หัวใจยักษี ... ผัดก็ดี...ยำก็เลิศ

เคยเรียนมา... ว่า หัวใจมนุษย์เรา จะมีขนาด เท่ากับกำปั้นของเจ้าของ  แม้จะไม่เคยพิสูจน์ แต่ก็เชื่อ ซึ่งที่จริงถ้าว่ากันตามกาลามสูตร เป็นการไม่สมควรที่จะต้องเชื่อ แต่ข้าพเจ้ากลับเห็นว่าการเชื่อในเรื่องนี้ ไม่ก่อให้เกิดทุกข์ โทษแต่ประการใด เชื่อไปก็คงไม่เสียหาย 

                ในเมื่อเชื่อเช่นนั้น ก็ลองกำมือตัวเองดู แล้วตั้งข้อสงสัยเอากับตัวเองว่า ในเมื่อเราก็มนุษย์ หัวใจแค่กำปั้น แล้วถ้าลักษณะหัวใจ ที่โตกว่าของเรา 8 - 10 เท่า  เจ้าของหัวใจ คงจะโตประมาณยักษ์ได้กระมัง ไม่เคยเห็นยักษ์ตัวเป็นๆ หรอก แต่เห็นตัวจำลอง ซึ่งยืนถือกระบองเฝ้าประตูแล้ว ขนาดโตไม่เบา

    ก็ประมาณ นี่แหละ และรูปร่างก็คงคล้ายๆ นี่  เอาเป็นสรุปได้ว่า ที่เห็นนี่ คือหัวใจยักษีก็แล้วกัน .... เหอ ๆๆๆ

     มาถึงตอนนี้ ทุกคนคงบอกว่า ถ้าหัวใจยักษี คือหัวปลี เราก็เคยกิน ซึ่งข้าพเจ้าก็ว่างั้นแหละ 

     แต่ข้าพเจ้า มั่นใจว่า ส่วนใหญ่ จะรับประทานส่วนชั้นใน ที่มีสีขาว ในรูปแบบทั้งสด และสุก  ส่วนกลีบดอกที่ชั้นนอก ที่เป็นสีแดงเลือดหมู มักถูกปอกทิ้งลงถังขยะ

     ต่อแต่นี้ไป กลีบสีแดงชั้น  นอก ที่ท่านเห็นนี่ อย่าเพิ่ง    รีบทิ้ง ลองหยิบมาดมดูก่อน    หากพึงใจในกลิ่น ข้าพเจ้ามี  ข้อเสนอให้ท่านลองทำ  อะไรเล่นๆ โดยเลือกกลีบ  ชั้นนอกสุดที่นิ่มมากๆ ทิ้งไป   เหลือกลีบที่สดๆไว้ กับ  หัวปลีสีขาวข้างใน ชึ่งจะนำ  ไปทำอะไรก็สุดแต่ท่าน

        ขั้นต่อไป ลองซ้อนกลีบสีแดงที่แกะไว้ สัก 2 - 3 กลีบ ม้วนคล้ายมวนบุหรี่ คว้ามีดขนาด และความคม ตามชอบ มาหั่นกลีบดอกที่มวนไว้ ความหนาตามชอบ แต่ถ้าสักขนาดเส้นบะหมี่ ก็น่าจะเหมาะ

จะหั่นจำนวนเท่าไร ขึ้นอยู่กับความต้องการ และความขยัน ได้จำนวนตามที่ต้องการแล้ว จับลงในกะละมัง โรยเกลือสักหยิบมือใหญ่ เทน้ำตามพอท่วม ขยำให้นิ่ม บีบให้สะเด็ดน้ำ

        นำเส้นหมี่ หัวใจยักษี  ไปผัด สูตรใครก็ของใคร แต่  ของข้าพเจ้า ผัดน้ำมันหอย    หนักกระเทียมนิดหน่อย    ทานร้อนๆ ทั้งข้าว ทั้งกับ        ... เปลืองข้าวสารพอควร

ใครชอบ....ก็ลอง ถือว่าเป็น Menu ใหม่

ไม่ชอบ ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด  เมินๆ ซะก็แล้วกัน .... ฮึๆๆๆ....