บรรยากาศการพบปะสังสรรค์ของ สมช.บ้านสวน@กทม

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

 

สำหรับหลายๆคนที่ไม่ได้ไปร่วมงานในครั้งนี้ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลไดๆก็ตามน่ะครับ

และด้วยเหตุผลต่างๆนาๆความประทับใจในการใด้พบปะกับ สมช.บ้านสวนในครั้งนี้ทำให้ผมต้องนอนไม่หลับ

เลยต้องมานั่งเขียนบล็อกในตอนนี้ขณะนี้เวลา 1.13 น.(เวลาที่ประเทศไทย) หลังจากกลับมาถึงห้องพักได้ 3- 4 ชั่วโมง

เหตุผลแรกที่ผมต้องเขียนบล็อกคืนนี้เลยเพราะว่า ในระหว่างที่ผมได้นั่งพบปะทานข้าวกับ สมช.นั้น มีสมช.บ้านสวนที่มาร่วมงานไม่ได้

ได้โทรศัพท์เข้ามาพูดคุยด้วยตลอดเวลาไม่ว่าจะเป็นพี่กรอย จากอเมริกา(ถ้าจำผิดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย) พี่มาย จากญี่ปุ่น รวมถึงผู้ใหญ่โสทร

และสมาชิกหลายๆท่านที่ผมไม่อาจบอกได้หมด

      ประการที่สองก็คือความประทับใจในน้ำใจและความเอื้อเฟื้อที่สมาชิกมีต่อผม ต้อนรับขับสู่เหมือนน้องสนิทมิตรสหายที่รู้จักกันมานานแล้ว

ผมไม่ขอเอ่ยชื่อหล่ะกันน่ะครับ ^^" เดี๋ยวไม่ครบหรือลำดับก่อนหลังไม่ดีอาจจะมีเคือง(ล้อเล่นน่ะครับ)

       ประการที่สาม ถ้าผมไม่ไปผมคงพลาดบรรยากาศดีๆที่หาได้ยากเช่นนี้

 

สุดท้าย ขออภัย สมาชิกทุกท่านถ้าผมทำอะไรผิดไปหรือไม่เหมาะสมไว้ ณ ที่นี้ด้วยน่ะครับ

 

มาดูรูปกันเลยครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คุยกันไปเรื่อย ..

 

คุณหลวงกำลังปลุกเสก ..

 

 

รอยยิ้ม

 

เอ๋ จ้องอะไร มองอะไรกันอยู่เหรอครับ

 

 

อ้อ นั่งฟังคุณหลวงนี่เอง

 

 

ยังไม่หมดน่ะครับ

 

สายใยที่มาจากต่างแดน

โทรศัพท์

 

นี่ก็โทร คนเดียวกันโทรมา

 

นี่ก็เหมือนกันครับ

ยังไม่วางครับ มีต่ออีก

 

ยังไม่วางสายอีกน่ะครับ แต่ไม่มีรูปครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

มีแถมอีกรูปครับ

 

 

ขอตัวไปนอนก่อนน่ะครับ เดี๋ยวจะตื่นไม่ไหว

 

ปล , สำหรับสมาชิกที่ต้องการรูปตัวเองไปอัด ขอไฟล์ต้นฉบับได้ที่ผมน่ะครับ ไฟล์ที่โพสในบล็อกเป็นไฟล์รูปที่ย่อขนาดให้เล็กลงแล้ว

ไม่เหมาะสำหรับการนำไปอัดครับ แนะนำให้เอาต้นฉบับจากผมไปจะดีกว่าครับ

ความเห็น

ดีจังเลย  อยากเจอกันอย่างนี้บ้างคะ

เลยต้องรีบตื่นแต่เช้า อยากเห็นบรรยากาศของการพบปะกันของพี่น้องกทม. 

