ขโมยขึ้นบ้าน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ไม่ได้ผิดความคาดหมายอะไร..กับความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของชีวิตคนเมืองในปัจจุบัน..ที่โจรขโมยมีไปทั่วทุกหัวระแหง..พึ่งพารัฐไม่ได้..ต้องป้องกันตนเอง..คิดว่าต้องโดนบ้าง..ก็โดนอีกจริงๆ..

ห้องที่เกิดเหตุ (ห้องแม่บ้าน) อยู่นอกตัวบ้านหลัก

เมื่อคืนนี้มีเรื่องให้หวาดเสียว..ขโมยขึ้นบ้าน..ประมาณตีสามแก่ๆ เสียงสันญาณกันขโมยดังขึ้นที่ห้องแม่บ้าน (อยู่นอกเรือนหลัก ผมไม่ได้กดล็อคตั้งใจให้เป็นกับดักเวลาเปิดลูกบิดประตู) ตกใจตื่นรีบคว้าปืนลงไปซุ่มดูกะพี่ชายจากภายในบ้านแต่ไม่เห็นใคร รอสักพักใหญ่จึงออกไปสำรวจ (ไม่กล้าออกไปทันที กลัวเหมือนกัน แม้มีปืนแต่ไม่รู้มันมากี่คน ซุ่มอยู่ตรงไหนบ้าง) พบประตูห้องแม่บ้านถูกเปิดออก แต่ไม่พบสิ่งปกติมันคงปีนรั้วออกไปแล้วตั้งแต่สันญาณดัง ..โล่งอก..ถ้าเจอกันจริงๆยังไม่รู้เลยว่าจะกล้ายิงมั๊ย..ทั้งชีวิตไม่เคยฆ่าสัตว์ ยกเว้นพวกยุงหรือแมลง บาปสุดก็แค่กัดปลาตอนเด็ก .. นี่นับเป็นครั้งที่สี่(นับแต่ที่มาอยู่ที่นี่ 16 ปี) ที่ถูกบุกรุกยามวิกาล ครั้งแรกเมื่อสิบปีที่แล้ว ระบบสันญาณกันขโมยเสียที่โซนห้องครัว(ผมใช้ระบบคอมพิวเตอร์ควบคุมแบ่งเป็นโซนป้องกันทุกจุดทุกชั้นทุกห้องที่เป็นจุดเปิดทั้งประตู หน้าต่าง บานกระทุ้ง แถมด้วยเหล็กดัดอีกชั้น) แล้วประมาทไม่ซ่อมรออยู่นั่นจนได้เรื่อง (แต่แปลกเหมือนมันรู้เลยว่าโซนนี้เสีย ถ้างัดโซนอื่นเสียงจะดังลั่นเลย แถมเข้ามาตัดเหล็กดัด หมาที่บ้าน-ตัวเก่า ก็ไม่เห่า งงมาก จนเดี๋ยวนี้ยังไม่รู้เลยว่าเป็นใคร น่าจะคนแถวบ้าน) ครั้งนั้นไม่มีอะไรมาก มันเข้ามาแล้วรีบออกเพราะเราตื่น เห็นหลังไวๆ กำลังปีนหนี ไม่กล้ายิง

ครั้งที่สอง เหมือนขโมยรู้ว่าบ้านนี้มีสันญาณกันขโมย เพราะผมจะ test ระบบทุกเดือนในช่วงกลางวัน (มีเสียงดัง) มันจึงแค่ปีนเข้ามาโรงรถแล้วทุบกระจกรถของแฟนเอาของมีค่าในรถไปแต่ได้ไปไม่เยอะ ครั้งที่สามแค่ปีนเข้ามายุ่มย่ามกับห้องเก็บของ แต่ไม่กล้าเข้าบ้านหลัก แถวบ้านผมก็โดนกันถ้วนหน้า นี่ขนาดห่างจากถนนใหญ่ (ถ.บรมราชชนนี) ไม่ถึงสามร้อยเมตร อาจจะเป็นเพราะเป็นหมู่บ้านเปิด และมีคนงานก่อสร้างเยอะ (ในหมู่บ้านมีบ้านกำลังปลูกเยอะด้วย) บริเวณบ้านเต็มไปด้วยต้นไม้ รอบบ้านมีสปอร์ตไลท์รอบบ้าน มีไฟส่องสว่างตลอด แต่พอต้นไม้โต ก็ทำให้แสงจากการมองเห็นลดลง

ปัญหาความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน ทำให้ผมต้องคิดหนัก เรื่องที่จะไปปลูกบ้านอยู่ที่ราชบุรี  บ้านผมมีห้าคน สามคนพ่อแม่ลูก แม่ผมที่อายุมาก และพี่ชายที่ไม่มีครอบครัวมาอยู่เป็นเพื่อน  อยากไปอยู่ราชบุรีก็ห่วงคนที่บ้านที่กทม. ผู้หญิงตั้งสามคน ตำรวจรึก็พึ่งพาไม่ได้  ขนาดแถวบ้านเคยช่วยล้อมจับโจรได้เรียกตำรวจ กว่าจะมาถึงเป็นชั่วโมง  ที่โดนงัดขโมยแจ้งความก็ไม่เคยมีอะไรคืบหน้า office ผมก็เคยโดนงัดก็ยังจับใครไม่ได้ ต้องพึ่งตนเองเป็นหลัก...เฮ้อ..

เขียนเล่าเพียงเพื่อระบายความในใจ และอยากรู้ว่าเพื่อนๆทั้งที่อยู่ กทม.และอยู่ตจว.(โดยเฉพาะที่ไร่สวนที่เปลี่ยว) เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มั๊ย (ผมกลัวนะไปอยู่บ้านสวนที่ดูเหมือนเวิ้งว้าง ห่างไกลผู้คน แฟนชักไม่อยากให้ไปอยู่แล้ว..เค้ากลัว..ทรัพย์สินไม่เท่าไรหรอก ของนอกกายแต่ที่ห่วงคือชีวิตและสวัสดิภาพของเรา .. โดยเฉพาะผู้หญิง..น่ากลัวมาก..เล่าสู่กันฟังบ้าง ใครมีประสบการณ์หรือความเห็นหรือแนวทางแก้ไขป้องกัน..ช่วยแนะนำหน่อยเถอะ....กลัวจริงๆๆๆๆๆๆ

ความเห็น

      บ้านแดงจะเป็นแบบมีแต่คนเก่า ๆ คนพื้นเพ รู้จักกัน พึงพากันได้  อย่างโรงสีพี่เวทย์ห่างจากบ้านสองร้อยเมตร อยู่ในสวนอีกต่างหาก  หกโมงเช้าเปิดทิ้งไว้แล้วไปทำสวน ใครเอาข้าวมาสีก็เขียนชื่อติดกระสอบทิ้งไว้  สองโมงถึงสามโมงเช้าค่อยมาสีข้าว ข้าวไม่เคยหายค่ะ 

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

หรือคิดได้อีก วิธี คือ คงเอาไปไม่ไหว เนื่องจาก ปีนรั้วสังกะสีเข้ามา ได้เหรีญย  ไป  พันกว่าบาท  หรือก็กลัว มีคนมาเห็น  ต้องรีบ ครั้งที่2 ก็เข้าอีกนะคะ ติดๆ กันเลย  ในอาทิตย์เดี่ยวกัน  บ้านตำรวจยังโดนเข้า จะนับอะไรกะประชาชนธรรมดา   ป้ายหน้าบ้าน มีทั้งชื่อมีทั้ง ยศ ยกเว้น  ลืมติดว่าอยู่  สน.  ไหน   555555 

ที่บ้านปุ๊กก็เคยโดนค่ะ เมื่อช่วงกลางปีที่แล้ว

ขนาดบ้านอยู่หน้าตลาดนะคะ ห่างตลาดสดประมาณ 50 เมตร

รั้วบ้านก็ติดๆกัน หน้าบ้านก็มีเสาไฟฟ้าส่องสว่าง แต่เจ้าของบ้าน

ไม่มีใครรู้เลย หลับสนิท ไม่รู้เป็นไปได้งัย ตื่นมาตอนตีสี่

คือ ต้องลงมาหุงข้าวใส่บาตรตอนเช้า งง ค่ะ หน้าต่างข้างนอกเปิด(ชั้นบน)

ในใจคิดว่า หรือว่า พี่สาวเปิดตอนรีดผ้าแล้วไม่ได้ปิด(ชั้นบนไม่ได้ติดเหล็กดัด)

เดินลงมาชั้นล่างประตูตูโชว์เปิด ประตูห้องแม่เปิด ตุ๊กตาหลานกระเด็นมาอยู่

กลางบ้าน แต่ห้องแม่นอนกับหลานอีก 3 คน มันคงเดินเข้าไปไม่ได้(เต็มห้อง)

ตอนนั้นปุ๊กยัง งงๆอยู่เลยว่า มันเกิดอะไรขึ้น ขโมยขึ้นบ้านหรือเปล่า อะไรมันจะ

กล้าขนาดนั้น เพระชั้นล่างเปิดไฟไว้ตลอด มันเข้าบ้านที่เปิดไฟด้วยเหรอ

แต่มันไม่ได้เอาอะไรไป เพราะไม่มีอะไรให้ขน เพราะมีทีวีเก่าๆเครื่องเดียว

นอกนั้นก็ เก็บไว้ห้องใครห้องมัน แต่ที่มารู้ว่า เป็นขโมยเข้าบ้าน ก็คือ มีคนเค้าขับรถ

