หาความสุขได้ที่ไหน...

เคยได้อ่านเจอหนึ่งในนิทานของ ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา มาค่ะ

เรื่อง...หาความสุขได้ที่ไหน...ก้อยเคยอ่านมาหลายครั้งแต่ก็อ่านผ่านตาไป

คราวนี้มาอ่านอีกรอบค่ะ ไม่ใช่แค่อ่านผ่านตา...แต่อ่านผ่านใจ

...หาความสุขได้ที่ไหน...

ใน ตอนกลางดึกมีหญิงชราคนหนึ่งกำลังคลำหาอะไรอยู่สักอย่างรอบๆ เสาไฟฟ้าข้างถนน

สักครู่หนึ่งมีหนุ่มสาวกลุ่มหนึ่งเดินผ่านมา เห็นหญิงชราผู้นั้นกำลังคลำหาอะไรอยู่ เลยถามขึ้นว่า

''ยาย..ยาย.. ยายกำลังหาอะไรอยู่?''


หญิงชราผู้นั้นตอบว่า ''ยายกำลังหาเข็มเย็บผ้าอยู่ ยายทำตกหายไป ช่วยยายหาหน่อยซิ''

พวกหนุ่มสาวกลุ่มนั้นจึงช่วยกันหาทั่วไปหมด แต่ก็หาไม่เจอในที่สุดพวกเขาก็สงสัยจึงถามยาย



''ยาย..ยาย.. ยายทำเข็มเย็บผ้าหล่นหายไปที่ไหน''

ยายตอบว่า ''ยายกำลังเย็บผ้าอยู่ในห้องยาย แล้วก็ทำเข็มเย็บผ้าหล่นหายไป แต่ห้องยายมันมืด

ยายมองไม่ค่อยเห็น ยายก็เลยออกมาที่ถนนเพราะมีแสงสว่างจากไฟฟ้า''


... พอพวกหนุ่มสาวกลุ่มนั้นได้ยินเช่นนั้นก็เลยหัวเราะ แล้วเดินหนีไป




เมื่อเราทำของหาย เราก็ต้องไปหาในที่ๆเราทำหาย มันจะมีประโยชน์อะไรที่จะไปหาที่อื่น

เช่นเดียวกัน เมื่อเราแสวงหาความสุข เราก็ต้องหาในจุดที่เราได้สูญเสียความสุขไป

มันจะมีประโยชน์อะไรที่ จะหาความสุขที่ไนท์คลับ หรือสถานเริงรมย์ต่างๆ

หรือไปหาที่ประเทศนั้นประเทศนี้ หรือไปหาที่คนอื่น


ความสุขของเราได้สูญหายไปจากตรงไหน?



คำตอบก็คือ เราได้ทำหายไปจากใจของเรา ได้สูญเสียความสุขจากตัวเรา จากใจเรา ดังนั้น

เราก็ต้องแสวงหาความสุขที่จุดนั้น คือ ในตัวเรา



                         

แหล่งที่มา : จาก ''แนวทางสู่ความสุข'' โดย ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา