สู่สังคม

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   Laughing สวัสดีครับทุกท่าน จากการทดลองหมักสารพัดอย่าง สู่การนำน้ำหมักมาใช้ประโยชน์ จากมือสมัครเล่นที่เริ่มลองผิดลองถูกจากที่บ้าน วันนี้นำประสบการณ์สู่หน่วยงาน แบ่งปันเรียนรู้ไปด้วยกัน

 

การทำน้ำยาล้างจานจากน้ำหมักสับปะรด

   

ผลงานที่ได้

 

ติดสติกเกอร์

 

เป็นของชำร่วย แบ่งปันกันไปใช้

จัดบอร์ดขั้นตอนการทำอย่างละเอียด

 

ส่วนหนึ่งของบุคลากร จากคณะหน่วยงานที่ได้รับการแบ่งปันไปทดลองใช้ด้วย

 

กิจกรรมการทำต้มใบกะพ้อ

     

และกิจกรรมการทำขนมเจาะหู

   

ภูมิปัญญา ความรู้ ควรอยู่คู่สังคม ท่านว่าจริงมั๊ย ? สวัสดี.

ความเห็น

ปรบมือดังๆ ให้ครับ สวดยอดดดดด

"what a wonderful world"

ขอบคุณมากครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

น้ำหมักนิไม่ถนัดเลยค่ะ แต่สนใจ คนทำเป็นเก่งจัง

 

ไม่ถนัดไม่เป็นไร ลองดูสักครั้งแล้วจะทราบได้ว่า ไม่ยากดังที่คิดครับ

วัสดุหมัก             ๓ ก.ก.

น้ำตาลทรายแดง   ๑ ก.ก.

น้ำ                    ๕ ก.ก.

เท่านี้แหละ หมักวันไหนจดไว้ ทำลืมๆ ไม่นานก็ครบ ๓ เดือน นำมาใช้ได้ครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

อยากชิมหนมเจาะหู รสชาติเป็นไงค่ะ เหมือนโดนัทใหม?

ไม่เหมือน ขนมเจาะหูกรอบนอกนุ่มใน ยิ่งเพิ่งทอดใหม่ๆน่ากินสุดๆเลยอ๊อด

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

แทงต้ม นักเรียนเต็มทุกรอบเลยนะค่ะพี่เก้  Laughing

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ครับ...ความเห็นของพี่ การแทงต้ม หรือห่อต้มนี้ คือความสามารถที่หลายคนควรทำให้ได้ เพราะอยู่ในวิถีการดำเนินชีวิตของคนใต้ คือในรอบปีมีการทำต้มหลายครั้ง เพราะฉะนั้นการทำได้ทำให้เกิดความสามัคคีในชุมชนและภูมิปัญญานี้ได้สืบทอดต่อไปอีกด้วยครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เมื่อสังคมร่วมใจ ณ ทีหนใดก็เป็นสุข นะครับพี่

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ใช่ครับ แต่ทั้งนี้ต้องขี้นอยู่กับกิจกรรมด้วยนะ อิอิ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า