หยุดเวลาให้ช้าลงที่ทุ่งราบกิบิ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

 

สองล้อจักรยานเล็กๆ ได้พาอ้อยหวานไปชื่นชมญี่ปุ่นอย่างช้าๆ  ถ้าไปเที่ยวแบบอื่น ในเวลาสี่อาทิตย์คงจะไปได้ทั่วประเทศ ยิ่งไปกับทัวร์เผลอๆ ทั่วประเทศภายในอาทิตย์เดียว แต่คิดดูสิว่าเราได้ไปถึงสถานที่แห่งนั้นจริงๆ หรือ เราจดจำอะไรได้บ้าง

สองล้อจักรยานที่หมุนด้วยสองขา ไปอย่างเงียบ ไร้เสียง ไร้กลิ่น ไม่ทำลายมลภาวะ ไม่ทำลายสภาพความเป็นอยู่ดั้งเดิม เงียบสงบเช่นไร ก็ยังคงเงียบสงบอยู่อย่างนั้น หอมอบอวลด้วยกลิ่นดอกไม้เช่นไร ก็ยังคงหอมอบอวลอยู่อย่างนั้น

 

 

สองล้อจักรยานที่หมุนด้วยสองขา ได้พาอ้อยหวานไปหลายที่ หลายแห่ง หลายซอกมุม ไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยวชื่อดัง แต่เป็นญี่ปุ่นที่แท้จริง ได้เห็นวัดวาอาราม บ้านเรือน ได้เห็นสภาพชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คน ได้เห็นได้สัมผัสเม็ดทราย ก้อนหิน กรวดดิน ได้หยุดดมกลิ่นหอมของดอกไม้ หรือกลิ่นดินที่ชาวนากำลังพรวนดินอยู่ สองล้อได้พาอ้อยหวานไปในที่ธรรมดาๆ ที่วิเศษสุด

 

 

ทุ่งราบกิบิ (Kibi Plain) ที่เมืองโอะกะยะมะ (Okayama) เป็นสถานที่ที่อาจจะเรียกได้ว่าเป็น ‘เพรชในตม’ อ้อยหวานมองหาที่ไปปั่นจักรยานเที่ยวในเน็ท แล้วไปเจอชื่อทุ่งราบกิบิโดยบังเอิญ ไม่ค่อยจะมีข้อมูลมากนัก แสดงว่าไม่มีใครรู้จัก แสดงว่าต้องมีคนน้อยและเงียบสงบ และแน่นอนเป็นที่ๆ ควรจะตามไปดู

 

 

ก่อนไปอ้อยหวานไม่ได้หวังอะไรมากมาย รู้ว่ามีศาลเจ้ามีวัด  คงเป็นศาลเจ้าและวัดเล็กๆ ไม่มีชื่อเสียง เพราะไม่มีข้อมูลมากนักทั้งในภาษาอังกฤษและภาษาญี่ปุ่น รู้แต่ว่าเส้นทางจักรยานยาวประมาณ 17 กิโลเมตรเท่านั้นเอง ปั่นจักรยานเที่ยวเพียง 2-3 ชั่วโมง แล้วกลับมาชมในเมืองโอะกะยะมะ แต่ความเป็นจริงแล้วศาลเจ้าและวัดของทุ่งราบกิบิไม่เล็กเลย และสวยงดงามเกินความคาดหมาย

 

 

ในตอนนั้นอ้อยหวานเริ่มเกิดอาการเบื่อไปชมศาลเจ้าและวัด เริ่มจะเห็นว่าเหมือนเหมือนกันหมด แต่เมื่อไปถึงศาลเจ้ากิบิซึตฮิโกะ ก็ต้องร้อง ว้าว..สวยจัง

 

 

ศาลเจ้ากิบิซึตฮิโกะ (Kibitsuhiko) แห่งทุ่งราบกิบิ เป็นศาลเจ้าที่สร้างขึ้นในปี 1697 มีบริเวณกว้างขวางใหญ่โต และมีอาคารสวยๆ หลายหลัง มีคนน้อยเงียบสงบ และไม่ต้องเสียเงินค่าเข้าชม

 

 

แผ่นไม้เอะมะ (Ema) เป็นแผ่นไม้สำหรับเขียนคำอธิษฐาน และพวงเซ็นบะซุรุ (Senbazuru) นกกระเรียนพันตัว ในตำนานญี่ปุ่นกล่าวไว้ว่า ผู้ที่พับนกกระเรียนได้พันตัวจะมีอายุยืน ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ

อ่านเวอร์ชั่นที่มีรายละเอียดการท่องเที่ยวและการเดินทางได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ

ศาลเจ้ากิบิซึตฮิโกะแห่งทุ่งราบกิบิ ศาลเจ้าที่งดงามของโอะกะยะมะ

 

 

อ้อยหวานปั่นไปตามเส้นทางจักรยาน ผ่านบ้านเรือน นาข้าวที่เพิ่งจะเริ่มพรวนดิน สวนหลังบ้านที่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดี มีสองตายายช่วยกันทำงาน

 

 

แล้วมาถึงตรงนี้ ก็ได้หยุดยาว ไม่มีผู้คนอื่นใด มีแต่อ้อยหวานกับผึ้งพันตัว กลิ่นหอมของพุ่มอะเซลเลียขจรขจาย

 

 

ปั่นไปสุดทางก็เป็นกำแพงหินและบ้านเก่าๆ ให้ความรู้สึกเหมือนย้อนเวลา

 

 

ไม่ไกลกันมีสถานที่แห่งนี้ ไม่มีในแผนที่ ไม่มีภาษาอังกฤษ อ้อยหวานไม่แน่ใจว่าเป็นวัดหรือศาลเจ้า และไม่เปิดให้เข้าชม ได้แต่ยืนดูข้างนอก

