ตลาดคลองถม..สารพัดสิ่ง..
ชื่อเสียงของตลาดคลองถม คงไม่ใช่รู้กันในหมู่ชนชาวกทม.แต่อาจกว้างไกลไปแทบทั่วประเทศ หลายครั้งที่ขับรถออกตจว.ก็มักจะพบป้ายคลองถม..ตามด้วยชื่อท้องถิ่น..คนกรุงอาจจะไปบ่อย คนตจว.อาจไม่เคยมาสัมผัส เมื่อวานได้มีโอกาสไปเดิน (ปกติวันเสาร์-อาทิตย์ผมทำงาน จะไม่ได้ไป) เลยขอเอามาเล่าให้รับรู้ในมุมมองของคนคนหนึ่งที่ชอบเดินตลาดนี้มากกว่าห้างสรรพสินค้า
ตลาดคลองถม ย่านวรจักรเจริญกรุง แหล่งขึ้นชื่อลือชาที่เป็นทั้งตลาดซื้อขายของหนีภาษี ของผิดกฎหมาย ของถูกกฎหมาย ของมือหนึ่ง มือสอง ของจริง ของก็อป ของปลอม ของย้อมแมว จิปาถะ เปิดขายทุกวันแต่ที่คึกคักและออกนัดกันมาพิเศษคือวันเสาร์อาทิตย์ซึ่งเป็นหากอยากเดินดูของเก่า ของมือสอง วันนี้จะมีให้เห็นมากที่สุด
ความหนาแน่นของนัดเสาร์-อาทิตย์ โดยเฉพาะช่วงบ่าย แน่นขนาดไม่ใช่เดินตามแต่เป็นเบียดและไหลตาม ผมไม่สามารถเก็บภาพได้ จึงเลือกเฉพาะที่ไม่แน่นมากมาลง (ขณะที่ถ่าย คนขายบางคนยังไม่ไว้ใจ เข้ามาดูและถามว่าถ่ายทำไม.. นี่ไง..เพราะความที่ไม่ถูกกฎหมายเลยระแวง ผมต้องตอบเลี่ยงไปว่าถ่ายให้ลูกทำรายงาน)
การจราจรรอบตลาด ดูวุ่นวาย รถติดเป็นแถวยาว นี่ขนาดวันหยุดยาวสามวันนะ..รถของบ้านที่อยู่ในถนนที่ค้าขาย(ถนนซอย) กว่าจะเข้าออกได้ ดูแล้วเหนื่อยแทน เบียดจนแทบจะวิ่งไม่ได้
ถ้าให้เลือกเดิน ผมจะเลือกเดินตลาดอย่างนี้มากกว่าห้างสรรพสินค้า เดินได้ทั้งวัน (ไปห้างไปซื้อของแล้วกลับ ไม่เดินเที่ยว) เดินดูของแปลกๆที่เอามาขาย ทั้งของเก่า ของหายากที่นี่จะมีหมด เจอมีดที่ตีด้วยมือ สวยอย่างมีศิลป์ทำให้คิดถึงสายลม ราคาไม่เบาเหมือนกัน แต่ไม่ได้ต่อรองหรอก..แต่ที่น่ารำคาญมากที่สุดนอกจากเรื่องการเบียดเสียดกับคนแล้ว คือเรื่องซีดีโป๊เปลือย ที่มีอยู่มากๆๆๆๆๆ แทบจะนับเป็นส่วนใหญ่ของคลองถม ทำไมตำรวจเอาหูไปนาตาไปไร่ก็ไม่รู้ ร้านค้าที่ขายเครื่องใช้ไฟฟ้า เครื่องมือช่างบางร้านที่ซื้อประจำ ยังมาเปิดหน้าร้านขายของพวกนี้เลย
