มาอร่อย มื้อ “เจ” .... กันมิ ?

    ช่วงนี้ คงไม่ปฏิเสธว่า ไปที่ไหน ๆ สิ่งที่ประจักษ์แก่สายตา อยู่ทั่ว คือ อาหารเจ ... !

     ซึงก็ไม่แปลกอะไร ... หากไปแล้ว ไม่เจอซี จึงจะบอกได้ว่า “แปลก” ... ทั้งนี้ ก็เป็นช่วงเทศกาลเจ นี่ครับ ... ครั้นอยู่ในช่วงของเทศกาลเจ หากไม่พูดถึง ... “อาหารเจ” มันก็ไม่ Trend นาสิคราบบบ ...

     อ่านถึงตอนนี้ ท่านก็ตีความว่า ข้าพเจ้า กินเจ ล่ะซี ...

     ฮึ ๆ ๆ ๆ ... ถูก แต่ไม่ใช่ทั้งหมด ... ด้วยว่า ข้าพเจ้ากิน ทั้งเจ ทั้งไม่เจ ... สุดแต่ โอกาสปัจจัย ... กล่าวคือ ถึงแม้จะมิใช่ เทศการเจ หากครึ้มอกครึ้มใจ ข้าพเจ้าก็ หาวัสดุ เครื่องปรุงมาทำกิน ... แล้ว แม้จะเป็นช่วงเทศกาลเจ แต่ข้าพเจ้า ก็ ทานทั้งอาหาร เมนูผัก และ เมนูเนื้อ โดยไม่ เคร่งเครียดว่า “ต้อง” แต่ประการใด ...

     แต่สมาชิกครอบครัวข้าพเจ้าคนอื่น ๆ ... เขาอธิษฐาน เจ กันถ้วนทั่ว ...          ดังนั้น ในบ้านช่วงนี้ ทั้งบนโต๊ะอาหาร ... ลามเข้าไปในตู้เย็น จึงถูกยึดครองโดย เมนูเจ

     อันว่า อาหารเจ ดูพื้น ๆ ก็ประกอบด้วยผัก ... ใครไม่ทราบ ก็คิดว่า ถูก ๆ ... ลองไปถามซื้อซีครับ แล้วจะซึ้งงงง

     อย่างที่จะนำเสนอในบล็อกนี้ เชื่อไหม ว่า ... ขีด (100 กรัม) ละ 50.- บาท

         เลยปรุงไว้กินเองดีกว่า ...

    ซื้อผักกาดดอง มา 3 กิโลกรัม ...

     ล้าง หลาย ๆ เที่ยว ... เนื่องจาก ผักกาดเจ้านี้ เปรียวมากกกก ...

        แต่หอม

  แล้วหั่นฝอย ... แล้วนำไปล้างน้ำสะอาด อีก สองรอบ

    พักให้สะเด็ดน้ำ

      ระหว่างรอสะเด็ดน้ำ ...เตรียมสมัครพรรคพวก อันได้แก่

     เห็นหอมปรุงรส ซึ่งทำไว้ กว่า 2 กิโลกรัม และ ลูกสมอ ... ครานี้ใช้ ดิบ ๆ ... ได้จากตลาดดอนหวาย

     หม้อตั้งไฟ (วันนี้ใช้อังโล่) ... ใส่น้ำมันมะกอก ... ทำกินเองต้องพิถีพิถัน หน่อย

     น้ำมันร้อน ใส่ สมอ ลงผัด พอหอม

     ใส่ เกียมฉ่าย (ผักกาดดอง) และ เห็ดหอมปรุงรสหั่นชิ้น

  ตามด้วยน้ำปรุงเห็ดหอม ที่เม้มเอาไว้ ปกติ ใช้น้ำสะอาด

    ใช้ไฟปานกลาง ... หมั่นคนเป็นระยะ ๆ

     ใส่น้ำตาลปีบ + ซีอิ้วใส ... คน เข้ากัน

     ชิมปรุงรส เองซะก่อน เที่ยวหนึ่ง

     แล้วเรียก สมาชิกมา ชิม ... เม้นท์

    เคี่ยว ไฟอ่อน ...

    น้ำงวด - เติม ... น้ำงวด - เติม ... ไปเรื่อย ๆ ไม่ได้จำว่า กี่หน

    ประมาณ 8 ชั่วโมง ... ออกมาหน้าตา ฉะนี้ สียังไม่จัดจ้าน

    เคี่ยวต่อ จนเกือบแห้ง ปิดฝา พักไว้ 1 คืน

     เข้าวันนี้ (7 ต.ค. 56) ... ยกตั้งไฟ อ่อน(ครานี้เตาแก๊ส) คั่ว อีกพัก

     ได้ “กาน่าฉ่าย” สีเดียวกะเรา ... ปิดไฟ ... อุ่นลงแล้ว

     ตัก จ่ายแจก ... เหลือไว้กินในครอบครัว ... แค่เนี๊ยะ

        การ ทานเจ แน่ ๆ เบื้องต้น ดีแก่ “สุขภาพกาย”

     และหาก ... ต้องการสุข “ภาพจิต” ด้วย ก็ต้องทานด้วย “สัมมาทิฐิจิต”

        “เจ” ที่สมบูรณ์ ไม่ได้อยู่ที่วัตถุ ซึ่งตักใส่ปากเคี้ยวกลืน อย่างเดียว ... แต่ “ต้อง” มี “สติ” ตัก “สัมมาทิฐิ” ให้จิตเคี้ยวด้วย ... จึงจะบรรลุเป้าประสงค์แห่ง “เจ”