอาหารเปลี่ยนไปตามกาลตามผักที่มีครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

จักเสียหมด

ปลูกเอาเอาตามเวลาที่ยังนะน้อง สบายดีนะ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

แหลงถึงว่านค้างคาวดำของใจตายฉาดพี่เหอ(แมวขี้ใสกระถาง)เหลืออยู่ต้นเดียวที่ฝากไว้ที่เรินยายแคล้วนุ

sudjai_waitong@hotmail.com
     0805401058

ด็อนคาดนะแมว ขี้ใส่ว่าน

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

การบ้านส่งไม่ได้ขาด อย่างนี้ต้องให้มาขุดไปปลูกอีกเยอะ ๆ ...ลูกชายเราไปสุกอยู่แถวนั้นอีกแล้ว กินไม่อร่อยนะ....โกโก้นี่

มีไหรเหลยที่ให้ขุด..แล้วกินพรื่อจิให้หรอยนิ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ดีแล้วค่ะคุณเสินจะได้เก็บกินขี้เหล็กที่ปลอดสารต่างๆ ขี้เหล็กตามข้างทางบางครั้งก็มีมลภาวะเป็นพิษได้ ละอองฝุ่นเอย ไอเสียน้ำมันบ้าง ป้าเหนือไม่เก็บมากินค่ะ

 

 

 

ใช่แล้วครับ บางครั้งไม่มีทางเลือก แต่ต่อไปมีทางแล้วครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า