ธรรมชาติ ศาสนา ศรัทธา รวมกันเป็นความงามที่โดดเด่น

วันนี้อ้อยหวานมาเล่าเรื่องญี่ปุ่นต่อค่ะ เล่าเรื่องจากประสบการณ์ที่ได้ไปกินปลาดิบ ขึ้นลงรถไฟ และพูดอะโนะเนะ มาหลายอาทิตย์ ประสบการณ์เล็กๆ น้อยๆ แต่เอามาฝอยได้เยอะ (หลายบล็อก)  ที่บอกว่าพูดอะโนะเนะ นี่ไม่ใช่ว่าอ้อยหวานพูดภาษาญี่ปุ่นได้ แต่นั่นคือชื่อสถานีรถไฟ และสถานที่ต่างๆ ที่อ้อยหวานต้องจดใส่กระดาษทุกเช้า ก่อนออกจากที่พัก เอาไว้ถามทาง

บล็อกนี้มีชื่อว่า ‘ธรรมชาติ ศาสนา ศรัทธา’ ซึ่ง 'รวมกันเป็นความงามที่โดดเด่น' ของประเทศญี่ปุ่น ขอเน้นว่าสามสิ่งนี้ที่หลอมรวมกันเป็นญี่ปุ่นที่อ้อยหวานได้เห็น

การท่องเที่ยวในประเทศญี่ปุ่นอย่างหนึ่งซึ่งคงจะเหมือนกับเที่ยวเมืองไทย ก็คือ แหล่งท่องเที่ยวกว่าครึ่งจะเป็นการเที่ยวชมวัด แต่ในญี่ปุ่นจะต้องพูดว่าการเที่ยวชมวัดและศาลเจ้า อ้อยหวานขอเล่าความรู้ที่ตัวเองมีอยู่นิดๆ หน่อยๆ เกี่ยวกับศาสนาในญี่ปุ่นคร่าวๆ.. แต่ก่อนวัดพุทธกับศาลเจ้าชินโตอยู่ร่วมกันอย่างหนาแน่น ไม่ได้แยกกันเหมือนในปัจจุบัน ศาสนาพุทธแพร่ขยายทั่วประเทศมากนานเป็นพันปี และมีอิทธิพลในประเทศญี่ปุ่นมาก

จนมาถึงปีค.ศ. 1868-1912 ยุคสมัยที่ในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นเรียกว่า ยุคฟื้นฟูเมจิ (Meiji Restoration) คือการฟื้นฟูการปกครองประเทศ ซึ่งตกอยู่ใต้อำนาจของโชกุนมาหลายร้อยปี กลับคืนแก่จักรพรรดิ ในขณะนั้นคือจักรพรรดิเมจิ

ยุคฟื้นฟูเมจิเกือบจะเป็นยุคมืดของศาสนาพุทธในญี่ปุ่น เพราะจักรพรรดิเมจิประกาศให้ลัทธิชินโตเป็นศาสนาประจำชาติแทนศาสนาพุทธ ที่เป็นศาสนาประจำชาติมาช้านาน เริ่มด้วยการแยกศาลเจ้าชินโตออกจากวัดพุทธ มีการทำลายพระพุทธรูป วัดวาอารามหลายแห่ง มีการบังคับให้พระสึก โชคดีที่ยุคฟื้นฟูเมจิได้จบลง ก่อนที่วัดวาจะถูกทำลายไปหมด ไม่อย่างนั้นเราก็คงจะไม่ได้ชื่นชมความงาม 'ธรรมชาติ ศาสนา ศรัทธา' ที่โดดเด่นเช่นนี้

อ้อยหวานขอจบเรื่องหนักๆ ของประวัติศาสตร์ เรามาชมวัดและศาลเจ้ากันดีกว่า สวนอุเอะโนะ เป็นตัวอย่างที่ดีที่ชี้ให้เห็นประวัติศาสตร์ยุคฟื้นฟูเมจิ สวนอุเอะโนะสวนใหญ่ ใจกลางโตเกียวในอดีตคือพื้นที่ของวัดคะเนะอิจิ (Kaneiji)

