ทำง่าย ๆ .... แต่ต้องใจเย็น ๆ ...

     อย่างที่เคยเล่าไว้ ใน “บทเสวนา ... เพื่อ ... สังหารเวลา”  ข้าพเจ้าจึงยังต้องพำนักอยู่ “คอนฐม” อีกระยะ แล้วก็ให้รำลึกถึง โคลงภาษิต (ตามประสาคนเฒ่า) ที่ว่า

            “ปลูกผักปักยอดอ้อย   เอาผล 

        เลี้ยงลูกบ่าวชาวพล        เพื่อใช้ 

        แล้วนาอย่านิ่งทน          ทำไร่ ด้วยแฮ 

        เลี้ยงลูกเป็ดไก่ไซร้         อย่าได้เสียรัง”

     ประกอบกับสมาชิกครอบครัว ปรารภ  อยากลิ้มกับข้าวที่ข้าพเจ้า  ฟังชื่อแล้วเหนื่อย .... เปล่าครับ ... ไม่ใช่เรื่องยุ่งยากในการหาส่วนผสม หรือวิธีการปรุงหรอกครับ

     แต่อยู่ที่ อาหารที่ว่านี้ เป็นประเภท “ช้าเป็นการ  นานเป็นคุณ”  คือต้องใช้เวลานานไม่น้อย กว่าจะได้อาหารที่อร่อย ได้คุณภาพ  มารับประทาน.....

      .... ดังนั้นเพื่อไม่ให้เวลาสูญเปล่า  ดั่งภาษิตที่กล่าวอ้างไว้ข้างต้น  จึงลงมือผลิตให้ สองเมนู  คือ

     เมนูแรก สตูลิ้น ที่อัดแน่นด้วยลิ้น มันฝรั่ง ถัวลันเตา และเข้มข้นด้วย Brown Sauce  และ Tomato Paste ซึ่งสังหารเวลาไปได้ 5 ชั่วโมงกว่า (ใช้เตาอั้งโล่ จะเปื่อยเร็วกว่า)

    เมนูที่สอง กานาฉ่าย อัดแน่นด้วย เห็ดหอม กานาซั่ม และหนำเลี้ยบ เมนูนี้ ใช้เวลาเคี่ยว 7 ชั่วโมง ยกลง  แล้ว ทิ้งค้างคืน ไว้  1 คืน  เช้า นำออกมาคั่ว อีก ครึ่งชั่วโมง ก็ได้ออกมาหน้าตาอย่างที่เห็น

   ที่เหลือ ใส่ตู้เย็นไว้เพียบ

      เอาละครับ ไหน ๆ ตักมาให้ชมแล้ว ก็ต้องขออนุญาต ไปตักข้าวร้อน ๆ มาจัดการให้เสร็จสมบูรณ์ครับ ...

                  หวัดดีครับ ......