บันทึกภาพแห่งความทรงจำ พิชิตเขาเจ็ดยอด ๑ : วันที่ 6, 7

หมวดหมู่ของบล็อก: 



วันที่ 6 มีค. 55





วันที่ 7 มีค. 55

ความเห็น

แผลทากกัดหายช้านิพี่เสริฐ ทำพรือดี ..


 

 

"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"

ฮายดายของแปลบ  .... ปีหน้าซื้อใหม่ก่อนไปเจ็ดยอดหล่าวนะพี่

:sweating:


ใครที่กลัวทากไปเขาเจ็ดยอดแล้วจะหายกลัว จะกลับมากลัวอีกตัวที่มันกระโดดกัดคอ คือตัว ลาวา ที่มันตัวใหญ่กว่าทากและ มีแถบเหลือง ตลอดตัว กัดแล้ว ดึงไม่ค่อยออก ไม่มีใคร ที่ไม่โดน ตัวนี้ โดด กัดคอ   กัด ตามหน้า  มันดีดตัวได้สูงและเร็ว  ท่านพุทธบุตร ผู้ร่วมเดินทาง ท่านเดิน นำหน้า จึงโดนไปมากกว่าคนอื่นและ โดนจุจุด สำคัญไปหลายตัวหลายคนช่วยดึงให้ป่านนี้แผล หายยังท่าน

กินอยู่แบบพอเพียง

ทากก็ว่าสยองแล้วค่ะ พอมาบอกเล่าว่าตัว ลาวา / นาวา


กระโดดกัด ดึงออกยาก นี่สยองเข้าไปอีก จ๋าคงเป็นลมช็อคตาเหลือก


ตั้งแต่เจอทากแล้วค่ะ:crying3: :crying:

แค่คิดก็.....จ๊ากแล้ว

:nonono:


จุดสำคัญถูกจู่โจมไปหลายจุดม่ายพี่

:nonono:


ขอบคุณที่นำภาพมาให้ชมค่ะ

ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม


 

ด้วยความยินดีครับ ถึงฝนจะตก จะกลัวกล้องเปียก ก็ต้องเก็บภาพบรรยากาศมาให้ชมกันครับ ได้ข่าวจากพี่แจ้วว่า ระหว่างขึ้นเขา สมช. ทางนี้ รอลุ้น ตามข่าว โทรไปสอบถามตลอดว่า ถึงรึยัง ฝนตกมั๊ย ปลอดภัยมั๊ย เป็นยังไงกันบ้าง..  ซึ้งงงงมาก ๆ.....


 

 

"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"

:admire2:

:sweating:

ก็เรากลัวว่า ฝนที่ตก 20-30 เปอร์เซ็นตื จะตกเฉพาะบนเขาเจ็ดยอดแหละ.....

:uhuhuh:

ใช่ม่ายครูตี๋ มาฟันธงทีตะ

:victory: ยอดเยี่ยมใจสู้กันจริงเลยคะ :victory:

    

 

หน้า