เมื่อวานต้องขอโทษพี่น้องบางคนด้วยนะคะ ที่คุยด้วยไม่หมดทุกคน 

พอดีว่า ต้องรีบเตรียมกับข้าวให้พ่อบ้านที่กำลังจะกลับ..  ไว้คราวหน้าจะขอคุยให้ครบทุกคนนะคะ

แต่ขอบอกว่าคิดถึงทุกคนค่ะ  อยากเจอด้วย Smile

there is a will , there is a way .

ขอไล่ชื่อ..ที่มางานนี้..ดูซิมีใครบ้าง..เริ่มจากลุงพี่..อาวุโสสูงสุดในกลุ่มที่มา..แปลกมะ..ทุกคนที่มาให้ไล่ชื่อเสียงเรียงนามโดยไม่บอกก่อนว่าใครเป็นใคร..ทุกคนสามารถบอกได้ฟันธงถูกก็มีลุงพีนี่แหละ..สงสัยจะหล่อตำตาติดตรึง..

คนที่สองคุณหลวงของผมที่ขึ้นหน้าหนึ่งประจำ..ไม่บอกก็รู้.. ตอนแจกเมล็ดพันธ์ บอกเสียดายไม่มีถุงแบ่ง..คุณหลวงลุกขึ้นยืน..ยืดอก..แล้วบอกผมพกถุงมา..ชายชาตรีจิงๆ..ไปไหนไม่ลืมพกถุง..พวกเราเลยได้ถุงก็อบแก็บมาแบ่งเมล็ดพันธ์

คนต่อไปนี่ไม่ได้เรียงตามอายุแล้วนะ..มาเริ่มที่คุณปิยะดา..เช่นกัน..ในจินตนาการนึกว่าจะเงียบมีมาดแบบคุณหญิง..ไหนได้..เม้าท์ไม่ยอมใครเหมือนกัน..แกฝากบอกว่าเด๋วงานแจกของให้นักเรียนขาดแคลนที่ประจวบ..ขออาสาสมัคร..จับกังแบกของปีนเขาข้ามน้ำและเข็นรถ (ทางกันดารมาก..ใครสนยกมือขึ้น)

แก้ว..นางพญาพันมือ..ฉายานี้ควรให้เพราะเป็นมือประสานสิบทิศ..รวมพลครั้งนี้สำเร็จได้..ต้องให้เครดิตฝีมือ..ยอดมาก..แต่เหมือนเดิม..เข้ากล้องไม่ได้..ถ้าหน้าปะทะกล้องเป็นต้องขึ้นฝ้าไฝ..เลยไม่ยอมให้ถ่ายภาพ..กลัวรู้อายุจิงมั้ง

ก้อย สัจจัง..คนนี้ก็ผิดคาด..สวยน่ารัก..มาดเหมือนนักข่าว..เรื่องพูดคุยไม่มีเก้อเขิน..แต่ดูสุภาพเรียบร้อย..คิดว่าน่าจะเป็นมือโปรด้านถ่ายภาพ..เห็นเก็บภาพทั้งต้นไม้ใบหญ้าและภาพเพื่อนพ้องหลายช็อต..เลยบอกให้น้องก้อยเขียนบล็อคด้วย..อย่าลืมนา..

นี..สาวนนท์..มาพร้อมคนขับรถที่รู้ใจ..ไปไหน..บอร์ดี้การ์ดประกบแจ..เสียดายกลับก่อนเพราะเป็นห่วงเจ้าตัวเล็กที่บ้าน..เลยไม่ได้เจอพวกที่ตามมาสมทบ

น้อย เกษตรบุรีรมย์..คนนี้บุคคลิกผิดคาด..ทุกคนคาดว่าจะเรียบร้อย เคร่งขรึมแบบนักวิชาการ ที่ไหนได้..แสบคุณสอง..ช่างจ้อไม่เบา..โต้ตอบได้ทุกท่วงท่า..ใครโยนมาก็รับลูกได้..แต่รับแม่ไม่ได้..(แม่น้องมัดหมี่..รับได้มะ..อิ..อิ..)