พี่ชายผมชอบงานช่าง ที่นี้จะเป็นเหมือนแดนสวรรค์สำหรับเค้า ทั้งเครื่องไม้เครื่องมือที่บ้านจะซื้อจากที่นี่เป็นส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นปั๊มน้ำ ปั๊มลม เลื่อยไฟฟ้า เครื่องตัดหญ้า สว่านไฟฟ้า เครื่องฉีดน้ำ อุปกรณ์รถ สายไฟ หลอด ฯลฯ ของบางอย่างซื้อมาเป็นอะไหล่ซ่อม เห็นพี่บอกปลั๊กไฟมีสายที่เสียเค้าเอามาขาย 10 บาท ซ่อมนิดหน่อยก็ใช้ได้แล้ว ซื้อในห้างของใหม่เป็นร้อย แค่สายไฟก็คุ้มแล้ว หลายอย่างผมมาหาของที่นี่ จนเพื่อนๆค่อนแคะว่าขี้เหนียวเดินตลาดคนยาก แต่ผมไม่สนใจ ใช้เงินให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดโดยไม่ทำลายสุขภาพและความพึงพอใจเป็นใช้ได้
บางครั้งเพื่อนที่คบหาที่มีฐานะ จนผมห่วงการเอาอย่างของลูก ผมต้องคอยพยามสอนลูกให้รู้จักความพอดี การใช้จ่าย ไม่ยึดติดกับค่านิยมเน้นประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก..บอกเค้าเสมอว่า..ที่มีทุกวันนี้ นอกจากมีสมอง ขยันหา แล้วต้องรักษาดีด้วย เราไม่ใช่คนรวยมาจากไหน..ครั้งหนึ่งตอนลูกอยู่ม.ปลาย เอามอไซค์ไปรับเค้า เพือ่นๆเค้าเม้าท์กันใหญ่ ภาพของผมที่เพื่อนลูกมองคือพวกนิยมความหรู เดินห้าง ขับเบนซ์ ลูกเลยบอกเค้าว่าพ่อชั้นขี่มอไซค์ (บางครั้งก็รถญี่ปุ่นโตโยต้าอัลทิสอายุเกือบสิบปี) ช็อปคลองถม ใส่เชือกคล้องพระอัดพลาสติก กางเกงยีน เสื้อยืด รองเท้าแตะ ไม่มีของอะไรในตัวพ่อที่ทีราคาเกิน 200 บาท (ลูกตอบอย่างภูมิใจ) เครื่องแต่งกายของลูกผมก็เช่นกัน ดูดีแต่ราคาไม่แพง วางตัวให้สง่า พูดจาให้มีหลักฐาน สรวมใส่เสื้อผ้าดูดีไม่ต้องแพง เท่านั้นเพื่อนยังเข้าใจว่าเป็นดีราคาของแพง
ตลาดคลองถมจึงเป็นสถานที่ที่ผมชอบช็อป..แต่ด้านมืดของตลาดนี้ก็อย่างที่บอก ซีดีโป๊เปลือย..ของที่ขโมยมาขาย..ของปลอม..ของไร้คุณภาพ..แต่ทั้งหมดมันอยู่ที่เราว่าเท่าทันเค้าหรือเปล่า..
- บล็อกของ ตั้ม
- อ่าน 27967 ครั้ง
ความเห็น
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
26 กรกฎาคม, 2010 - 22:29
Permalink
อยากดูจังเลย พี่โรส
ยังไม่เคยเห็นเลย
ว่างๆเต้นให้ชมเป็นบุญตาหน่อยนะเจ้าค่ะ
เสียดายจัง..ไม่เคยดูมาก่อน
rose1000
26 กรกฎาคม, 2010 - 22:38
Permalink
ถ้าให้เต้นตอนนี้
ถ้าคุณแก้วให้เต้นตอนนี้ เต้นแร้งเต้นกาน่ะพอไหว เกือบ 30 ปีแล้วนา
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
26 กรกฎาคม, 2010 - 22:41
Permalink
พี่โรส
แหมน่าเสียดายจัง น่าจะอนุรักษ์ไว้
5555 เต้นแร้ง...เต้นกา ก็อยากชมนะค่ะ
ไม่เคยเห็นเหมือนกัน
น้อย สวนเกษตรบุ...
