ลูกชุบ...

ลูกชุบเป็นขนมอีกอย่างที่ก้อยชอบกินมากค่ะ... เห็นทีไรเป็นได้เสียตังค์ทุกที

ไหนๆชอบกินแล้ว ''ทำไมไม่ทำกินเองซะล่ะ''(คำถามในใจ )

''กลัวกินไม่ได้ เสียดายของ ซื้อเค้าง่ายกว่า''(คำตอบจากความคิด) แต่แล้ว...จะกลัวทำม๊ายทำ

แล้วก็ต้องกินได้สิ อร่อยกว่าอีกต่างหาก 555 ในที่สุดก็ได้ทำค่ะ

เริ่มแรกเปิดตำราหลายตำราจากอินเตอร์เนทค่ะ...เค้าบอกเอาถั่วเลาะเปลือกมาแช่น้ำ

แล้วเอาไปนึ่ง...แต่ไม่มีซึ้ง ต้มแทนก็ได้ เลยได้ถั่วที่ต้มแล้วหน้าตาแบบนี้

แล้วเอาไปปั่นกับกะทิและน้ำตาล...แล้วเอามากวนจนแห้ง พอปั้นได้

ขั้นตอนการกวนมีมือกวน 2 คนสลับกันค่ะ...ก้อยยืนดู555 กล้ามขึ้นแน่แน่

แล้วเอามาปั้น...ค่ะ ก้อยไม่มีความสามารถเรื่องการปั้นยกให้น้องทำค่ะ

ก้อยขอลงสีแล้วกันค่ะ หน้าตาใช้ได้ อิอิ(เข้าข้างตัวเองไว้ก่อน)

สีแห้งแล้วก็เอามาชุบวุ้นค่ะ...วุ้นมีส่วนผสมคือวุ้นผง+น้ำตาล+น้ำเปล่า

อร๊าย...ชุบวุ้นแล้ว หน้าตาแบบว่าโกอินเตอร์ได้เลยค่ะ 555

และแล้วในที่สุด...ลูกชุบที่ฝันไว้ก็วางอยู่ตรงหน้าแล้วค่ะ

น่ากิ๊น น่ากิน งานนี้มีคนชิมหลายคนค่ะ...คอมเม้นเตเตอร์บางคนเห็นแล้วถามว่า

"กินได้ด้วยหรอ"...แต่ไม่แคร์555คอมเม้นเตเตอร์หลายๆคนบอกว่าผ่าน...ให้ดาว อิอิ

และที่ทำให้ยิ้มบานแฉ่งเพราะว่า...มีเหล่านักชิมซื้อลูกชุบในครั้งนี้

และสั่งออเดอร์ในครั้งต่อไป ได้ทั้งกิน ได้ทั้งรายได้ อิอิ

การทำลูกชุบครั้งนี้ทำให้รู้ซึ้งเลยค่ะ... ว่าความกลัว ความไม่เชื่อมั่นในตัวเองที่เกิดจากความคิด

มันอาจะจำกัดศักยภาพของเราเอง ทำให้ใจเราตามความคิดไป ว่าทำไม่ได้

ทั้งๆที่เราอาจจะทำได้ดีก็ได้...ใจคือสิ่งสำคัญที่สุดเลยค่ะ

...รักลูกชุบจังเลย...