Flood 9 … คำนิยมท้ายเล่ม ...

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     “ไม่มีงานเลี้ยงใด ไม่เลิกรา” ขออนุญาตนำสำนวนแปลจากนิยายจีน มาใช้หน่อย .... จริง ๆ จะใช้พุทธธรรมที่ว่า “เกิดขึ้นแล้ว ... ก็ตั้งอยู่ และ ... ดับไปในที่สุด”  .... แต่ก็ดูจะไม่ In trend  ... อีกทั้งหลาย ๆ ท่านอาจนึก เบ่ ... จนเอียน ... เปลี่ยนซะบ้าง พอช่วยให้คล่องคอ ... แกง อร่อยแค่ไหน ล่อกันทุกมื้อก็ เบ่ ... จริงแมะ?

    การนำเสนอข้อมูลน้ำท่วมครั้งนี้ก็เช่นกัน ... ถึงแม้ข้อมูลจะมีอยู่อีกโขก็เหอะ ... หากเล่ากันไม่รู้จักจบเสียที  คลมีบ้างละ ที่นึกว่า ‘อีตาลุงคนนี้ ... แกน่าจะจมตายไปซะตอนน้ำท่วม ก็จะดีหรอก’  เอาไรมาพล่ามอยู่ได้ทุกวัน ๆ เบื่อว่ะ ...!

    ครับ! ... จะจบแล้ว ... จะจบแล้ว ... แต่จะจบลงห้วน ๆ ก็กระไรอยู่ ... รู้สึกจะขัดอารมณ์ ตงิด ๆ  ผู้ฟังนะไม่เท่าไรหรอก .... แต่ผู้เล่าซี ... อารมณ้ค้าง! ....

    นี่เป็นข้อมูลสุดท้าย ของการนำเสนอเรื่องน้ำท่วมแล้วละครับ ...  สวัสดี!... อ้อ ๆ ... เดี๋ยว ๆ ๆ ... จะสวัสดีได้ไง ยังไม่ได้เขียนคำนิยมให้เลย ... เอ้า ... ทนอ่านอีกนิดเดียว ... น้า คราาา... บ  น้าาาา!

    ... ต่อไปนี้ ... เป็นคำนิยมส่งท้ายของ ... “หนังสือเล่มใหญ่ ... เก็บได้จากน้ำท่วม” ...

       ความชื่นชอบประการแรกของข้าพเจ้า ที่มีต่อหนังสือเล่มนี้ ด้วยมีความแปลกจาก หนังสือเล่มอื่น ๆ ในบรรณภพ ก็ตรงที่ ปรกติ หนังสืออื่น เขาจารึกคำนิยมไว้หลังปกหน้า ก่อนคำนำ .... แต่เล่มนี้ ไพล่มาไว้หลังเนื้อหาอื่น ๆ ... เอาเป็นว่า เป็นหนังสือฉีกแนวก็แล้วกันนะครับ

       ความชื่นชอบประการที่สอง คือ ... ความโดดเด่น ด้าน เนื้อหา และ โวหาร ที่ผู้สัมผัส หนังสือเล่มนี้ จะได้รับรสแผก ๆ กันไปเป็นเฉพาะบุคล ... แม้คนเดียวกัน หากกลับมาอ่านใหม่ก็จะเจอเนื้อหา และได้รับอรรถรสใหม่ ซึ่งหาไม่ได้จากหนังสือเล่มใด ๆ  อีกแล้ว (ไม่ได้โม้ ..) ทั้งนี้ เพราะ ... “เนื้อหา” ทั้งหมด ล้วนมาจากการปรุงของทุก ๆ ท่านที่เข้าไปสัมผัสข้อมูล ซึ่งข้าพเจ้าเป็นเพียงผู้จัดหา และนำมาเสนอ .... อีกทั้งส่วนแห่ง “อรรถรส” ก็แผกแนวไป ตามจริต และ อารมณ์ของผู้ประพันธ์แต่ละท่าน หากจะกล่าวว่า .. หนังสือเล่มนี้ มีความเป็นอิสระ / ยืดหยุ่น ในเนื้อหา และ สำนวนโวหาร แม้จะผิดก็ไม่น่าห่างไกลนัก

