การบ้าน"สองกำมือ"

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เรื่องเริ่ม...ก็มาจากข้าวหอมนิล

หาเรื่องหาราวดันไปขอ"พี่สายลมลอย"มา

"แน่ใจนะว่าจะขอแค่สองกำมือ.."

"คร้าบพี่...สองกำมือจริงๆ"

 ด้วยความกลัวว่าของจะเสียหากขอเยอะ จึงถนอมน้ำมิตรจากผู้ให้และเพื่อสร้างความมั่นใจต่อผู้รับ ว่าเชิญหอมเจ้ามาร่วมอยู่ที่นี่แล้วเธอจะอ้วนพีสมบูรณ์ ผู้มอบก็วางใจ ผู้ได้ก็ซาบซึ้ง จึงจบฉากแบมือด้วย สองกำมือ

"โอเค...จัดไป..(หากโอ เค แปลว่า ตกลง)...พื้นที่ของผม ฝนก็เริ่ม โอ เค. มาบ้างแล้ว.."

............................................................................................................

วันแล้วคืนเล่าเหมือนเวลาจะย้ำอยู่กับที่ การรอคอยนั้นช่างเนินนาน

และยิ่งอกรับรู้อยู่เต็มว่ามาจาก"สวนขี้คร้าน  สายลมลอย"แค่ชื่อก็กินขาดการรอ

หอมนิลค่อยๆโรยรินเป็นหอมนาน หอมนานจนนานเริ่มจาง

อันจะทวงถามความคืบหน้าก็เกรงกลัวว่า จะขาดความวางเนื้อเชื่อใจกัน

"อะไรนะ...ยี้ห้อสายลมลอยนี่หรือเบี้ยว"...เผลอๆ เดี๋ยวควายท้องทุ่งจะขวิดเอา

...............................................................................................................

 แต่แล้วเวลาก็เบื่อที่จะย้ำอยู่กับที่....ก้าวเดินมาพร้อมกับสิ่งของต้องคอย  "จากสวนขี้คร้าน สู่ แปลงกล้าดำ"

แกะซองหอมนาน ก็สบเจอ เธอหอมนิล นอนอ้วนกลมพุงป่องอยู่สองใบ.....และพ่วงด้วยผู้ติดตาม กล้วยมุดสัง(นมวัว)อีกถุงพีพี

"ขอให้สนานกับการเพาะปลูกและแจกจ่ายครับ ด้วยมิตร สายลมลอย ยี่สิบแปด ก.ค. ห้าสาม"                                    

                                               

ภาระต่อยอดที่ร่ำพะรอ พ้อชะหา...มาถึงแล้ว  แปลงพร้อมแล้ว...สองมือผมพร้อมแล้วเช่นกัน  ลุย.ย.

...แม้ว่าข้าวเปลือกหอมนิล จะเป็นสองกำมืออันน้อยนิด แต่ก็เล่นซะจนซึมซึ้งกันถึงหัวใจชาวนากันเลยที่เดียว.......

วัน...ฤกษ์งามยามดี จึ่งได้ทำการ ตระเตรียม..ลงแปลง

                        

แม้จะเป็นแค่หนึ่งอาทิตย์ที่รอ...แต่ชั่งเนินนานปานจะสิ้นหวัง.....(หรือใจเจ้ามันเร่งรอก็ไม่รู้....)

ความเห็น

ช่วยส่งกำลังใจไปช่วยแล้วกันนะคะ อิอิLaughing

หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง..

.เขียวหวานนอนยังครับ...อย่าลืมห่มผ้าให้เค้าหละ

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

ขอให้ผลงอกเงย เพิ่มพูน ดั่งใจหวังนะคะ..Smile

 

there is a will , there is a way .

บรรยากาศคล้ายๆกันเลยนะเนี้ยยย...

ครับผม..ขอบคุณเจ้าค้าาาาา..

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

ไม่ทราบว่าคุณสายลมลอยมีเมล็ดข้าวหอมนิล ไม่งั้นจะได้ขอมาสัก กำมือ ผมเคยได้มาจาก สุ 1000 จากลุงทองเหมาะ แต่ผมไม่มีนา ผมเลยปลูกในถังสี ก่อนปลูกผมเพาะเมล็ดข้าวในกะบะเพาะเมล็ด ช่องละ 1 เมล็ด ก่อนเพาะผมก็แกะเปลือกออก เหลือแต่เมล็ดข้าวกล้อง เลือกเฉพาะเมล็ดที่ยาวๆ เรียวงาม บางเมล็ดก็ลองกัดชิมดูว่ามีกลิ่นหอมหรือไม่ แล้วเอาเมล็ดใส่ลงในช่องของกระบะเพาะชำ ไม่กี่วันเมล็ดงอก ผมก็ย้ายลงถังสีขนาด 20 ลิตร โดยเจาะรูไว้ข้างถัง 1 รู สูงจากพื้นถังราว 2/3 ของถัง เพื่อให้น้ำขังได้ ปลูกใหม่ๆ ผมไม่ให้น้ำขัง พอโตขึ้นก็แตกกอ ออกรวง ปลูกราว 90 วันก็ได้รวงข้าวแล้วครับ แต่ว่าพอออกรวง สารพัดนกก็มาจิกกิน จนคอรวงหักไปเยอะ เมล็ดก็ไม่เหลือเก็บไว้

อยากแนะนำวารสารสักเล่ม คือ วารสารเกษตรกรรมธรรมชาติ ฉบับล่าสุดเป็นเรื่อง การปลูกข้าวนอกนา ปลูกข้าวกินเองได้โดยไม่ต้องมีนา เป็นวารสารรายเดือน ติดต่อได้ที่ 02 279 5118 พูดได้คำเดียวว่าเป็นวารสารที่เหมาะสมกับชาวบ้านสวนพอเพียง ครับ

ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำ...

และขอบคุณอีกครั้งครับสำหรับช่องทางสืบค้น

อย่างที่กล่าว...ท่านไม่ยอมให้ผมเป็นครูแน่

แล้วก็ประจักษ์จริงอย่างหวัง

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

วันนี้มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ.....เพราะทำนาไม่เป็น

แต่คิดว่า...ถ้าผลงานของผู้ใหญ่และคุณมานะผ่านได้ด้วยดี...ก็คงจะขอเป็นลูกศิษย์ค่ะ

เวลาพบกันสั้นนิดเดียว

เมล็ดพันธ์หอมนิล มาจนถึงมือ

ต้องต่องานให้สำเร็จ แตกดอก ออกผล

พี่น้องบ้านสวนจะได้รอคิวกัน..

.....

มารายงานผลด้วยนะคะ 2มา ...รอลุ้นอยู่

 

 

แวะมาชมแปลงหอมนิล สองกำมือ

จะติดตามข่าวคราวเติบใหญ่ ชูช่อ...........ครับโผ้ม

วิหคน้อยบินไกล เฝ้ารอวันกลับคืนถิ่น

ตกใจคับ อะไรสองกำมือ

เลยเข้ามาค้นหา  ฮิๆๆๆSealed

NONT..

หน้า