มะโหน่งกลับบ้าน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

        20 ธันวาคม 2556 มะโหน่งกลับมาเยี่ยมครอบครัวที่อุบล  วันแรกที่พี่มะโหน่งมาถึง น้อง ๆวิ่งออกมารับ มะนาวจำพี่มะโหน่งไม่ได้ ยืนมองไม่กล้าเข้าใกล้

                        ในที่สุดน้องก็จำพี่ได้

พี่มะนาวขี้อ้อน น้องฮวกไม่กล้าเข้าใกล้เพราะพี่มะนาวจะหวงพี่มะโหน่งมาก

        เวลากลับบ้าน น้อง ๆจะตามาส่งถึงหน้าประตูสวน

      กิจวัตรประจำวัน เวลาว่างยายปองชอบมาขุดเขียดขุดปูในสวน วันนี้มีหลานมะโหน่งตามมาด้วย สวนนี้อยู่ไม่ห่างบ้านนัก

         เวลาพักผ่อนของแม่คือการได้มาเดิน ขุดเขียดขุดปู

        ทุกครั้งที่มาบ้าน เรื่องอาหารการกินมะโหน่งจะจัดการเอง

                  น้องแพรเอาเมล็ดพันธุ์มาให้พี่มะโหน่ง

         เสารั้วในสวนหายไปแล้วหลายต้น มีชาวบ้านมาบอก จะขายไม่ขาย ไม่ขายหายไม่รู้ด้วยนะ มีขู่ด้วย  ถ้าไม่มีคนมาบอก เราก็ไม่รู้ว่าเสารั้วสวนเราเป็นไม้อะไร

                  ในที่สุดก็ต้องมาขุดกลับบ้าน

                      มะโหน่งก็มาช่วยกันขน

            ไม้อะไรก็ไม่รู้ ผุพังขนาดนี้ก็มีคนอยากได้ ตอนนี้เสารั้วในหมู่บ้านโดนขโมยหมดแล้ว ขโมยกันแม้กระทั่งเสารั้ววัด ลูกสาวมาหา พ่อเวทย์ก็ขายเสารั้วส่งค่ารถลูก

               พาไปเที่ยวน้ำตก ไม่ห่างจากบ้านมากนัก

พาไปบ้านลุงเชาวลิต ลุงเชาวลิตเป็นตำรวจที่ใช้ชีวิตพอเพียง เป็นพี่ที่อ้ายเวทย์เคารพนับถือมาก

      ลุงเชาวลิตรับราชการตำรวจ หลังเลิกงาน เลี้ยงวัว ทำสวน

         มีโรงสีข้าว เลิกงานก็สีข้าว ได้แกลบ ได้รำเลี้ยงวัว

        เครื่องหยอดเม็ดข้าว ที่ลุงเชาวลิตทำเองแบบง่าย ๆ

                   ทุกเช้าพี่มะโหน่งจะมาให้อาหารน้อง

                พี่มะโหน่งสัญญาแล้วว่าจะมาอุ้มน้องฮวก

        พ่อเวทย์สัญญาว่าถ้าลูกมะโหน่งมา พ่อจะทำค้างน้ำเต้าให้

                      ค้างน้ำเต้าทำแบบง่าย ๆ

                         น้ำเต้า 50 กว่าสายพันธุ์

          ไปเยี่ยมครอบครัวพี่ชายที่เคารพนับถือหลายสิบปี

                     พี่สะใภ้ เป็นคนที่ใจดีมาก ๆ

พี่ชายคนนี้เป็นปลัด เป็นหัวหน้าเก่า ที่รักและเคารพมากกว่าการเป็นหัวหน้ากับลูกน้อง

           พี่ชายเพิ่งเริ่มทำเกษตร ทำสวนปลูกหอมเป็นอาชีพเสริม  วันนั้นของฝากเราเป็นหอมแห้ง หอมสด ผักต่าง ๆ เ้ต็มคันรถ บอกไม่รับก็ไม่ได้ พี่สะใภ้ไม่ยอม

                      อาหารเช้าครอบครัวเรา

         หน้าที่เอาข้าวมาให้น้อง ๆ เป็นของพี่มะโหน่ง

                          แวะมาเยี่ยมน้องเอื้อง

                    ยามเช้าในสวน หนาวมาก

              เป็นหลานยายปอง ก็ต้องขุดเขียดขุดปูเป็น วันนี้ยายปองพาหลานมะโหน่งขุดปูข้างถนน ยายปองบอกว่า ข้างถนนคนไม่ค่อยขุด อาจเพราะอายรถราที่ผ่านไปมา ยายปองไม่อายพาหลายขุดปู แป๊บเดียวก็ได้ปูแล้ว

                               ทอดเขียดทราย

        มะโหน่งกลับบ้านคราวนี้ อาหารการกินจัดเต็ม อาหารอิสานล้วน ๆ  ต้องกินให้เป็น ไม่งั้นเป็นหลานเมืองอุบลไม่ได้

 

                                                          โปรดติดตามตอนต่อไป.................

ความเห็น

มากิน มาเที่ยว มาส่งการบ้าน คุ้มสุดๆงานนี้

""

 

เป็นอาทิตย์แล้ว น้ำเต้ายังไม่ขึ้นแม้แต่เม็ดเดียว 555

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ช่วงนี้ดินเย็นมั้งคะ จะงอกช้าหน่อย

""

 

สวนน้ำเต้าของมะโหน่ง  50 สายพันธุ์ น่าจะงานช้างแน่

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

ป่านนี้ยังไม่ขึ้นแม้แต่ต้นเดียวค่ะ 555

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

น้ำเต้าขึ้นช้าค่ะน้องแดง  ป้าเล็กเพาะไป  ตั้งแต่วันที่23ธันวา  จนป่านนี้ยังไม่ขึ้นเลย  รอบก่อน ต้องเอาไปให้ย่าวรรณเพาะ  แล้วเอากลับมาปลูก

ลูกมะแย่งซีนน้องๆซะแล้ว

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เห็นข้าวปิ้ง อยากกินจังค่ะ  ประทับใจน้องหมาน่ารักมากๆๆ

 

 

 

ชอบค้างน้ำเต้าค่ะ สวยงาม มีมากมายหลายสายพันธุ์ หากติดผล คงจะสวยมากๆ ค่ะ

และชอบครอบครัวพี่ที่เป็นตำรวจ มีเวลาว่างจากงานประจำก็เลี้ยงวัว สีข้าว

ครอบครัวพี่ปลัดที่ปลูกหอมก็ชอบมากค่ะ รู้สึกเรียบง่าย ไ่ม่วุ่นวายLaughing

น้องมะโหน่งบอกว่าหนาวมากค่ะ ฮ่าๆๆ

Surprised มีน้ำเต้าตั้ง 50 กว่าสายพันธุ์เลยเหรอคะเนี่ยเยอะมากๆ

พ่อเวทย์ทำค้างให้น้ำเต้าเก่งจัง อยากเห็นตอนลูกน้ำเต้าห้อยเต็มค้างคงสวยดี Laughing

หน้า