มารื้อฟื้นระบบการแลกเปลี่ยนแบบของต่อของกันเถอะ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ระบบการแลกเปลี่ยนสิ่งของต่อสิ่งของ ( Barter System ) เกิดจาก ในสมัยโบราณมนุษย์ผลิตสิ่งของที่ต้องการอุปโภคบริโภคเอง ถ้ามีของเหลือก็จะนำมาแลกกับสิ่งอื่นที่ไม่ได้ผลิต  ทั้งนี้ต้องขึ้นอยู่กับความต้องการและความจำเป็นที่จะต้องใช้สินค้าของอีกฝ่ายด้วย

วันนี้นึก ๆ... ถึงเรื่องราวในอดีต ย่าเคยเล่าว่าเอาหมาก เอาพร้าว ไปแลกกับเป็ด กับไก่ กัน... อันไหนที่เราไม่มีก็ไปแลกเค้ามา ถ้าเค้าต้องการของที่เรามี ก็ได้แลกกัน

บ้านสวนเรามีหลากหลาย.....เอามาแลกกันบ้างดีมั๊ยคะ ..... รื้อฟื้นอดีตค่ะ

ความเห็น

เห็นด้วยครับ แต่ผมไม่มีอะไรมาแลกนี่ซิครับ

ลุงพูนมีตั้งหลายอย่าง เช่นน้ำหมัก ใส่ขวด 1 ลิตร อะไรประมาณนี้แหละ แจ้วคนนึงล่ะที่อยากลองค่ะ ...

ถ้าเป็นสมัยก่อนน่ะลุงพูน  หนูจะเอาปลาแห้งไปแลกกับขี้ยางบ้านลุงพูน  เอาขี้ยางมาก่อไฟติดดีจัง  ตอนเด็กบ้านอยู่แถวบางจากไปทางปากนังแต่พ่อมาซื้อสวนแถวร่อนพิบูล สามร้อยกล้า เวลากลับบ้านบางจากเอาขี้ยางไปก่อไฟ  หม้อดำเหม็ด

เจ๊โสอย่าลืมตัวนะ..... เล่าความหลังอีกแล้ว เห็นมั๊ย เริ่มมีความสุข...

ของกิน บ่ได้กินมันสิเน่า    ของเก่า  บ่ได้เล่ามันสิลืม   55555555  เป็นธรรมดาน้อง 30 ขึ้น 40 ขึ้น เริ่มมีความหลัง  อะไรข่ม ๆ ก็ชักจะชอบ  ใครเป็นมั่งยกมือขึ้น ....เงียบกริบ.......

เมื่อก่อนเขาเอาเปลือกเหม็ดไปชุบน้ำมันยาง ทำเป็นขี้ใต้ไว้ตามกลางคืน ต่อมาเขาก็เอามทำเป็นท่อนใต้ ไว้ก่อไฟ ท่อนใต้ก็เลยกลายมาเป็น ขนมท่อนใต้

เอาเมล็ดพันธุ์   จากบ้านป้าเล็กไปปลูกก่อน  หลังจากนั้น   ได้แจก

ดวงว่าอย่างแรกที่แลกได้ก็พวกเมล็ดพันธุ์พืชที่เรามี แล้วค่อยขยาย สนับสนุน

ส่งน้ำหมักทางไปรษณีย์ นี่สงสัยเขาไม่รับครับ

วันหลังเอาไปฝากไว้บ้านผู่ใหญ่ ดีกว่า นะครับ

สะดวกที่สุดก็คือเมล็ดพันธุ์ และเป็นการกระจายพันธุ์ไม้ด้วย สนับสนุนค่ะ

เวลาพบกันสั้นนิดเดียว

หน้า