จุ๊..จุ๊..รู้แล้วเหยียบไว้..( เมื่อพี่เท่งของเราเป็น..แกนนำ..)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เรื่องของเรื่องคือโจไปบ้านพี่หยอยก่อน ทุกคนหนึ่งวันค่ะ

เลยได้รู้ ความลับว่า..พี่เท่งของเราเป็นแกนนำ..โอ้โฮ้..

ใจเต้นตุ้บๆๆ เลยค่ะ..พี่หยอยอยู่ ฝ่ายสีอะไรน๊อ..

หยอย พัทลุง นิ ไม่ใช่ แหยม ยโสธร น๊า..


บล๊อคนี้ขอเล่นสีฉูดฉาดน่ะคะ อิอิ แซ่บดี..อย่างที่บอกค่ะพี่หยอยเป็นแกนนำในการตั้งกลุ่ม ทอ ย้อม ที่พัทลุงค่ะ( อิอิ คิดไปถึงไหนนิ ) เฉลยพี่หยอยอยู่ฝ่ายสีธรรมชาติค่ะ ใช้สรรพสิ่งในธรรมชาติ มาทำเป็นสีย้อมผ้าจ้า


คุณยายเจ้าของเรินค่ะ (เรือน)




บ้านคุณยาย และลูกสาว รวมไปถึงหลาน บ้านนี้เป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มทอ ย้อม

ที่พี่หยอยแวะพาไปเยี่ยมชมค่ะ




ต้นครามแบบฝักตรงจ้า



ต้นครามแบบฝักงอจ้า



การตีครามจากต้นคราม ใครอยากทราบขั้นตอนอย่างละเอียด

อ่านได้ที่ลิงค์ด้านล่างนะคะ



หลังจากที่ตีครามเสร็จก็มาแขวนในถุงผ้า แยกเนื้อ แยกน้ำ

และเก็บเนื้อครามเอาไว้ใช้ได้เป็นปีค่ะ



ศาลาที่ย้อมครามของพี่สาวเค้าค่ะ  ต้องตกแต่งภาพ เพราะ ฝีมือถ่ายรูปของโจ

มันโหลยโท่ยค่ะ แหะ แหะ แถมมีรูปเดียวนิ



ก่อนจะย้อมสีต้องตักหัวคราม หรือ แม่คราม (ไม่ค่อยแน่ใจค่ะ)

แยกออกมาขันนึงก่อน แล้วจึงค่อยนำฝ้ายลงไปจุ่มๆๆ

บีบๆๆ สีที่ได้ช่วงแรกจะเป็นสีเขียวสด แต่เมื่อโดนอากาศ (ออกซิเจน)

จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินภายในพริบตาค่ะ อ่างนึงย้อมๆๆ ชุุป บีบๆ ได้สองครั้งค่ะ

เมื่อเสร็จ เทแม่ครามในขันลงไปในอ่างเดิม เพื่อเป็นหัวเชื้อค่ะ



ขึ้นมาเป็นสีเขียว



แปร๊บเดียวเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินจ้า



ภูมิปัญญาชาวบ้าน ในการทำน้ำขี้เถ้าค่ะ

ใส่ถังเจาะรู ข้างใต้มีอ่างรองรับค่ะ




เนื้อครามที่พี่เค้าทำไว้ใช้ค่ะ ใช้ได้เป็นปี



พี่เค้าทอผ้าด้วยค่ะ เรื่องการทอผ้า โจจะไม่เน้นนะคะ

เอาภาพมาฝากให้ชมกันค่ะสวยๆๆ ทั้งนั้นค่ะ








ที่โจจะเน้นคือพวกเราสมาชิก ชาวบ้านสวนแทบทุกคนจะมีต้นไม้ใบหญ้าที่บ้านทุกคน เราสามารถหารอบๆๆบ้านมาทดลองทำสีธรรมชาติ ดูค่ะ เราอาจจะทอผ้าไม่เป็น

