บล็อกน้ำแห้งภาค 2

หมวดหมู่ของบล็อก: 

แหม บายใจจัง น้าแผนยอมแพ้ คำทาย เอาเป็นว่าเราเสมอกัน ตากระดานหน้า น้าแผนหาคำทายมาแก้มือก็แล้วกัน

เอ้า ... ขอเฉลยปัญหาสมาชิกก็แล้วกัน  คำตอบอยู่ในคำถามนะขอรับ

น้ำลดตอผุด 

พริกหลุดจากขั้ว  

ลงน้ำดำหัว 

เรือรั่วอุดชัน 

อะไรเอ่ย   ตอบว่า  น้ำพริกลงเรือ  

      อันว่าน้ำพริกลงเรือนี้  ในปัจจุบันหากินยาก  ด้วยว่าเป็นสูตรตำหรับชาววัง  แม่ครัวท่านแรก

ที่คิดสูตรน้ำพริกลงเรือนี่เห็นจะเป็นเจ้าจอมองค์หนึ่งในสมัยพระพุทธเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๕  เมื่อครั้งประพาสต้น ครั้งนั้นมีการคิดประดิษฐ์ประดอย

สูตรน้ำพริกนี้ขึ้น  ผมจำความได้จากหนังสือเล่มใดก็เลือนๆเต็มที  หากผู้รู้ท่านใดผ่านมาอ่านได้โปรดแนะนำเพิ่มเติม  เอาเป็นว่า

เป็นสูตรน้ำพริกโบราณก็แล้วกัน  ไว้ถ้าป้าเล็ก  พี่แจ้ว  มีสูตรก็ฝากสูตรน้ำพริกนี้ไว้ในบ้านสวนบ้าง 

   กลับมาที่ต้นตาลกันต่อ  .... ตาลนี้  เป็นต้นไม้มีคุณมีประโยชน์ มีคุณแทบทุกองค์ประกอบ  วานนี้พูดถึงน้ำหวาก น้ำหวากเป็นเมรัย(เมรัยคือของหมัก

ไม่เหมือนกับสุรา  ที่หมักแล้วมากลั่น )  กระบวนการเป็นผลพลอยได้จากการผลิตน้ำตาลโตนดนั่นแล  น้ำตาลสดบนต้นตาล - บากเกล็ดไม้เคี่ยมใส่ลง

ไปรสฝาดเผื่อน  - หมักคาต้นไว้  - ไม่กี่ชั่วโมงก็เป็นเมรัย เป็นน้ำตาลหมัก  คล้ายๆน้ำแป้งข้าวหมาก  มีแอลกอฮอล์เกิดขึ้นจากการย่อยสลายน้ำตาล

ของยีสต์  ดื่มแล้วพอเมาได้  ไม่เสียหายต่อสุขภาพ  คนบ้านนอก คนพื้นเพแต่เดิมก่อน  ใช้น้ำหวากเป็นน้ำประสานมิตร เป็นน้ำประสานแรง  ลงแขกลงงาน

ไม่ว่าจะเกี่ยวข้าวหรือปลูกบ้าน  ประสานสามัคคี  แม้ยามเย็นก็แลกเปลี่ยนเรื่องราวข่าวสารกันใต้โคนโหนด  ยุคนี้โลกเปลี่ยนวิวัฒน์ไป อันที่จริงจะเรียกวิวัฒน์พัฒนา

ก็ไม่ค่อยจะถูก  เพราะวิวัฒน์ต้องเจริญขึ้น  และ โลกปัจจุบันนับวันจะเสื่อมถอย  ....

      ขอบคุณบ้านสวน ที่เป็นโลกยุคใหม่ และ สร้างสรรสร้างเสริมให้โลกยุคก่อนยังคงอยู่  ขอบคุณน้องโสทร ผู้สร้างสรร เวบไซต์

ความเห็น

   ไอ้หย๊ะ เสียท่าแล้วพี่น้องเหอ คำตอบอยู่ในนั้นทั้งเพ  หามีใครเฉลียวเลยไม่    คารมณ์คนคายไม่เบาเลยนะน้อง  ว่าแต่ว่าทำหวากเป็นหม้าย วันหลังเอาสูตรมาลงทีต๊ะ    จุจุ๊ อยาดังๆ หวางนี้ผญ.ไม่อยู่ หลักทำสักสองโอ่ง ฮาย พอผญ.พานายมาจับ วิ่งหยบหนุกกันนิ ติดโรงพักสักคืน เฮพอหนุกกันนิน้อง

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

อย่าแหลงดังไป พี่แผนเห้อผู้ใหญ่ก็ชอบหวาก
ไม่ได้กินมาหลายสิบปีแล้ว

จำได้ว่าทำหวากต้องยังเคี่ยมนะ

แล้วจะต้องขึ้นโหนดกี่ต้นล่ะ ถึงจะได้สองโอ่ง ขึ้นต้นเดียวลงมาก็ขาสั่นแล้ว เดี๋ยวจะถามพ่อตาให้ว่าทำยังไง เท่าที่รู้คร่าวๆ เหมือนจะใส่ไม้แตแหร (มะม่วงหิมพานต์)

คุณแผนท่าจะขอแรงลงแขกดำนา เลยต้องเตรียมหวากถึงสองโอ่ง หรือว่าเตรียมไว้งานกินเหนียว

จะปลูกต้นไม้ในใจเธอ


คิดได้ไง เข็มขัดสั้นเลย อิอิ

บันทึกอ่านแล้วคิดถึงบ้านเลย อยากกลับบ้านจัง

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

เวลานัดสมาชิกบ้านสวน ต้องทำให้ลองชิมซะแล้ว เดี๋ยวนี้เป็นภูมิปัญญาแล้ว ผลิตภัณฑ์หมู่บ้าน....

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

      นายทุนเขาเพิ่งปล่อย ยายอี๊ดเหอ แต่กอนหมันหยอนให้นายจับหมด ทิ้มโองลู่แหม็ดไม่เหลือ น่าเห้นดูโหมเมา ชาดลงแดง กันถ้วนหน้า ทุกวันนี้ นายทุนหมันรวยยั่งๆแล้ว ก็เลยปลอย เพราะลงทุนไว้ครบถ้วนแล้ว (ทำทีหนึงได้มาก ต้นทุนถูก ทุกวันนี้ของชาวบ้านแพงหวาเหลย) เสร็จนายทุนไปอีกหนึ่งรายการ

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

ผลิตแบบพอเพียง ผลิตเอง ซดเอง 5+++++

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

เมาเอง   555     เมาแล้วรำวงเวียนครก  หนุกกันจัง 

หาหม้ายผญ.หนุกันจัง ;   ยายอี๊ดกับเจ้โส งั้นแหละ พี่เพื่อนนำน้อง เวียนครก แล้ว อาย เวียนหัวแล้วเหดย์ (เดย์)

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

ขึ้นไปหยบบนปลายโหนดตะนายหาไม่พบ.....นายจับติดเดี๋ยวกะถูกขังแถว ๆ ชะอำแหละ 

หน้า