เอ๋..(มนต้นกล้า) ไม่ได้ชื่อมน แต่มาจากคำว่า..แม่..น้อง..ต้นกล้า..มาทั้งครอบครัวแบบปิดบริษัทมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะ..คนนี้ก็เข็มขัดสั้น(คาดไม่ถึง) ไม่เหมือนภาพล็อคอิน สวยและเดิ้ลกว่าในรูปเยอะ ช่างคุย นายหัวของเอ๋ที่มาด้วยก็น่ารัก เหมือนนายหัวของนี..คุยกันได้กลมกลืน..(น้องต้นกล้าน่ารักมาก..ไม่ได้ยินเสียงร้องสักแอะเลย..ขนาดเดินทั้งวัน)

ทราย..ตอนไม่เห็นตัวจิง..ผมจินตนาการว่าจะต้องท้วมๆ..ผิดอะ..หุ่นนางแบบครับพี่น้อง สุภาพนุ่มนวลแต่คุยได้ไม่เคอะเขิน..ผู้หญิงนี่แปลกนิ..เรื่องตัวเลข..ถือเป็นความลับของชาติห้ามแพร่งพราย..ขำตอนไล่เลียงอาวุโสกับคุณโรส..อะไรแปด..นึกว่าแปดรอบ..แปดสิบ..สรุปแล้ว..ไม่รู้อะไรแปดๆ..เลขท้ายงวดนี้มั๊ง..แต่ที่เห็นคุณทราย..ยังวัยรุ่นอยู่ (รึป่าว)

แผน..วันนี้เบี้ยวงาน..ปกติทำงานอยู่ระยอง..หนีงานหนีเมียหนีลูกมาเพื่องานนนี้..มาพร้อมรูปถ่ายที่เอามาโชว์..โชว์เสร็จเหมือนจะยกกล้องให้พรรคพวก..ไม่ขอคืนด้วย..โหยใจดีจัง

กระต่ายดำ..ดูหน้าตาผิวพรรณแล้วเรื่องราวที่ปัตตานี..ทำให้เข้าใจว่าเป็นคนใต้..ที่ไหนได้..เด็กเทพครับ..อึนเลย..มีเรื่องลูก(น้องแพร) มาคุยกันได้ยาวไม่แพ้เรื่องสวน (พอมีลูกเลยลืมแม่..ไม่เห็นคุยถึงเรื่องแม่น้องแพรมั่ง..) ซามูไรพ่อลูกอ่อนตอนนี้หัวหกก้นขวิดกับลูกอยู่

9 wut..คนนี้ต้องเรียกว่านายวุฒิ ไม่ใช่เก้าวัดแก้บนไม่แก้ล่าง..น่าจะเป็นน้องเล็กในกลุ่ม (ไม่ใช่สิ..ต้นกล้าตะหาก) มาจากแถวพระราม9 กระหืดกระหอบมา..ให้ไล่ชื่อจากหน้าที่เห็น วุฒิบอกพี่ขอพักหายใจก่อน (จิงๆ..รู้นะ..ว่าไม่แน่ใจว่าใครเป็นใคร..เนียนนะ) นี่ก็น่าจะเป็นตากล้องอาชีพ (งานนี้มีหลายคนที่ดูเป็นมือกล้องอาชีพ ลุงพี ก้อย น้อย วุฒิ ฯลฯ)

แป้ง..สาวสวยนัยตาโต..รู้แล้วทำไมลูกชายหล่อ..ได้จากแม่แหง๋เลย..มาเป็นคนสุดท้ายเกือบจะมาเป็นคนจ่ายตัง..เนื่องจากมาทีหลัง..เลยขอคุยก่อนกิน..คุย...คุย..คุย..จากท้ายโต๊ะ..แล้ววิ่งไปหัวโต๊ะ..เหนื่อยแทน..