เราก็ไม่ต้องทอเองก็ได้ค่ะ ไปหาซื้อผ้าฝ้ายทอ อย่างบาง มาลองย้อมดู

มัดปมบ้าง เพ้นท์ลายบ้าง แล้วแต่ไอเดีย แล้วมาทำเป็น ผ้าปูโต๊ะ ผ้าม่าน ผ้าโพกหัว ปลอกหมอน หรือ แม้กระทั่ง ตัดเสื้อผ้าก็ได้ค่ะ จะได้ทั้งความสนุกสนาน เพลิดเพลิน พร้อมความภูมิใจดีนะคะ ไม่จำเป็นต้องย้อมครามอย่างเดียวใบมะม่วง ใหูกวางมะเกลือ มะเดื่อ  โอ๊ย เยอะแยะค่ะ ลองดูนะคะ

 

ถ้าบล๊อคนี้เขียนอะไรผิดตรงไหน ก็ขออภัยนะคะ ไม่ใช่ผู้ชำนาญ

แค่ไปดูมาวันเดียว กับไปขุดบล๊อคเก่าๆๆ พี่หยอยอ่านกว่าจะตั้งหลัก

อัพบล๊อคนี้ได้ แฮ่ๆๆ...จบข่าวค่ะ...รายงานโดย..โจ โจ อิอิ


ประกาศๆๆ ห้ามใครคอมเม้นต์เรื่องการเมืองน๊า

เดี๋ยวผู้ใหญ่โส ตีพี่โจตายแน่ๆๆ ข้อหา แหย่ประเด็น จ๊ากๆๆๆ


ข้อมูลเพิ่มเติมอ่านที่ลิ้งค์ข้างล่างจ้า

การกลับมาของสีคราม

ขอกราบขอบพระคุณพี่หยอยที่เป็นเสมือนดั่งครูคนนึงค่ะ

ลูกศิษย์ขอคารวะ ค่ะ

V

V

ความเห็น

ตกลงเลยค่ะ น้องโจ รู้แล้วววว... เหยียบไว้แล้วค่ะ ...ขอบคุณภาพที่นำมาให้ชมมากจุใจเลยค่ะ

ตามมาอย่างใจจดจ่อ นึกว่าจะได้อุดหนุนผลิตภัณฑ์  แต่แล้ว...ไม่มี ได้แต่เสียดาย... 

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

นำขุดคุ้ยสีครามหลบมาบ้านเราเด้.... รายงานข่าวใช้ได้ๆ เห็นหัวข้อเสียวหลังแปลบ5555


สร้างสวนครามในอาณาจักรลุงคิ่นให้สักสองไร่ก่อนน้องเห้อ ค่อยหว่านเดือนอ้ายเดือนยี่ พอเดือนห้าครามแก่พอดี พี่หยอยจะไปเกี่ยวทำเนื้อครามให้แล เจ้หมอนต้องชอบๆๆ 


หยัดสวนป่าลุงพูนสาไม่เห็นสักต้นทีนิ ฮิๆๆ 


หว่านหน้าฝนครามแช่น้ำตายฉาด ไม่ชอบน้ำเท่าไดนิ   

ปานี้ก็หยัดไม่ได้พี่หยอยเหอ...ปลูกฝ้ายก็ไม่ได้น้ำมากขนาด...สาว่าต้องรอแล้งหน้าซะแล้ว

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

ฝากซื้อบ้างได้ไหมค่ะคุณโจ ชอบจังค่ะ

อยู่ใกล้ๆ กัน มีโอกาศ เดินทางไปมาหาสู่ แบบนี้ดี มากเลยครับ

ถ้ามีโอกาสจะไปแลของจริง ๆ สักที  

คุณโจชอบทำบาติคไหมคะ  ติ๊สอย่างนี้ ชอบแน่เลย

 

 

                              :evil-smile:  ฮี่..ฮี่..น้องโจ ที่ไม่เน้นการทอเพราะ...ไม่แน่ใจ  ใช่มั๊ยล่ะ? บ้านย่า (ของลูก) พี่ก็ทอผ้าไหม แต่พี่ก็ไม่เคยจับกระสวยเลย (เขาเรียกอย่างนี้หรือเปล่าน๊า...)  เรื่องงานที่ใช้ฝีมือ ขอบายค้า...:embarrassed2:

เพิ่งรู้ว่าทางใต้กะยังยอมครามทอผ้า อยู่เหลย

เห็นแต่แถวเหนือ อีสาน..

เคยได้ยินแต่แม่เล่าว่า สมัยแม่เฒ่า สมัยทวดก็ต้องทอผ้าใช้เอง แต่เห็นร่องรอยนานแล้ว

พอเพียง พอเพียง

หน้า