มิตรภาพอันยิ่งใหญ่ ที่จับต้องได้....ได้เกิดขึ้นแล้วจริงๆในบ้านสวนแห่งนี้ 2 พระเอกออก

กลับบ้านไปนี่ต้องปลดขอกางเกงมั่งป่าวพี่ เห็นเก็บไปหลายขนาน .......มิตรภาพยิ่งใหญ่ จริงๆพี่

หวังว่าสักวันคงมีโอกาสแบบนี้บ้างครับ

อบอุ่นค่ะ ทุกคนมาด้วยใจ

ตามมาดูควันหลง...ดูกี่ทีกี่ทีก็ไม่เบื่อค่ะ...บรรยากาศแบบนี้มีกับพวกเราชาวบ้านสวนเสมอค่ะ..^__^..

     แต่ก่อนนั้น ผมไม่เคยคิดเลยว่ามิตรภาพในโลกอินเทอร์เน็ตจะมีจริง เพราะเราจะไม่สามารถรู้ได้เลยว่าแต่ละคนบนโลกไซเบอร์ มีนิสัยที่แท้จริง(สันดาน)อย่างไร ทำให้ใครก็ตาม จะโกหกตอแหลยังไงก็ได้ เช่นผู้ชายหลอกว่าตัวเองเป็นหญิง,หญิงเป็นชาย,ทอมกลายเป็นดี้,เด็กหลอกว่าเป็นผู้ใหญ่,สาวไม่ซิงกลายเป็นหญิงพรหมจรรย์ , หมอผู้ใจบุญกลายเป็นโจรอัน เหี้ยมโหดและอีกฯลฯ แต่เมื่อบังเอิญได้เดินพลัดหลงเข้ามาในอาณาจักร"บ้านสวนพอเพียง"แห่งนี้ ซึ่งก็จำไม่ได้แล้วว่า เข้ามาได้ยังไง แต่ขอยืนยันว่า ไม่รู้จักใครในเว็บนี้มาก่อนเลยสักคน จึงไม่มีใครแนะนำให้เข้ามาแน่นอน ทีนี้พอเผลอเดินเข้ามาแล้ว ก็ยังไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ว่า คนพวกนี้(หมายถึงสมาชิกทุกคนในเว็บโดยเฉพาะพวกคณะกรรมการหมู่บ้าน) เขากำลังเล่นอะไรกันอยู่ เหตุผลที่เข้ามาเว็บนี้ตอนแรกคือต้องการหาความรู้เกี่ยวกับการเกษตรอะไรซักอย่างนี่แหละ (เสริชกูเกิ้ลท่านพามา) ดูๆไปก็เห็นสมาชิกเขาคุยเล่นทักทายกันเองแบบสนิทสนม ราวกับว่าเพิ่งเรียนจบชั้นมัธยมปลายมาด้วยกัน เลยเคยความสงสัยว่า มันจะเป็นไปได้หรือ การที่คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ได้เห็นหน้าเห็นตากันก็แค่ในรูปเล็กๆประกอบโปรไฟล์ซึ่งขนาดกองพิสูจน์หลักฐานฯเองก็ยังไม่กล้าที่จะนำไปยืนยันเป็นพยานหลักฐานประกอบการพิจารณาคดีฯให้ลงโทษผู้ต้องหาได้  แต่จากเรื่องเล่าของพี่เสินแล้ว  สงสัยผมต้องกลับไปเปลี่ยนกระบวนการทางความคิดใหม่แล้วหล่ะว่า ที่ผ่านมาเรามองโลก-ลบ ไปรึเปล่า....

ขอบคุณ มากๆ ครับ...

ที่ทำให้ผมเรียนรู้ว่า...มิตรภาพที่ดีนั้นเกิดขึ้นได้ทุกที่  ขอเพียงแค่       

เราทุกคนมอบความจริงใจให้แก่กัน