มาขายของที่ตลาด แล้วเค้ามองเข้ามาในซอย(บ้านอยู่ปากซอย) เห็นมีเด็กวัยรุ่น

สองคนยืนอยู่ ข้างบ้านคนนึง อีกคน อยู่ตรงข้าม เหมือนดูต้นทาง ตอนช่วงตีสาม

คงจะเป็นช่วงที่ ออกมาจากบ้านแล้ว เพราะตื่นตีสี่ถึงไม่เจอ โชคดีไป ถ้าเจอก็ไม่รู้

ว่าจะเป็นงัยเหมือนกัน

สำหรับพี่ตั้ม ยังดีนะคะ ที่มีระบบป้องกันและก็ไม่มีใครเป็นอะไร

คนเดี๋ยวนี้ไว้ใจไม่ได้ อีกอย่างพวกติดยาเยอะค่ะ ในซอยบ้านปุ๊กเนี่ย ท้ายซอยขายอีกต่างหาก

แต่ไม่ต้องถามว่าทำไมตำรวจไม่จับ เหอะๆเพราะมันขายให้ตำรวจ

อนิจจังกับชีวิต...

ทำแค่...พอดี  


ใช้อย่าง...พอเพียง  


เก็บออม...พอสมควร


3 พอ...เพื่อความสุขในชีวิต


msn  kra_pook@hotmail.com

มีคนเคยเล่าให้ฟังเหมือนกันว่าเหมือนโดนยา อยู่กันทั้งบ้านมันยังเข้ามารื้อค้นของโดยเจ้าของบ้านนอนไม่รู้ตื่น มีจิงๆเหรอเนี่ย..ของปุ๊กนี่มันแค่มาชั้นล่างยังไม่เข้าไปในห้องยังถือว่าโชคดีบนความโชคร้ายนะ

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

พี่..สัญญานกันโขมยที่พี่ติดไว้ราคาเเพงไหม....ถ้าเปรียบเทียบกับกล้องวงจรปิด ( ซื้อเเยกแล้วมาประกอบเอง ) ราคาจะต่างกันมากไหม  ถ้าไม่มากนักผมเห็นว่ากล้องวงจรจะดีกว่าไหมพี่   ตอนนี้ผมก็จะติดที่ร้านอยู่เหมือนกัน

ติดตั้งสันญาณกันขโมยพร้อมกะปลูกบ้านสิบหกปีแล้ว จำราคาไม่ได้แต่รู้ว่าตอนนั้นแพงเอาการ ไม่รู้กี่หมื่น ติดกล้องเป็นงานตาม คือไว้ replay จับโจร แต่ติดสันญาณเสียงเป็นงานป้องกัน คือมันได้ยินเสียงไซเรนท์คงตกใจเผ่นแล้วและทำให้เรารู้ตัว (ระบบพี่มีไฟสำรองกรณีไฟดับ ถ้าถูกตัดสายสันญาณก็จะดังเหมือนกัน) กล้องเดี๋ยวนี้ถูกมากว่าจะติดเพิ่มเหมือนกัน

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

ไม่รู้พี่ตั้มเชื่อเรื่องการดูดวง หรือฮวงจุ้ยบ้างหรือเปล่าโดนบ่อย ๆ รู้สึกว่ามันไม่ค่อยดีค่ะ มันน่าที่จะมีอะไรบางอย่างที่บางครั้งเราก็ๆไม่ควรมองข้ามถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อก็ตาม ( อิ๋วคิดว่าอย่างงั้นค่ะ ) แต่ก็โชคดีนะค่ะ ที่ครอบครัวของพี่ตั้มทุกคนปลอดภัย

  ที่ใกล้ ๆ บ้านอิ๋วเมื่อ2 เดือนที่แล้วก็มีเหมือนกัน เจ้าของบ้านไปเที่ยวต่างประเทศ กลับมากระจกโดนเจาะเป็นรู (ไม่รู้ได้อะไรไปบ้าง) ขโมยที่ฉลาด เขาจะมีการเดินดูลาดเลาก่อน หรือบางทีก็จะมีสติกเกอร์หรือสัญลักษณ์บางอย่างที่เราไม่รู้ติดตามประตูหน้าบ้าน หลังจากนั้นบ้านนั้นก็โดน แขกที่ไม่ได้รับเชิญมาเยี่ยม  หรือบางทีก็มาในลักษณะคนส่งของกดกริ่งดูถ้าไม่มีใครอยู่ก็อาจโดนเหมือนกัน มีหลายแบบค่ะ แต่อิ๋วอาศัยข้างบ้านเป็นหูเป็นตาให้ เพราะอิ๋วไม่ค่อยอยู่ออกไปทำงาน (ตอนที่ย้ายมาอยู่ใหม่ ๆ มีการทักทายเพื่อนบ้านโดยการเอาของเล็ก ๆ น้อยๆ ไปให้ เป็นการฝากเนื้อฝากตัวค่ะ ซึ่งเรื่องนี้อิ๋วเคยเขียนลงหนังสือพิมพ์บางกอกไทม์) โดยการทำแบบนี้ถึงแม้เราไม่อยู่แต่เพื่อนบ้านก็ช่วยดูบ้านให้ค่ะ 