สุดท้าย..คือผมเอง..จิงๆไม่อยากให้ถ่ายรูป..ผมเหลือน้อยนัก..แก่ก็แก่เหมือนอาแปะ..แล้วยังจะถ่ายให้เจ็บช้ำ..นี่ยังดีนะ..มีลุงพีมาช่วยหารเฉลี่ยความหล่อ

คงครบแล้ว 14 ชีวิตบ้านสวนที่มาเจอกันครั้งแรก..ไม่น่าเชื่อ..เหมือนทรายบอกกับคุณกลอยที่โฟนอินมาว่า..เสียงคุยดังและเหมือนคนเมา เหมือนคนที่รู้จักกันมานานปี..อยากบอกว่าดีใจที่ได้พบกับหลายๆคน

โปรแกรมต่อไปคงนัดกันอีกประมาณเดือน ตค.นี้ นัดเจอผญ.โส ที่จะเดินทางกลับใต้ แวะมาทำความรู้จักบ้านสวนกทม.ก่อน แล้วยังมีอีกนะ..ประมาณ ธค.หรือ มค. คุณหลวงจะจองบ้านพักรับรองที่ปากช่องให้ เราจะไปเฮฮากันที่นั่นกันอีก..(เห็นบอกที่พักมีแอร์ น้ำร้อน..น่าพัก..ค่าพักหัวละ 50 บาทเอง..ถูกยังกะได่ป่าว..)..ใครสนใจบอกผ่านผู้ประสานงานภาค แก้ว กุ๊กกิ๊ก..(ไม่จำกัดภูมิภาค ใครๆก็มาได้นะครับ..แต่ต้องถามคุณหลวงก่อนว่ารับได้กี่คน..)

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

พี่ตั้มครับ ผมไม่ได้เนียนน่ะ เหนื่อยจริงๆ ครับนั่งรถตู้ตั้ง ชม.โมงกว่าเพราะว่ารถติดมากๆระยะทางไม่ถึง 10 กม.

ไหนจะนั่งจ้องหน้าจอ GPS บนมือถือ นานๆจะได้ออกนอกเส้นทางสักที่ ^^"

พอใกล้ถึงเงยหน้ามองออกไปนอกอ้าว ถึง โรงเรียนสารวิทยาแล้ว บอกรถตู้ให้จอด เขากลับใจเย็นไม่จอดตรงป้าย

เลยป้ายไปตั้งป้ายหนึ่งต้องเดินจ้ำๆย้อนกลับมาอีก

พอมาถึงร้านได้เจอกับพี่ก็ตื่นเต้นเข้าไปอีก ใครเป็นใครบ้างหนอเนื่ย

พอได้นั่งทำอะไรไม่ถูกเลย แต่ละคนหยิบยื่นกับข้าวให้ผมรับน้ำใจจานแล้วจานเล่า จนตั้งสติตอบคำถามพี่ตั้มไม่ทันเลยอ่ะครับ

(^^)

เห็นแล้วมีความสุขเสียดายมากเลยงานเข้าเสียก่อน ไม่อย่างนั้นคงเป็นคนที่อายุน้อยที่สุดแทนพี่วุฒิ555

โห..บอกได้คำเดียวว่า...อิจฉา(สุดๆอ่ะ)...น่าสนุกมากๆ

MSN/MAIL/HI5 : Tongau_oomsin[at]hotmail[dot]com

เสียดายจังครับที่ไปไม่ได้ บรรยากาศดีๆแบบนี้มีอีกไหมครับ

ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ   msn/krawmovie@hotmail.com

ขอบคุณนะคะ... ที่บรรยายซะเห็นภาพเลย น้องขอเวลาสักวัน 2 วันนะ เช้านี้ประชุม บ่ายนี้มีอบรม พรุ่งนี้มีสอบภาษาอังกฤษ 555 รอไปก่อนนะ ภาพก็มะค่อยโอเท่าไหรอะ Laughing

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

แค่ดูภาพเสร็จมาฟังพี่ตั้มบรรยายก็เหมือนรู้จักกันมานาน

บรรยายได้ยอดเยี่ยมจริง ๆเลยค่ะ

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

หน้า