เมื่อเก๋าหัดทำแยมฟักข้าว

เมื่อเช้าไปตัดฟักข้าวมาอีก 5 ลูก  จะทำน้ำฟักข้าว ของเมื่อวันก่อน เข้าฟรีสไว้ เลยไม่เอามาใช้ ไปตัดมาใหม่เพราะตูดนิ่มแล้ว แขวนไว้เดี๋ยวกระโดดลงจากค้าง  ทำ 3 ลูก อีก 2 ลูก ยังไม่นิ่ม เอาไว้ทำวันหลัง 

ได้เสาวรสมาจากตลาด  ของตัวเองยังเขียวค่ะ ปล่อยไว้ก่อน  ทำไปครึ่งเดียวก่อน พรุ่งนี้ค่อยทำอีก มีเวลาไม่มาก ทำหลายอย่าง  เอาแค่ครึ่งเดียวพอ แต่ยังไม่ลงรูป เพราะไม่ได้ถ่ายรูป ไว้พรุ่งนี้ทำใหม่ ค่อยถ่าย

ทำน้ำฟักข้าว-เสาวรส  เที่ยวนี้ไม่มีเครื่องปั่น เพราะ ปั่นจนพังไปแล้ว...ไม่เป็นไร..ยังมี...มือ...ด้วย 2 มือ แม่นี้ที่สร้างโรค เอ้ย!..สร้างโลก....จะสร้างน้ำผลไม้ให้คนในครอบครัวกิน...รับรอง กินแล้ว...แข็งแรง  อิอิอิ

เวลาผ่านไป..ไว...เพราะโกหก...5555  น้ำฟักข้าว เสร็จสิ้นกระบวนการ...แต่มีเนื้อฟักข้าวที่โดนเก๋า...ปู้ยี้ปู้ยำจนเละ...เป็นชิ้นเล็ก ๆ ไม่ละเอียดเพราะ..ผ่านมือเก๋า...ไม่ได้ผ่านเครื่องปั่น  ครั้นจะเอาลอยหน้าลอยตาในน้ำฟักข้าว ก็ดูไม่สวยงาม ไม่น่ากิน  

คิดไปคิดมา...ด้วยสมองอันฉลาด...ปราดเปรื่อง...เก๋าก็เลยปิ๊งไอเดีย...ทำแยมฟักข้าวดีกว่า จะได้ไม่เสียของ  ลองดู...น่า

ที่จริง...ก็คือ..กวนฟักข้าวนี้แหละ เคยแต่กวนสับปะรด ลองกวนฟักข้าวมั่ง น่าจะกินได้เหมือนกัน  ว่าแล้วก็กรองเอาแต่เนื้อที่ลอยในหม้อต้มน้ำฟักข้าวเสาวรส  3 ลูก ได้เนื้อไม่เยอะหรอกค่ะ ใส่น้ำตาลเพิ่มนิดหน่อย เกลือน๊อย...นึง

กวนไฟอ่อน ๆ ผ่านไป ครึ่งชั่วโมง...ได้..แยม..5555

แยม...ฟักข้าว...หน้าตา...สีสัน...โอเค!

แต่รสชาติล่ะ....ต้องหาตัวช่วย...มองไปมองมา เจอแล้ว..."มานี่ ๆ ๆ  จะหนีไปไหน"

"โต๋..หายตัวได้นะแม่...แม่มองไม่เห็นโต๋หรอก"

"เฮ่อ...แม่มีตาวิเศษ จับได้แล้ว มาชิมแยมให้หน่อย..มาเร็ว ๆ"

หนีไม่รอด...5555   โต๋เป็นอะไรไป..แม่รับผิดชอบ...ตลอดชีวิต  อิอิ  หน่วยหน้า..ไม่กล้าตาย..ให้ชิม..แค่เนี๊ยะ!..ดูทำท่า...สยองขนาดนั้นเชียว...เป็นครั้งแรกนะที่แม่ทำแยม...ถ้าอร่อย..ก็จะทำตลอดชีวิต...5555

ชิมไปคำเดียว...ทรุดลงไปกองที่พื้นเลย...