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

พี่ว่าพี่เกิดมหัทโนฤกษ์ (เป็นฤกษ์เศรษฐีตามหลักโหราศาสตร์ไทย) ไม่ใช่โจโรฤกษ์นะ ทำไมเจอโจรสี่ครั้งแต่ละครั้งไม่หนักนะ สงสัยจะคาบเกี่ยวกะทลิทโทฤกษ์ (ทลิทโท-ขอทาน) มันเลยเห็นของพี่ไม่ค่อยมีอะไรเลยไม่เอาไปมาก เอ..อิ๋ว..เราไปเรื่องโหราศาสตร์ได้ยังไงเนี่ย ตอนพี่มาอยู่ที่นี่ใหม่ๆก็พยามสร้างวัฒนธรรมการให้ ไปไหนมาไหนซื้อของฝากของฝังแจกจ่ายเพื่อนบ้าน แต่มาเลิกทีหลังเพราะมีอยู่บ้านนึง เป็นป้าฐานะไม่ค่อยดีนัก อยู่กะลูกสาว อยู่กันสองคน แต่แกเป็นคนน่ารักมากและพี่ก็ซื้อมาฝากแกมากที่สุด แกคงเกรงใจซื้อของมาให้พี่คืนและบ่อยเช่นกัน(บางครั้งเป็นของกินมีราคาซึ่งแกคงไม่กินเองแต่กลับซื้อให้พี่) บอกตรงๆนะไม่อยากรับไม่ใช่เพราะรังเกียจเดียดฉันท์แต่ไม่อยากเบียดเบียนเป็นภาระค่าใช้จ่ายให้แก บอกหลายครั้งว่าป้าไม่ต้องซื้อของฝากผมหรอก ผมออกไปข้างหน่อยบ่อยมีรถขนสะดวก แต่ป้าต้องหิ้วขึ้นรถเมล์ แกก็ไม่ฟัง เลยคุยกะแฟนว่าถ้าเราไม่หยุดแกต้องลำบากแน่ เลยค่อยๆห่างออกมา แต่ยังพูดคุยและช่วยแกกวาดใบไม้หน้าบ้านบ้าง ตัดกิ่งไม้ข้างบ้านแกบ้าง...

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

เสียใจด้วยนะคะ ขโมยสมัยนี้ไม่เกรงกลัวกฎหมายเลย  ละแวกบ้านไม่ค่อยมีแล้วเพราะมีหมาค่อนข้างเยอะ ใครเข้าหมู่บ้านก็เห่าขานรับตลอดซอยแต่ก็มิวาย..มีโดนกันบ้างประปราย ล่าสุดมิเตอร์น้ำประปา ..ทราบว่าหากจะให้สายตรวจวนเข้าในหมู่บ้าน ต้องมีสินน้ำใจให้สายตรวจเป็นรายเดือนด้วย  พอรู้ก็เศร้าอะ  บ้านที่เคยโดนไปเมือครั้งก่อนก็เลยเลี้ยงบางแก้วไวแทนค่าส่วย

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

แถวบ้านพี่ก็มีหลายฝูง ต้นซอยกะท้ายซอย กัดกันเพื่อประกาส domain ของตน แต่ไม่เห็นช่วยเรื่องโจรขโมยเลย (บางครั้งอดไมคิดไม่ได้ว่านายมันเป็นขโมยเองหรือเปล่า พวกก่อสร้าง) แต่มันกางอิทธิพลจนคนในซอยไม่กล้าแม้จะขี่จักรยานออกกำลังกาย เรื่องตู้แดงพี่เคยเจอกะตัวเองเลย มาอยู่ใหม่ๆมีตำรวจมาตั้งตู้ให้(ไม่ได้ขอด้วยนะ) แต่พี่ให้เงินเฉพาะตรุษจีน หลังๆเลยแกะออกไปเลย เพื่อนๆบอกมันต้องจ่ายรายเดือน..เวร..

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

หน้า