ปกิณกะ...กินอยู่อย่างไทย ประยุกต์ ประหยัด พอเพียง ในเมืองเล็กๆในสหรัฐอเมริกา ของลุงแอ้ด

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงที่ๆมีแต่ความรักและความปรารถนาดีให้กัน

ความเห็น

ฝีมือทำกับข้าวคุณสุดยอดไปเลยค่ะ

คุณเป็นคนมีความรับผิดชอบสูงนะคะ ดูแลครอบครัวแล้วยังดูแล พ่อแม่อีก

ขอสนับสนุนคุณในการทำความดีค่ะและขอเป็นกำลังใจ

ขอบคุณนะครับ พอทำทานได้ครับ ไม่เน้นรสชาติครับ เกิดมามีภาระเยอะครับ เรื่องดูแลพ่อแม่ เราเกี่ยงให้พี่น้องที่อยู่ใกล้กว่าดูแลแทนไม่ได้ครับ ลูกต่างคนต่างเกี่ยงกัน พ่อแม่ก็ลำบากกันพอดีครับ

กับข้าวน่าทานมากเลยค่ะลุงแอ้ด น้องๆทั้งสองคนก็น่ารักมากๆ โตขึ้นมาต้องเป็นคนเก่งและดีแบบคุณพ่อแน่นอนเลย :love:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

ขอบคุณครับหลานมะโหน่ง ทั้งสองคนเก่งคณิตศาสตร์มากเลยครับ

ทำกับข้าวทานเองทุกวันหรือค่ะ ดีจังเลยค่ะ ชื่นชมจากใจจริงเลยค่ะ หาได้น้อยมาก ที่ทำงานแบบนี้แล้วจะยังปฏิติตัวได้ตามแบบฉบับเดิม ๆ ที่เคยทำมาสมัยวัยเด็ก ค่ะ ลูก ๆ น่ารักนะค่ะเป็นกำลังใจสำหรับความห่างไกลกันนะค่ะ อยู่คนละที่แบบนี้ คชจ.ก็จะมากขึ้นเป็นธรรมดาค่ะถ้าอยู่รวมกันก็ลดค่าใช้จ่ายได้เยอะกว่านี้มาก ๆ ค่ะ แต่เพราะความจำเป็นเรื่องหน้าที่การงานนะค่ะ เป็นกำลังใจให้คนไกลบ้านค่ะ

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ผมทำกับข้าวทานเองแบบไม่เน้นรสชาติครับ พอทานได้ ประหยัดดีครับ

เรื่องครอบครัวก็เกิดความเคยชินแล้วครับลูกเข้าใจแล้วว่าพ่อกับแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน อยู่ห่างลูกมาห้าปีกว่าแล้ว คนโตเรียนรู้เยอะมากครับ ทำหน้าที่ดูแลน้อง และดูแลแม่ แต่ก็ได้คุยกับลูกทุกวันครับ ขอบคุณนะครับที่ห่วงใย และกำลังใจ

เห็นแล้วหิวเลย อากาศติดลบเท่าไร่ค่ะ  ต้องใส่เสื้อติดฮิตเตอร์ไหม๊   อยากเจอหิมะบ้างจัง   เป็นกำลังจัยให้ สู้สู้


กินแบบประหยัด เก็บเงินกลับเมืองไทยเยอะๆ

ขอบคุณครับ ที่นี่หิมะตกยาวนานมากครับ เพราะอยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเล ตั้ง เจ็ดพันฟุต หน้าหนาวทรหดสุดๆครับ เดินลุยหิมะสูงเท่าหัวเข่าไปทำงาน อุณหภูมิ ประมาณ ลบยี่สิบถึงลบสามสิบครับ

อ่านแล้ว ซึ้งครับ....น่าชื่นชมจริงๆๆ

ขอบคุณครับคุณดงดม ชีวิตก็อย่างนี้แหละครับ สู้ไปเรื่อยๆ สู้กับตัวเองว่าเราจะทำได้แค่ไหนครับ

หน้า