 

 

แต่ก็ยังสวย วัดและศาลเจ้าทุกแห่งจะต้องมี เทะมิซุ (temizu) อ่างน้ำที่ใช้สำหรับชำระล้างก่อนเข้าวัดและศาลเจ้า วิธีทำก็คือ ใชกระบอกน้ำตักน้ำในอ่างล้างมือข้างซ้าย แล้วล้างมือข้างขวา ต่อจากนั้นให้เทน้ำบนฝ่ามือ แล้วป้วนปาก เป็นอันเสร็จพิธี

อ้อยหวานชอบอ่างน้ำหินนี้มาก เก็บรูปมากเป็นร้อย ถ้ามีโอกาสจะเอามาให้ชม

 

 

ปั่นมาได้อีกหน่อยก็มาเจอบ้านหลังหนึ่ง ปลูกผักกันข้างถนนเลย แล้วยังปลูกได้งาม

 

 

เส้นทางคดเคี้ยวไปบนถนนแคบๆ และมีรถน้อยคัน ผ่านบ้านคน เทือกสวนไร่นา

 

 

แล้วก็มาถึงศาลเจ้าอีกแห่งที่ต้องร้อง ว้าวววว..สวยจัง ศาลเจ้ากิบิซึต (Kibitsu) สร้างในปี 1425 ทีมีทางเดินลงเนินเขาที่มีความยาว 398 เมตรและมีหลังคาคลุมตลอด ที่สวยมาก

อ่านเวอร์ชั่นที่มีรายละเอียดการท่องเที่ยวและการเดินทางได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ

ศาลเจ้ากิบิซึตที่โอะกะยะมะ เพรชน้ำหนึ่งแห่งทุ่งราบกิบิ

 

 

ทางเดินลงเนินเขา

 

 

วันนั้นมีการแข่งขันคิวโดะ (Kyudo) ของเด็กนักเรียนโรงเรียนต่างๆ คิวโดะเป็นศิลปยิงธนูแบบโบราณของญี่ปุ่น

 

 

อ้อยหวานไปขอถ่ายรูปสาวๆ เธอเลยเรียงแถวเอคท่าให้ถ่ายรูปได้สวยมาก

 

 

หน้าศาลเจ้ากิบิซึตมีร้านขายขนมและของที่ระลึก อ้อยหวานก็ไม่พลาดโอกาสที่จะลิ้มลองไอศครีมรสชาติแปลกๆ มีรสชาเขียว งาดำ ถั่วอัลมอนด์ และลูกพีชญี่ปุ่น

 

 

เสร็จอ้อยหวานไปสองกรวย รสงาดำ มันอร่อย ได้กลิ่นงาหอมเข้มข้น ให้ดาวไปสิบดวงเลย

 

 

ไอศครีมรสลูกพีชญี่ปุ่นตามมาติดๆ อร่อยหอมลูกพีชจริงๆ อยากชิมรสอื่นอีก แต่คนชิมไม่มีที่ว่างในท้องเสียแล้ว เติมพลังแล้วไปต่อเลย แต่ต้องเป็นบล็อกหน้าค่ะ

 

โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่องปั่นจักรยานเที่ยวที่ทุ่งราบกิบิ ในตอนต่อไป

 

อ่านอ้อยหวานเล่าเรื่องญี่ปุ่น ตอนแรกๆ ได้ที่นี่่ค่ะ

โปสการ์ดจากญี่ปุ่น

4 อาทิตย์ที่ดินแดนอาทิตย์อุทัย

ดอกซากุระสุดท้ายของปี

ปั่นจักรยานกลางเมืองโตเกียว..เป็นไปได้และสนุกสุดๆ

ธรรมชาติ ศาสนา ศรัทธา รวมกันเป็นความงามที่โดดเด่น

ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 1

ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 2

ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3

เกียวโต..เมืองหมื่นวัดและศาลเจ้า

เดินชมตลาดนิชิกิ..สุดยอดตลาดของเกียวโต

ชมเมืองเกียวโต..บนจักรยาน

ชมสวนสวย..สวนพฤกษศาสตร์เมืองเกียวโต

ชมสวนสวย..เมืองเกียวโต 2

เผชิญหน้ากับวาซาบิตัวจริง

โอ้ละหนอ..โอซาก้า

 

ขอให้เพื่อนๆ มีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

 

ความเห็น

ว้าว  กำแพงดอกไม้ เขาดูแลกันอย่างไรนะถึงได้งดงามขนาดนี้ อยากเป็นเงาคุณอ้อยจังจะได้ติดตามไปเที่ยวด้วยทุกที  เฮ้อได้แค่ฝันก็ยังดี นะ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

อยากไปเที่ยวแบบช้าๆเรื่อยๆ เก็บตกภาพถ่ายไปเรื่อยๆไม่รีบร้อนแบบนี้บ้างจังค่ะคุณอ้อยหวาน ...

เห็นดอกไม้ค่ะ ต้องแวะเข้ามาดู---สวยมากค่ะพี่อ้อย--บ้านเรือนร่มรื่น--นังหนูสี่คนนั่นดูมุ่งมั่นดีมากค่ะ เป็นระเบียบเรียบร้อย--ดอกไม้สวยถูกใจบัวริมค่ะ--ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

ติดตามอ่านได้ยังไม่ถึงครึ่งเลยค่ะคุณอ้อยหวาน ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีเสน่ห์มากนะค่ะสะอาดเป็นระเบียบทุกที่ ได้เที่ยวญี่ปุ่นโดยไม่ต้องเสียสตังค์กับคุณอ้อยหวาน

ขอบคุณมากค่ะ