6 เดือนกับความเปลี่ยนแปลง ตอนที่ 3 บทสรุป 6 เดือนที่ผ่านมา

หมวดหมู่ของบล็อก: 


หลังจากที่ย้อนดูผลงานของตนเองและครอบครัวผ่านรูปภาพที่ถ่ายไว้มากมาย ระยะเวลาเพียง 6 เดือนตัวเองทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ (บ้าเข้าขั้นแฮะ..ฮ่า ๆๆๆๆ) แต่ผลที่ได้จาก 6 เดือนคือความเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นอย่างมากมายครับ ไปดูกันว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้างและได้ผลตอบแทนอย่างไรจากตอนนี้ครับ



หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยจากการปลูก ๆ แล้วก็ปลูก ผลตอบแทนจากความพยายามก็มีให้เก็บเรื่อย ๆ ครับ
แปลงผักกระจ้อนบนคันนาครับ..

 




มีผักมากมายก็แบ่งปัน แจกให้คนข้างบ้าน ญาติแม่น้องโฟกัส ทั้งที่เขามาเก็บเองและเก็บไปฝากแทบทุกวัน
เพราะเก็บไปก็กินไม่หมดครับ




มีกิจกรรมให้ทำทั้งครอบครัว..กับการปลูกผักปลอดสารพิษ เสมอ ๆ ครับ..


ภาพนี้..โดนขโมยภาพไปทำ ปกหนังสือแจกไปทุก อบต.ทั่วประเทศ..แบบงง ๆ ฮ่า ๆๆๆๆๆ




ลูกสาวตัวน้อยได้เรียนรู้แนวทางเศรษฐกิจพอเพียงโดยไม่รู้ตัว จากการทำจริง ๆ
ไม่ใช้แค่เนื้อในหนังสือและห้องเรียนสี่เหลี่ยม








ได้ผลผลิตเป็นผักปลอดสารพิษจากสวนจากคันนา ที่ทำมากับมือ ปลอดภัยในการกิน มีมากมายก็แบ่งปันเสมอ ๆ




ได้โปรตีนจากปลาที่เลี้ยงไว้ในสระ ไว้บริโภคในครัวเรือน..แบบมากมาย มีกินไม่หมดครับ




ได้ภาพประทับใจจากการถ่ายภาพ ของคนที่ตนเองรักมากที่สุด...




ได้เรียนรู้การทำน้ำหมักด้วยตนเองและได้ใช้เอง เห็นผลเอง ดีจริง ๆ ครับ






มีผักปลอดสารพิษให้เก็บทุกวัน เดี๋ยวนี้ไม่ได้ซื้อผักกินเลยครับ..


ได้ทดลองเก็บเมล็ดพันธุ์ผักจากผักที่ปลูกเองครับ


ได้ทำนาแบบอินทรีย์ไม่พึ่งพาสารเคมี ปุ๋ย อยู่แบบพึ่งพากันเองของธรรมชาติ ให้มีแมลงในนาข้าวแบบจัดการกันเองของธรรมชาติ  คาดว่าปีนี้คงได้ผลผลิตมากกว่าปีก่อน ๆ และมีข้าวปลอดสารพิษไว้บริโภคแน่นอนครับ

            การทำสวนปลูกผักเวลา 6 เดือนที่ผ่านมาได้อะไหลาย ๆ อย่างทั้งมีผักปลอดสารพิษไว้บริโภคในครอบครัว มีมากก็แบ่งปันเสมอ ๆ ได้เรียนรู้ในแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง ได้พึ่งพาตนเอง ได้ทำงานและออกกำลงกายทุกวันโดยการไปปลูกผัก  สุขภาพที่ดียิ่งขึ้น  นา สวนจากไม่ค่อยไปก็ไปทุกวัน เดินตามคันนามีอะไร ๆ ให้ดู มีผักให้เก็บตลอดทางที่เดินผ่าน ทั้งที่ปลูกเองและจากธรรมาชาติให้เลือกอย่างมากมาย

           ผลของการทำงานหนักที่ผ่านมา 6 เดือนโดยได้ความร่วมมือจากคนในครอบครัว ก็ส่งผลตอบแทนมาเป็นอาหารที่ดี รู้ทุกอย่างที่เราทำ เป็นผู้กำหนอว่าเราอยากกินอะไรก็ปลูก ๆ ง่ายกว่า ปลอดภัยกว่าที่เราไปซื้อที่ตลาดหลายร้อยเท่านัก และแนวทางนี้ก็เริ่มส่งผลให้ผมเรียนรู้การใช้ชีวิตเพื่อที่จะทำการพึ่งตนเองได้อย่างแน่นอนในอนาคตอันใกล้   การทำเกษตรต้องทำเอง ปฏิบัติเอง จะทำให้เกิดการเรียนรู้ แก้ไขปัญหาเองได้อย่างเป็นระบบมากยิ่งขึ้น  ประกอบกับการใช้ชีวิตแบบคนชนบท ที่ไม่ค่อยมีสิ่งยั่วยวนให้ได้จับจ่ายใช้สอยอะไรมากมายนัก จึงทำให้การดำเนินชีวิตประจำวันเป็นไปอย่างเรียบง่าย สบาย ๆ แบบนี้ทุกวันครับ

         การทำเกษตรตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฯ เป็นแนวทางที่ทำให้เห็นได้จริง จากการทำเองทั้งครอบครัว แนวทางของพระองค์ท่านเริ่มชี้ให้เห็นทางรอดของอนาคตที่มีการแข่งขันชิงดีชิ่งเด่นในโลกยุคปัจจุบัน  อย่างน้อย ๆ สิ่งที่ผมและครอบครัวทำไปนั้นก็ส่งผลคืนมาบ้างแล้วถึงจะไม่มากมายอะไรก็เริ่มเห็นผลตามที่หลาย ๆ ท่านได้ติดตามมาแล้วครับ

        ครึ่งปีหลังจากนี้ไปความรู้ที่สั่งสมมา 6 เดือนเพิ่มความมั่นใจให้กับผมได้มากขึ้น หลายคนคงสงสัยว่าทำไมไม่ขายผักที่เก็บมาบ้างเลย  คำตอบที่ได้คือ ทั้งหมดที่ผมปลูกทำเป็นการทดลองครับ ต่อไปจะลองทำเป็นการค้าเล็ก ๆ น้อย ๆ พอให้ค่าขนมน้องให้ลูกสาวตัวน้อย ๆ ของผมลองเป็นแม่ค้าดูบ้างเป็นอีกบทเรียนในชีวิตของเขา  ซึ่งสำหรับผมการค้าขายทำมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ  คงไม่ยากสำหรับผมมากนัก คอยติดตามว่าได้เงินเท่าไรแต่ไม่รู้จะอดแจกได้หรือเปล่าครับ 
       แจกจนเคยตัว  ฮ่า ๆๆๆๆๆ

จะพอเพียง...เพื่อเพียงพอ...ให้ได้ในสักวัน...

                 .........ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง.......


ความเห็น

สุดยอดครับพี่ พี่คือ The Idol ของผมอีกท่านหนึ่งครับ

เปลี่ยนไปมากจริง ๆ เลยเพื่อนเรา เปลี่ยนไปในสิ่งที่ดี ๆ ทั้งนั้นเลย ชอบคำนี้จัง "แจกจนเคยตัว" 555

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ก็มันแจกชนชินนะเพื่อน 55555

 

คุณศิษฐ์ ต่อไปนี้ต้องเก็บผักเก็บผลให้น้องโฟกัสขายแล้วนะ  เพื่อปลูกฝังนิสัยให้ขายเป็น

ซึ่งต้องปลูกฝังเหมือนกัน  โตขึ้นจะได้ไม่อาย  เพราะได้กับตัวย่าตอนเอง  ผลิตผลงานได้

หลายอย่างแต่ขายไม่เป็น  เพราะพ่อแม่ไม่ได้สอนให้ขายมาแต่เด็ก  อาชีพของพ่อแม่ย่าตอน

คือจับปลาทะเลกับเลี้ยงเป็ดไข่  หากุ้งปลามาได้ ย่าตอนมีหน้าที่เอาขึ้นรถไปส่งคนขายแล้ว

จะได้ตั๋วกับเก็บเข่งปลากลับไม่ได้เงินกลับบ้าน หลาย ๆ วันจนเรือหยุดออกทะเล  ป้าของย่าตอน

จะไปคิดเงินที  ไข่เป็ดก็เหมือนกัน เก็บไข่รวมไว้ ร้านขายรำจะมานับไข่ไป  ทำบัญชีไว้เดือนหนึ่ง

คิดเงินที  เพราะฉะนั้นย่าตอนไม่มีวิญญาณนักขาย  ทำได้ ขายไม่เป็น ทำแจกเก่ง  ให้ขายของนี่

จะอายมาก เห็นเพื่อนบางคนเขาทำอะไรไม่ค่อยเป็นแต่ขายของเก่งมากเพราะเขาขายมาแต่เด็ก 

ถึงบอกให้หัดให้โฟกัสขายให้เก่งค่ะ  เพราะเรื่องการตลาดก็สำคัญมากค่ะ

จริงครับย่าตอน  ถ้าทำเป้นขายไม่เป็นก็ไม่เกิดประโยชน์มากนัก เพราะเราต้องใช้เงินทุกวัน เดี๋ยวคงได้สอนนะครับ...คอยติดตามดูนะครับย่าตอนแม่ค้าตัวน้อยของผม

 

:uhuhuh::uhuhuh: ลุงศิษฐ์ มีแต่ได้กับได้ เป็น สมช.บ้านสวนฯ ดีสุดยอด ยายจ่อย หนับหนุน ว่าแต่บ้านอยู่ที่ไหน จะตามไปกินหญ้าให้เกลี้ยงสวนเลย ชอบเคี้ยวเอื้อง ฮ่าฮ่า

ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้

หน้า