สีข้าวด้วยครกสีข้าวแล้วครับ

 อ่านเรื่องป้าเล็กเพลินเขียนไม่ถูกเลย....

ป้าัเล็กกับลุง ลุงที่ป้าเล็กบอก (น่าจะเป็นแฟนป้าเล็ก) น่ารักจัง.....เหมือนรถไฟฟ้ามาหานะเธอ..

ดูครกสีข้าว หลานพี่โสทรเก่งจัง หมุนได้ด้วย ถ้าเป็นแอนไม่ได้กินข้าว หมุนไม่ไหว

เมื่อวานไปศูนย์ภูมิรักษ์ธรราชาติ มีครกสีข้าว ลองหมุนดู หนักมาก ผิดจังหวะไม่เป็นวงกลมหมุนไม่ไป....

วันนี้คงได้กินข้าว อร่อย ๆ กินเผื่อด้วยสองคำ

ได้ออกมาเป็นข้าวกล้อง  อย่างนี้เหลือกินก็ขายได้สะบายมาก  ที่นี่ข้าวกล้องราคาแพงเห็นเพื่อนสามีหลายๆๆๆบ้านซื้อเข้ากล้องมาทำอาหาร (เขาไม่ได้หุ่งแบบบ้านเรา)

เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้เห็นเครื่องสีข้าว หรือครกตำข้าวแล้วนะครับ ไม่รู้เขาไปไหนหมด ตอนเด็กๆยังเคยหมุนเล่นบ้าง เหยียบครกกระเดื่องบ้าง ตอนนี้ไม่รู้มีขายหรือเปล่าครับ ราคาประมาณเท่าไหร่ครับ อยากมีบ้าง แต่ที่บ้านพ่อตาก็ซื้อเครื่องสีข้าวเล็กมาไว้แล้วนะครับ

จำได้ว่า เห็นการสีข้าวด้วยมือ ครั้งหลังสุด  เมื่อตอนอายุราว  5  ปี  แม่ใช้ครกตำข้าว  แต่ไม่เคยเห็นครกสีข้าวจริงๆอย่าง

ในภาพถ่าย  ...   น่ายินดีครับ  ที่ได้อนุรักษ์  วิถีไทยเดิมไว้เช่นนี้  

พี่โสธรครับผมอยากได้เครื่องสีข้าวแบบพี่จังหาซื้อได้ที่ไหนขอรับโทรบอกผมได้มั้ยครับ  086-1343109  จักขอบพระคุณอย่างสูงขอรับ

จริงๆแล้วเป็นคนที่ไม่ค่อยรู้เรื่องข้าวสักเท่าไร แต่พอได้เรียนมหาวิทยาลัยชีวิตเลยได้ลงพื้นที่ตำบลขอนหาด เลยรู้จักข้าวสังข์หยด กินอร่อยมาก และขอชื่นชมน้องโสธรที่ทำบล็อคการสีข้าวที่คนสมัยก่อนใช้กันนี้คือภูมิปัญญาของพ่อแม่เราจงอนุรักษ์ รักษาไว้นะจ๊ะ สามารถแลกเปลี่ยนความรู้ได้ที่  mommam28@gmail.com จ๊ะ

ไม่ได้เห็นนานแล้ว ครกตำข้าว

เคยใช้เมื่อซักปี 2518-2522 ตอนนั้นที่บ้านมี สีเสร็จแล้วขวัดเอาแกลบออกจากนั้นเอาไปตำกะครกอีกที ก่อนจะเอาไปหุงต้องเลือกเอาข้าวเปลือกออกก่อน กว่าจะได้กินนี่เหนื่อยสุดๆ คนที่ขี้เกียจหน่อยตำแค่ครกเดียว เสร็จก็เอามาหุงเลย ซึ่งเป็นที่มาของคำว่า "ตำข้าวสารกรอกหม้อ"

 ไม่เคยเห็นมานานแล้ว ขอบคุณครับ