การบ้าน"สองกำมือ"

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เรื่องเริ่ม...ก็มาจากข้าวหอมนิล

หาเรื่องหาราวดันไปขอ"พี่สายลมลอย"มา

"แน่ใจนะว่าจะขอแค่สองกำมือ.."

"คร้าบพี่...สองกำมือจริงๆ"

 ด้วยความกลัวว่าของจะเสียหากขอเยอะ จึงถนอมน้ำมิตรจากผู้ให้และเพื่อสร้างความมั่นใจต่อผู้รับ ว่าเชิญหอมเจ้ามาร่วมอยู่ที่นี่แล้วเธอจะอ้วนพีสมบูรณ์ ผู้มอบก็วางใจ ผู้ได้ก็ซาบซึ้ง จึงจบฉากแบมือด้วย สองกำมือ

"โอเค...จัดไป..(หากโอ เค แปลว่า ตกลง)...พื้นที่ของผม ฝนก็เริ่ม โอ เค. มาบ้างแล้ว.."

............................................................................................................

วันแล้วคืนเล่าเหมือนเวลาจะย้ำอยู่กับที่ การรอคอยนั้นช่างเนินนาน

และยิ่งอกรับรู้อยู่เต็มว่ามาจาก"สวนขี้คร้าน  สายลมลอย"แค่ชื่อก็กินขาดการรอ

หอมนิลค่อยๆโรยรินเป็นหอมนาน หอมนานจนนานเริ่มจาง

อันจะทวงถามความคืบหน้าก็เกรงกลัวว่า จะขาดความวางเนื้อเชื่อใจกัน

"อะไรนะ...ยี้ห้อสายลมลอยนี่หรือเบี้ยว"...เผลอๆ เดี๋ยวควายท้องทุ่งจะขวิดเอา

...............................................................................................................

 แต่แล้วเวลาก็เบื่อที่จะย้ำอยู่กับที่....ก้าวเดินมาพร้อมกับสิ่งของต้องคอย  "จากสวนขี้คร้าน สู่ แปลงกล้าดำ"

แกะซองหอมนาน ก็สบเจอ เธอหอมนิล นอนอ้วนกลมพุงป่องอยู่สองใบ.....และพ่วงด้วยผู้ติดตาม กล้วยมุดสัง(นมวัว)อีกถุงพีพี

"ขอให้สนานกับการเพาะปลูกและแจกจ่ายครับ ด้วยมิตร สายลมลอย ยี่สิบแปด ก.ค. ห้าสาม"                                    

                                               

ภาระต่อยอดที่ร่ำพะรอ พ้อชะหา...มาถึงแล้ว  แปลงพร้อมแล้ว...สองมือผมพร้อมแล้วเช่นกัน  ลุย.ย.

...แม้ว่าข้าวเปลือกหอมนิล จะเป็นสองกำมืออันน้อยนิด แต่ก็เล่นซะจนซึมซึ้งกันถึงหัวใจชาวนากันเลยที่เดียว.......

วัน...ฤกษ์งามยามดี จึ่งได้ทำการ ตระเตรียม..ลงแปลง

                        

แม้จะเป็นแค่หนึ่งอาทิตย์ที่รอ...แต่ชั่งเนินนานปานจะสิ้นหวัง.....(หรือใจเจ้ามันเร่งรอก็ไม่รู้....)

ความเห็น


รอดูวันเติบใหญ่ ข้าวหอมนิล

กำลังใจสำคัญ.. เอาใจช่วยด้วยคน

ลองผิดลองถูกครับ...

ผิดเป็นครู...

แต่ผมมีสมาชิกบ้านสวนเราที่มีความรู้เรื่องหอมนิลตั้งหลายคน...

คงไม่ปล่อยให้ผมต้องเป็นครูแน่นอนครับ...

ผมคิดว่างั้นนะครับ

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

รอลุ้นอีกคน(คนแรกเป็นผู้ใหญ่)ให้ข้าวหอมนิลปลูกได้ผลดี

ผมก็เช่นเดียวกันครับ...

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

มาลุ้นด้วยค่ะ

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

ขอบคุณครับที่มาร่วมลุ้น...

ก็ถือโอกาสบอกผ่านสมาชิก..ล่วงหน้านะครับ

ว่ามาลงชื่อจองตั้งแต่เนินๆครับ...

อ้าว...เร่เข้ามาครับเร่เข้ามา...คิกๆๆๆๆๆๆ

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

เนื้อเรื่องยังกะมะกะโทขอเมล็ดผักแค่หนึ่งคุลีจิ้ม..เป็นฤกษ์งามยามดี ที่สองกวี..กระวาด..ลงคราดลงไถ..หอบให้หอมนิลเป็นสินเป็นทรัพย์ จ่ายแจกแลกรับแบ่งปันต่อยอด...

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

ถ้ารู้ว่าเหนื่อยอย่างนี้...ขอครึ่งกำดีกว่า...(พูดเล่นครับ)

พี่ตั้ม..ผมนึกถึงตอนที่เขาตกพระเลย...

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

ขอให้เมล็ดพันธุ์ งอกงามนะค่ะ

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

หรือไม่ก็ไก่อ้วนพี...ครับ

ผมจะไม่ทำให้ทุกท่านผิดหวัง....

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

หน้า