มารื้อฟื้นระบบการแลกเปลี่ยนแบบของต่อของกันเถอะ

น้องแจ้ว แม้จะเป็นไอเดียที่ดีมาก ผมก็เห็นด้วยกับแนวคิดแต่ก็อยากจะฝากให้คิดต่อกันอีกสักหนิดว่าช่วยพิจารณา ในเรื่องต่อไปนี้ด้วยกันก่อนด้วยนะครับ

เรื่องความคุ้มค่า ในแง่มุมทางด้านเศรษฐกิจ  หากพิจารณาว่าคุ้มค่าหรือไม่ กับค่าใช้จ่ายในการขนส่งในสภาพปัจจุบัน

ตัวสินค้าหรือสิ่งของที่จะแลกเปลี่ยนกันนั้น ขอให้มองถึงเหตุและผลกันให้ถ้วนถี่ถึง ถึงความจำเป็นและความคุ้มค่าเป็นหลักไว้ก่อน หากไม่คุ้มค่าก็ให้พิจารณา จำหน่ายจ่ายแจก อย่างคุณใบเตยทำต่อไป เริ่มต้นจากข้างบ้านก่อน  ต่อไป บ้านตรงข้าม ญาติสนิทมิตร สหาย บ้านใกล้เรือนเคียงไปเรื่อย (ในกทม.สงสัยจะทำค่อนข้างอยากมากนะเนี่ย สำหรับบางคนเริ่มอึดอัด รวมถึงผมเอง) 

สิ่งของนั้นๆ สัมพันธ์กับสถานที่ /ถ้องถิ่น และระยะเวลา รวมถึง วิธีการขั้นตอนความรู้ความเข้าใจในการเลือกบรรจุหีบห่อ ลักษณะหีบห่อ /ส่งผลต่อน้ำหนัก หรือไม่อย่างไร เพราะหมายถึง ต้นทุนแม้บางคนคิดว่ายอมจ่ายเพื่อแลกกับความต้องการ ผมก็ว่ามันคุ้ม เพราะฉะนั้นคำว่าคุ้ม คำเดีนวนั้น มันความหมายในหลายมิติด้วยกัน

   มีอะไรอีกหรือเปล่า หากเราไม่พิจารณา ตามความข้างต้นเหล่านี้ อาจจะเกิดผลเสียเกิดขึ้นตามมาได้ และส่งผลต่อความรู้สึก ความคาดหวังกับความไม่สมหวัง ตามมาอีกหลายประการได้

    โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะขอรับ

ระบบแลกเปลี่ยนทำได้ในระดับชุมชนปฐมภูมิ เป็นไอเดียที่น่าสนใจ คงต้องลองทำต้นแบบจากชุมชนเล็กๆที่อิงแอบวิถีพอเพียง จำกัดขนาดและวัตถุแลกเปลี่ยน (ไม่ส่งเสริมวัตถุสินค้าที่ส่งเสริมระบบทุนนิยมสมัยใหม่ เพราะจะทำให้เกิดความฟุ้งเฟ้อและเสพติดการบริโภคที่เกินความจำเป็น ซึ่งเป็นต้นเหตุของการล่มสลายวิถีพึ่งตนเอง)โดยจำลองวิถีชีวิตที่ย้อนยุค สร้างความเข้าใจในกลุ่มสมาชิก ระวังมิให้เกิดการยึดติด ความสุขของชุมชนก็จะสัมผัสได้ (ทุกวันนี้มีแต่ตลาดย้อนยุคที่ขายแต่สินค้ากับการตกแต่งสถานที่ ยังไม่มีชุมชนย้อนยุคที่เน้นวิถีชีวิตจริงๆ ทำได้จะเป็นจุดขายที่สำคัญ เอาอีกแล้ว..การตลาดเริ่มเข้ามาอีกแล้ว ระวังด้วย)  

ขอบคุณท่านประธานกับโครงการฯ ดี อย่างนี้จะช่วยเพิ่มความอบอุ่นในบ้านนี้ไปอีก...

เห็นด้วยค่ะกับโครงการนี้ค่ะ แต่สวนแดงเพิ่งเริ่มจะเอาอะไรไปแลกกับพี่น้องน้อ

  เช่นเมล็ดพันธุ์  น้ำหนักไม่มาก  แต่ถ้าใกล้ๆกัน หรือทางผ่าน เต็มพิกัดเลยครับ