อ้อยหวานไม่มีบทความของวัดคะเนะอิจิ เพราะเก็บรูปมาน้อย ตอนที่แวะไปไม่รู้ด้วยว่านี่คือวัดที่เคยใหญ่โตและรุ่งเรือง ที่เคยมีอาณาเขตคือพื้นที่สวนอุเอะโนะทั้งหมด รวมทั้งสุสานยะนะกะ ในปัจจุบันวัดคะเนะอิจิเป็นวัดเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ในละแวกที่เงียบสงบตรงขอบของสวนอุเอะโนะ เล็กจริงๆ เล็กจนน่าตกใจ เมื่อเปรียบเทียบกับศาลเจ้าเมจิ จินกุ

อย่างที่พระพุทธองค์ทรงกล่าวไว้ ‘ โลกนี้ไม่เที่ยงแท้แน่นอน เมื่อมีเกิดขึ้นแล้วก็ต้องเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา’

อ่านเวอร์ชั่นที่มีรายละเอียดการท่องเที่ยวได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ

สวนอุเอะโนะสวนใหญ่ ใจกลางโตเกียว

วัดเท็นโนะจิและสุสานยะนะกะ

อ้อยหวานได้ปั่นจักรยานไปรอบๆ สุสานยะนะกะ

ไปชมดอกไม้ในสุสาน สุสานยะนะกะนี้เป็นจุดหนึ่งที่มีชื่อเสียงสำหรับชมดอกซากุระของโตเกียว แต่วันที่อ้อยหวานแวะไป มีดอกอะซีเลีย และดอกโรโดเดนดรอนให้ชมแทนดอกซากุระ

ดอกโรโดเดนดรอนหรือกุหลาบพันปี หน้าหลุมฝังศพแห่งหนึ่งในสุสานยะนะกะ

กุหลาบพันปี

ศาลเจ้าเมจิ จินกุ ที่ยิ่งใหญ่และงดงามมาก เป็นศาลเจ้าชินโตที่สร้างเสร็จในปี 1920 เพื่อเป็นอนุสรณ์สถานแด่องค์จักรพรรดิเมจิ และพระมเหสี จักรพรรดินีโชะเก็น (Shoken) ผืนป่าที่รายรอบเมจิ จินกุ แห่งนี้เป็นการร่วมมือร่วมใจของประชาชนชาวญี่ปุ่น ทั้งการบริจาคต้นไม้ 100,000 ต้น และการร่วมมือกันปลูกต้นไม้ เพื่อสร้างป่ากลางกรุง ผลงานที่ออกมาวิเศษสุด 'ป่าศักดิ์สิทธิ์' ใจกลางมหานคร

อ่านเวอร์ชั่นที่มีรายละเอียดการท่องเที่ยวและดูรูปภาพอีกมากมายได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ

ศาลเจ้าเมจิ จินกุ..ที่ที่ไม่ควรพลาดหากมาเยือนโตเกียว

หลุ่มหลงไปกับความงดงามของเมจิ จินกุ

อ้อยหวานได้มีโอกาสชมงานแต่งงานแบบชินโต ซึ่งวันนั้นมีงานแต่งงานอยู่หลายคู่

วัดพุทธจะมีโคมไฟหินมากมาย

ส่วนศาลเจ้าชินโตจะมีประตูโทริ

วัดยอดนิยมของคนไทยก็ต้องวัดเซ็นโซะจิ ที่คนไทยเรียกกันว่า วัดอาซากุสะ

คนแน่นเอี้ยดเลย ได้ยินภาษาไทยไปทั่ววัด ระหว่างที่อ้อยหวานเข็นจักรยานผ่านไปได้ยินเสียงเด็กตะโกนบอกพ่อเป็นภาษาไทยว่า ‘พ่ออออออ..ดูจักรยานของคนนั้นซิ’

ดูรูปภาพอีกมากมายได้ที่ ไหว้พระชมวัดที่เซ็นโซะจิ อาซากุสะ

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

ขอบคุณค่ะ

อ้อยหวาน