เขาเจ็ดยอด กล่าวถึงพนิดา

   ในการเดินป่าครั้งนี้พอรู้ว่าพนิดามาด้วย ส่วนตัวแล้วกังวลเล็กน้อย ไหวมั๊ยหนอ เพราะผมรู้จักพนิดาตอนที่ไปอบรมที่ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติสองสลึงในนาม Super Girl ความกังวลต่อพนิดาคงไม่ได้มีแต่ผมคิดว่าเพื่อนร่วมทางทุกคนคงกังวลเช่นกัน

   ในช่วงแรกที่เริ่มเดินออกจากน้ำตกไพรวัลย์มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ผมเดินแซงพนิดา ณ ตอนนั้นพนิดาหน้าขาวซีด ในใจคิดว่าพนิดาไม่น่าจะไหวน่าจะได้เดินกลับแน่ๆ พวกผมต้องเดินแซงพนิดาไป ไม่ได้ทิ้งครับแต่การเดินป่ามันคนเดินเร็วก็ต้องเดินไป คนที่ต้องรับผิดชอบพนิดาก็กลายเป็นพรานเบท นั่นหมายความว่าพนิดาจะต้องเดินอยู่รั้งท้าย  พวกผมที่เดินก่อนก็หมายความถ้าถึงจุดหยุดพักก็จะได้พักก่อน ขณะพักอดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงพนิดา แต่ก็จะปรบมือกันเกรียวเมื่อพนิดาโผล่หน้ามา

พนิดาตอนเริ่มเดิน

พี่ศักดิ์สัมภาษณ์พนิดา ก็ทำให้ทราบว่าพนิดาเป็นคนสารพัดโรค

   ถึงแม้สารพัดโรค แต่ใจสู้มากๆ สามารถขึ้นเขาทั้งไปทั้งกลับได้ ขอชื่นชม Super Girl ครับ แต่ขาดเสียไม่ได้ก็ขอบคุณพรานเบทที่สามารถพาพนิดามาได้ตลอดทาง การขึ้นเขาเจ็ดยอดครั้งนี้ผมถือว่าเราได้ทีมนำทางที่สุดยอดมากๆ ตลกตลอดทาง ไม่มีเครียด