มนุษย์เงินเดือน

เขียนโดย วรพจน์ เอียดจันทร์ เมื่อ 21 กันยายน, 2011 - 00:31
หมวดหมู่ของบล็อก: 
ความรู้เกษตร

          เนื่องมาจากการที่ตัวกระผมได้พลัดหลงเข้ามาในบ้านสวนพอเพียงฯ ทำให้กระผมได้มองสำรวจตัวเองในหลาย ๆ ด้าน ซึ่งมีความรู้สึกขัดแย้งในตัวเอง ส่วนลึกในจิตใจอยากเป็นอิสระอยากปลดแอกให้กับตัวเอง แต่ในทางปฏิบัติมันกลับกัน หรือว่ามันยังไม่ถึงเวลาบางครั้งเมื่อได้มีโอกาสนั่งเงียบ ๆ คนเดียว จิตใจมันคิดคิดและก็คิด หาทางลงให้กับตัวเอง เพราะว่า อะไหรดี มันสับสน เบื่อคำสั่ง เบื่อการเดินทาง(บ้านกับที่ทำงานระยะทางไปกลับร้อยกว่ากิโล)นะทำงานมาก็นานโขแต่ก็ยังไปไม่ถึงไหนสักที ก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าอยากไปให้ถึงไหน แต่เมื่อได้นำมาเปรียบเทียบกับการปลูกผัก ปลูกหญ้า สร้างสวนทำไร่ตัวเราเองกลับมองเห็น มองเห็นไดถึงความก้าวหน้าของเนื้องานที่เราได้สร้างทำ และมองเห็นโอกาส ซึ่งในที่ทำงานเรากลับมองไม่เห็นแถมยังมืดแปดด้าน แต่ก็แปลกตัวผมกลับอยู่มาได้สิบกว่าปี  ผมทำงานในโรงงานครับ โรงงานบีบสกัดน้ำมันปาล์มดิบของ บริษัท ทักษิณอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์ม(1993)จำกัด ในตำแหน่งหากเรียกให้หรูสักหน่อยเขาเรียกว่า supervisor หรือหัวหน้ากะ เหนื่อยครับ เหนื่อยทั้งกายและใจ เขาเรียกหนังหน้าไฟ ตามใจเจ้านายมากก็ไม่ได้ลูกน้องด่า ตามใจลูกน้องเกินไปเจ้านายก็ดุ แต่ที่บ้านผมก็สร้างสวนยางตอนนี้อายุขวบกว่าแล้วกำลังน่ารัก ครับผม เมื่อใดที่ได้เข้วสวนตัดหญ้าใส่ปุ๋ย มันมีความสบายใจบอกไม่ถูกเหนื่อยเหมือนกันแต่มันก็เปรียบกันไม่ได้กับตำแหน่งหัวโขนที่เขาสวมให้ จึงอยากจะบอกว่า " รักบ้านสวนพอเพียง" ครับและทุกคนที่อยู่ภายใต้ชายคาเดียวกันครับผม ขอบคุณผู้ใหญ่ใจดี ขอบคุณเพื่อนสมาชิก ทุกท่านครับ

ความเห็น

pramote tungprue

21 กันยายน, 2011 - 08:26

พี่บ้านอยู่ไหนครับรู้สึกว่าหน้าคุ้น ๆ นะ

รบกวนช่วยตอบที

เดินตามความฝันของตัวเอง

lekonshore

21 กันยายน, 2011 - 08:28

คนเราอย่ามองคนอื่น อย่าเปรียบตัวเองกับคนอื่น ให้ยึกหลักความพร้อมของตัวเราเองเป็นหลัก อย่าคิดว่าคนอื่นทำได้เราจะทำได้ดีเหมือนคนอื่น ความสามารถ คนเราอาจไม่เหมือนกัน  เพราะฉะนั้นให้ทำตามที่ตัวเองถนัด ทางที่ดีทำควบคู่กันไปจะดีที่สุดเมื่อถึงจุดที่คิดว่าคุณสามารถเลือกข้างได้แล้ว ก็ดำเนินการได้เลย:cheer3:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