28 กรกฎาคม, 2010 - 12:39
Permalink
อนุรักษ์ของเก่าหรือของแก่ครับ
อนุรักษ์ของเก่าหรือของแก่ครับ (ฮา)
สวนเกษตรบุรีรมย์ ปลูกเอง กินเอง
เชิงเขาพนมรุ้ง แนะนำที่กิน ที่เที่ยว ที่พักรอบๆ เขาพนมรุ้ง
ตั้ม
27 กรกฎาคม, 2010 - 09:15
Permalink
หมากรุกคน..
ไม่เคยเห็นนะ..หมากรุกคน(เชยมะ) แต่อย่างอื่นเคยเห็นหมด น้องฝ้ายยังท่านไปเล่นว่าวที่สนามหลวง แต่สนามหลวงบยุคตลาดนัดไปบ่อยมาก (เพราะเป็นท่ารถตู้กลับบ้านตจว.สมัยเด็กๆ อีกทั้งเป็นแหล่งซื้อหนังสือเตรียมเอนท์..เจ้าประจำที่สนิทกันคือ แผงเบอร์ 5 )
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
27 กรกฎาคม, 2010 - 09:21
Permalink
แผงเบอร์ 5
หนูก็เป็นขาประจำ (ไม่บอกว่าซื้อะไร)
แผงเบอร์12 ต้องไปตามเยี่ยม I S songhits เค้าจะแอบเก็บไว้ให้ตลอด ถ้ามีเล่มที่ไม่ซ้ำหลุดเข้ามา
ตั้ม
27 กรกฎาคม, 2010 - 09:27
Permalink
อ๊ะ..อย่างนี้แก้วต้องรุ่นเก๋าซิ
ค่อยๆเปิดแล้วนะ..แสดงว่าเป็น generation ที่ใกล้เคียง..(ก็แก่ไง..รู้มั๊ยว่าแก่..ย้ำว่า..แก่..อิ..อิ.) I.S. songhit พี่ซื้อจากโรงพิมพ์เลย (วงษ์สว่างการพิมพ์) อยู่ใกล้บ้านเดินไปได้ ชอบของถูกอะมีทุกเล่ม
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
ตั้ม
27 กรกฎาคม, 2010 - 09:23
Permalink
สนามหลวงคือที่แรกในกทม.
ผมรู้จัก กทม.ที่แรกก็คือสนามหลวง เพราะรถจากที่บ้านจะมาจอดรอรับส่งคนแถวกำแพงชรา ธรรมศาสตร์ สนามหลวงเป็นตลาดนัดที่ยิ่งใหญ่มากในสมัยก่อน ตอนเด็กๆ ห้างสรรพสินค้าจะเป็นอะไรที่ไกลตัวเรามาก สนามหลวงสิเป็นลมหายใจของเรา ทุกเสาร์-อาทิตย์ต้องมาหาซื้อของใช้ ของกิน หนังสือเรียน แม้กระทั่งมหรสพจร (อับดุล...งูเห่าพังพอน..ที่บดปลาหมึกบดปลาหมึกออกมาเป็นแบงค์ ฯลฯ)
เรื่องลูกไว้ขอโอกาสเขียนเป็นบล็อคเลย..อยากนินทาเค้าเยอะแยะเลยอะ
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
ศุภวัฒน์ ไพคำนาม
26 กรกฎาคม, 2010 - 20:04
Permalink
คลองถมตาดีได้ตาร้ายเสีย
จงชนะจิตใจตนเองให้ได้แล้วจะประสบความสำเร็จ
ตั้ม
27 กรกฎาคม, 2010 - 09:29
Permalink
แสดงว่าซื้อชิ้นใหญ่
ถ้าเจอข้อหา..แสดงว่าเป็นของชิ้นใหญ่หรือมีราคาค่างวด..อย่างนั้นต้องระวัง
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
หน้า