    ข้าพเจ้าจึงค่อนข้างจะมั่นใจว่า หนังสือเล่มใหญ่เล่มนี้ แม้เมื่อเปิดเข้าไปสัมผัส เนื้อหา ที่ดูเผิน ๆ จะเป็นประหนึ่งหน้ากระดาษว่างเปล่า ...  แต่อรรถรสสำนวน และการปลุกเร้าอารมณ์ เป็นถูกจริตท่านตามสมควร แน่ ๆ

         ... เพราะท่าน คือผู้ประพันธ์หนังสือเล่มนี้ขึ้นมาเอง

    ท่านคงปฏิเสธว่า “ไม่เห็นเกี่ยว” ... แต่สำหรับมุมมองแคบ ๆ แห่งปัญญาของข้าพเจ้า .... ท่านนั่นแหละประพันธ์มันขึ้นมา ... ด้วยว่า หลังจากที่ได้รับข้อมูลซึงข้าพเจ้าเป็นเพียงผู้นำเสนอไปแล้ว ... ท่านย่อมเป็นผู้ พิจารณ์ และ วิพากย์  โดยอัตโนมัติ และเชื่อได้ว่า ท่านได้ “จาร” เป็นลายลักษณ์  รึ อย่างน้อยก็ได้ "ตรึก" ในดวงจิต ไปในทางใด ทางหนึ่งแล้วแน่นอน ... ซึ่งเหล่านั้น คือ เนื้อหาสาระที่แท้ แห่งหนังสือเล่มใหญ่ ... หากท่านไม่มี partial ให้แก่ท่านเองแล้วไซร้ ... จะเห็นจริงว่า ... นี่มิใช่มัดมือชก

    ดังนั้นหนังสือเล่มนี้ .. จะมีอรรถรสไปในแนวใด ชื่นชอบ  .. สนุก .. เร้าใจ .. ตื่นเต้น .. เคียดแค้น .. ชิงชัง ... สงบ สันติ .. ฯลฯ ก็อยู่ที่ท่านประพันธ์ของท่านเองนะครับ ...

    ย้ำ ๆ และ ย้ำ ... ข้าพเจ้าเป็นเพียงผู้หาข้อมูล หนึ่ง ใน อีกหลาย ๆ ด้าน มาให้เท่านั้น ... ดังนั้น

    หากข้าเพจ้าต้องร่วมรับผิดชอบด้วย ก็ คงเป็นด้านที่ “นำเสนอข้อมูล ครบถ้วน หรือไม่” เท่านั้นนะคราาา....บ!

    ขอโปรดได้รับ การคารวะ และ คำของคุณ อีกครั้ง ที่ ร่วมด้วยช่วยประพันธ์ ให้หนังสือเล่มนี้จบลง ....

                ขอบคุณ ... ครับ!

ความเห็น

แวะมาอ่านบทสรุป ของลุง หนังสือเล่มใหญ่นี้ได้รับการถ้วนหน้า


ใครได้อ่าน ได้สัมผัส จะนำไปสร้างสรรค์ เปลี่ยนแปลงหรือปรับปรุงให้เป็นประโยชน์กันบ้าง


ขอบคุณสำหรับข้อความดี ๆ คะ

จบลงได้ด้วยดีและได้อรรรสของมวลน้ำท่วมเกือบทั่้วไหยมากเลยค่ะลุง

แรงกาย+แรงใจ ลงมือทำในวันนี้ เพื่อชีวิตที่พอเพียง

จะมีบ้างไหมที่อ่านหนังสือจากท้ายเล่มไปยังหน้าแรก....มันเป็นนิสัยที่แก้ไม่หาย...สมาธิสั้น ต้องอาศัยจังหวะจึงได้นั่งอ่าน แล้วก็ได้หัวเราะคนเดียว.... ขออ่านแบบภาษาจีนก็แล้วกันค่ะ....


:admire2:


 

ติดตามอ่านตลอดครับ อ่านได้ไม่เบื่อเพราะเป็นเรื่องจริงเกิดขึ้นจริง แม้ลุงจะเป็นแค่ผู้สื่อสาร แต่เหมือนอยู่ในเหตุการณ์ ด้วยครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

อ่านมาตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้าสุดท้ายส่วนตัวผมค่อนข้างจะมองในมุมบวกมากกว่าครับ นี่มันแค่เริ่มต้น