ตอนเสาวรส

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ตอนเสาวรส


     แม้ว่าบ้านจะอยู่ในเขตเมือง ที่พื้นที่การปลูกจำกัดมาก แต่ด้วยความที่ชอบใจคุณค่าผลเสาวรส เมื่อสามปีก่อนจึงตัดสินใจเอาเมล็ดเพาะ ปัจจุบันต้นโต สองต้น แต่ละต้นเส้นผ่าศูนย์กลางนิ้วถึงนิ้วเศษ เถาเสาวรสเลื้อยพันต้นมะม่วงและต้นมะเฟือง สุดท้ายต้องตัดริดลงจนแทบเรียกได้ว่าเหลือแต่ตอ แตกยอดออกมาเรื่อย ๆ (ไม่ยอมขุดทิ้งยังหวังว่าสักวันจะพอได้ประโยชน์บ้าง)


   ประมาณเดือนที่แล้ว(ช่วงนั้นตอนกิ่งเชอรี่หรืออะเซโรล่า ต้นไม้ผลมากวิตะมินซี) อดไม่ได้ที่อยากทดลองตอนเสาวรสบ้าง


   ...ไม่รอช้า จากที่เคยอ่านวิธีการตอนหลาย ๆ อย่างจากหลาย ๆ ที่ จำ ๆ เอาแล้วมาปรับใช้ การตอนครั้งนี้ก็ทำแบบเดียวกับที่ครั้งหนึ่งเคยตอนแตงหูฉลามจนกิ่งตอนได้ราก



เตรียมวัสดุ น้ำยาเร่งราก เชือกฟาง


ขุยมะพร้าวหรือขุยทลายปาล์มแช่น้ำจนชุ่ม(แช่ข้ามคืน)


แล้วการตอนเสาวรสก็เริ่มขึ้น ด้วยการเลือกกิ่งตอนไม่แก่ไม่อ่อนเกินไป (มีสีเขียวเข้มหรือออกแดง)



เลือกตำแหน่งตรงก้านต่ำกว่าข้อสักหนึ่งถึงสองเซนติเมตร


ใช้ใบมีดคม ๆ บากประมาณครึ่งหนึ่งของก้าน อย่าให้ขาด



เอาเศษก้านใบไม้สอดไว้ไม่ให้ก้านกลับมาติดกัน


(ตัดเศษก้านใบไม้ให้เล็กก่อน ค่อยสอดขวางไว้)


ตัดใบและมือจับ(หนวด)ตรงข้อออก



ป้ายน้ำยาเริ่งรากตรงข้อและรอยบาก



หุ้มด้วยวัสดุตอน(ขุยมะพร้าวแช่น้ำจนชุ่มหรือเป็นขุยจากทลายปาล์ม)



ห่อพันด้วยเชือกฟางที่คลี่ออกแผ่เป็นแผ่น


และห่อทบสักสองสามชั้นหุ้มห่อให้รอบวัสดุตอน



แล้วมัดหัวท้ายและตรงกลาง มัดให้แน่น



ทิ้งไว้สามถึงสี่สัปดาห์ รากจะงอกให้เห็น


พลิกดูรากเห็นชัดเจนขึ้น (ก่อนชำไม่ต้องแก้วัสดุมาพลิกดูราก จะเห็นรากได้ชัดเจนเอง) ให้ชำทั้งวัสดุหุ้ม(แกะเชือกฟางที่แผ่เป็นแผ่นใช้ในการห่อออกก่อน)ในกระถาง ระวังรากกระเทือน  ตั้งไว้ในร่มแดดรำไร เมื่อแข็งแรงค่อยลงดิน...