วรพจน์ เอียดจันทร์

22 กันยายน, 2011 - 23:02

 หวัดดีครับพี่เล็ก ตอนนี้หูตาสว่างแล้วครับ จริงแล้วผมแค่วูบไปนิดหนึ่งเหมือนมวยเมาหมัดนะครับ ขอบคุณสำหรับแง่คิดดี ๆ ครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ป้าเล็ก..อุบล

21 กันยายน, 2011 - 08:28

ทำทั้ง2อย่างเลย  บางวัน  ยอมรับรับว่าเกเรงานหลวง(ให้ลูกน้องทำ)  เพราะว่าต้องลุยงานที่เกี่ยวกับกิจกรรมในบ้านสวน  ที่ต้อง หาพันธุ์ ปลูก  ดูแล  เก็บเกี่ยว  ทำอาหาร  ส่งของ  แจก   แลก  ขาย  ให้คำปรึกษา   และวนเวียน  ครบวงจร เวลาก็เหมือนแบ่งครึ่งไปเลย  แต่ว่า  รายได้  ก็ต้องยอมรับ  งานประจำที่ทำอยู่  ก็ทำให้มีเงินสร้างฐานะ   ส่วนรายได้  จากการทำสวนก็จัดระบบ  แยกต่างหาก  ยังไม่ถึงขั้นที่จะหลุดออกจากงานประจำได้   แต่ถือว่า  การทำสวนปลูกพืชผักที่ชอบ บนพื้นที่พร้อมบ้าน  75ตารางวา ทำให้  ป้าเล็กมีรายได้  พอสมควร

084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com

วรพจน์ เอียดจันทร์

22 กันยายน, 2011 - 22:59

   ป้าเล็ก มันเป็นเสี้ยวหนึ่งของอารมณ์นะครับ เหมือนป้าเล็กว่าแหละครับ วันไหนที่ผมได้กลับบ้านได้ตัดแต่งหญ้ารอบ ๆ บ้าน ได้ปลูกต้นไม้มันสบายใจความเงียบมันก็ไม่สามารถครอบคลุมจิตใจได้

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

สาวภูธร

21 กันยายน, 2011 - 09:00

ทำทั้ง 2 อย่างก็ได้คะ ถ้าจะเลือกทำสวนอย่างเดียวก็ต้องคิดให้ดีคะ :embarrassed: :embarrassed:

วรพจน์ เอียดจันทร์

22 กันยายน, 2011 - 23:05

   พี่สาวภูธรขอบคุณครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

teerapan

21 กันยายน, 2011 - 09:16

ทำควบคู่กันไปครับ  เรื่องงานทำให้ดีที่สุดในสิ่งที่เราควบคุม หรือมีอิทธิพลได้  ปล่อยวางในสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้  บริษัท หรือลูกน้องก็ต่างต้องรับผิดชอบในชีวิตของตนเอง  ถูกต้องแล้วที่เรายินดีจะช่วยเหลือ แต่เราจะแบกภาระแทนทุกๆ คนไม่ได้   หรือทำให้ทุกคนพึงพอใจไม่ได้ในทุกๆ เรื่อง

สรุปแล้วผมว่าทำตามที่ผู้ใหญ่โสทรบอกละครับทำเกษตรคลาดเครียด  และเป็นการเตรียมเกษียณไปเรื่อยๆ ดีกว่าครับ  สู้ๆ ครับ  :bye:

“Stupidity is an attempt to iron out all differences, and not to use them or value them creatively.”
― Bill Mollison

นายลำใย ศรีษะแก้ว

21 กันยายน, 2011 - 09:38

ผมก็รับจ้างทำงานให้ราชการ..ใช้เวลาว่างวันหยุดทำสวน..งานประจำก็ต้องทำถ้าจะลาออกคงไม่ค่อยดี..ต้องรอความพร้อมในหลายๆด้านก่อน..เป็นกำลังใจครับพี่..

วรพจน์ เอียดจันทร์

22 กันยายน, 2011 - 22:52

      ลำใย นายรู้หรือไม่ เห็นหน้านายความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าหายไปเลย ขอบคุณ ๆ มันก็เป็นเช่นนั้นเอง

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

หน้า