 ในวันนี้เสาวรสที่ตอนให้รากแล้ว จากที่ตอนไว้ห้ากิ่งได้มาสองกิ่ง ... เลยนำมาแบ่งปันกันว่าการตอนกิ่งเสาวรสนั้นก็ทำได้ (เคยตัดกิ่งเสาวรสปักชำสิบถึงยี่สิบกิ่งจะโชคดีได้กิ่งปักชำรากงอกสองสามกิ่ง บางครั้งก็มากกว่าแต่ก็ไม่บ่อย) ทำให้มั่นใจในการตอนมากขึ้น


หากคิดจะตอนและรู้วิธีการเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็จะมีผลดีคือไม่ล่าช้าในการตอน ไม่ต้องลองผิดลองถูกกัน


หมายเหตุ ในระหว่างการตอนนี้กิ่งอาจแกว่งไกวไม่สะดวก ให้ใช้ไม้หนีบผ้าหนีบกิ่งไว้ให้คงที่ไม่แกว่งมากนักจะสะดวกในการทำมากขึ้น


และหากกิ่งตอนมีแนวโน้มว่าจะหักพับงอให้เอาเศษไม้เล็ก ๆ ดามไว้จะช่วยทำให้การตอนประสบผลสำเร็จได้ดีขึ้น


ระวังการบากกิ่งตอน อย่าบากลึกเกินไปทำให้ขาด หากบากตื้นอาจตอนไม่ได้ราก


 

ความเห็น

แต่ที่มีต้นไม่ใหญ่เลยค่ะ

ชีวืตที่เพียงพอ..

น้องน้อย ... ที่ลองตอนหวังว่าจะขยายพันธุ์และย่นระยะเวลาในการปลูก หากว่ากิ่งเล็ก ๆ อาจยังต้องใช้เวลานาน ไว้จะลองตอนกิ่งที่ใหญ่ ๆ กว่านี้เผื่อย่นเวลาได้มากขึ้นนะคะ เท่าที่ทราบมาคือเสาวรสต้องปลูกอย่างน้อยสองต้น เพราะว่าผสมเกสรข้ามต้น ดังนั้นหากว่าตอนกิ่งหากปลูกก็น่าจะต้องมีสองต้นตอนะคะ ... เท่าที่ทราบและเคยทำได้คือการปักชำกิ่งเสาวรสก็ให้รากเหมือนกันค่ะ น้องน้อย

:wow: ขอบคุณครับ  ความรู้ดีๆ ทั้งนั้น  ขอ bookmark นะครับ

“Stupidity is an attempt to iron out all differences, and not to use them or value them creatively.”
― Bill Mollison

ขอบคุณมากค่ะ คุณธีรพันธ์ที่แวะเยี่ยมชมและให้กำลังใจกันค่ะ

เยี่ยมจริงๆคะคุณสายพิน :admire: :admire2:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

ขอบคุณมากค่ะ คุณแหม่มที่แวะเยี่ยมชมและคอยเป็นกำลังใจกันค่ะ

อ้าวเพิ่งจะรู้ว่าเสาวรสก็ตอนได้  นึกว่าใช้ปลูกกับเมล็ดอย่างเดียว ถ้าเท่าที่สังเกตุดู พืชที่เป็นเถาว์นี้ตัดกิ่งปักชำก็น่าจะได้นะคะ  ต้องหาที่ลองวิชาซะแล้วการตอนนี้

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

ขอบคุณมากค่ะ เถาเสาวรสนี้เคยตัดปักชำได้ผลนะคะ แต่ว่าส่วนใหญ่ไม่ทราบว่าเพราะเหตุใด ปักชำสิบยี่สิบกิ่งได้มาก็สักสองสามกิ่งที่มีราก ... เลยว่าลองใช้การตอน พอลองตอนห้ากิ่งได้มาสองกิ่งว่าน่าจะได้รากง่ายกว่าปักชำค่ะ หรือไม่ก็ต้องกลับไปทบทวนอีกตรั้งว่าจะพัฒนาการปักชำอย่างไรให้มีจำนวนกิ่งที่ได้รากมากกว่านี้ จะได้ลดขั้นตอน (ไม่ต้องตอนใช้แต่ปักชำค่ะ) ขอบคุณป้าต่ายนะคะ

เยี่ยมจริงๆครับพี่ ตอนเสาวรสได้ด้วย โหวตครับ


ขอบคุณมากค่ะ คุณรุท เข้ามาเยี่ยมชมให้กำลังใจกัน หากว่ามีโอกาสทดลองทำบ้างเผื่อว่าจะได้ต้นโตไว ๆ ให้ผลเร็ว ๆ ด้วยค่ะ

หน้า