ชีวิตเกษตกร (8 เดือนหลังจากลาออกจากบริษัท)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

แปลงผักรวม ๆ ในวันนี้

8 เดือนเต็ม ๆ แล้วที่มาเป็นเกษตกรอย่างเต็มตัว


แปลงผักประมาณ 1 อาทิตย์ที่กลับมาอยู่บ้าน

3 เมษายน 2554 ราคายางพาราประมาณ 160 บาท วันนี้ราคาประมาณ 80 บาท ราคาดิ่งลงมาก ๆ เลย ค่าใช้จ่ายหนักเอาการอยู่เพราะว่าผมต้องรับผิดชอบสมาชิกครอบครัวทั้ง 6 ชีวิต รวมทั้งผม เหนื่อยครับแต่มีความสุข เพราะได้ทำงานที่ฝันมานานมากแล้ว

ผมปลูกผักนา ๆ ชนิดไว้กิน ได้ขายบ้างนิดหน่อย ผักที่ปลูกไว้ก็มี แคบ้านดอกสีขาว และสีแดง ชะอม ผักหวานบ้าน ส้มหม่าว ขี้เหล็ก กล้วยนา ๆ ชนิดแต่ที่ได้กินอยู่บ่อย ๆ ก็เป็นแคบ้านดอกสีขาว ส่วนผักอย่างอื่นกำลังปลูกครับ

ส่วนผักหมุนเวียนก็มีถั่วฝักยาว บวบเหลี่ยม บวบหอม แตงร้าน น้ำเต้า ถั่วพู

พื้นที่ด้านล่างติดห้วยเป็นสวนมะพร้าวเก่าถางหญ้าเสร็จไปเมื่อ 3 เดือนแรก ๆ ปลูกมะพร้าวเพิ่มตามด้วยลองกอง ทุเรียน จำปาดะ สะตอ ละไม เงาะ ต้นกุ่ม กล้วยป่า กล้วยเทพรส ไผ่ป่า ระกำ ดูเหมือนเยอะแต่ต้องดูแลกันอีกนานครับ

ผมมีโครงการจะทำเกษตรผสมผสานครับแต่ตอนนี้สัตว์ยังไม่ได้เลี้ยงสักตัวเลย มีแต่ปลาที่พ่อปล่อยไว้ในสระน้ำ มีปลาจะระเม็ด ปลานิล ปลาตะเพียน

แต่ผมโชคดีที่มีที่กับสระน้ำครับ ผมใช้หลัก 6 ท. ของลุงไมครับ 1.ที่ 2.ทุน 3.ทำ 4.ทน 5.ทุกข์ 6.ทอง ได้แรงบันดาลใจหลังจากไปดูงานที่สวนลุงไมที่จังหวัดตรังครับ แล้วนำมาปรับเปลี่ยนให้เหมาะสมกับพื้นที่เกษตรของตัวเอง ส่วนของ อ.วิรัช ก็ได้แรงบันดาลใจแบบลุย ๆ มัน ๆ เพราะ อ.วิรัชฉีกกฎทุกอย่างเลย (สามารถเข้าไปดูในบล็อกแรก ๆ ของผมได้ครับ)

คืนนี้ต้องลุ้นอีกว่า...จะกรีดยางได้มั้ยฝนจะตกหรือเปล่า วันที่ 5 นี้หยุดกรีดยางพารา 1 วันครับ จะไปหาพี่ส้มเปรี้ยวกับพี่น้อยครับ ไปปลูกต้นไม้ที่วัดทุ่งใหญ่ อ.ละงูครับ เอาส้มม่าวยอดแดงไปฝากสมาชิกบ้านสวนพอเพียงด้วยครับ

ส้มม่าวยอดแดงครับ

ต้องใจเย็น ๆ ครับ ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ ทำ เงินที่ได้จากการกรีดยางก็ซื้อของเข้าบ้าน ปรับปรุงบ้าน ทำรั้วลวดหนามกันวัว ตอนนี้กำลังเก็บเงินทำระบบน้ำครับ

สมาชิกท่านใดผ่านมาทางหน้าโรงพยาบาลทุ่งหว้า อ.ทุ่งหว้า จ.สตูล (ทางเข้าบ้านทางสุเหร่าบอกว่าไปบ้านโกเสียกทุก ๆ คนรู้จักครับ) ก็เข้ามาเที่ยวสวนผักได้ ตอนนี้มีแต่ส้มม่าวยอดแดงแจกครับ เพราะว่ากำลังเริ่มโครงการเกษตร ยังไม่มีพืชผักอย่างอื่นแจกครับผม

เขียนมาซะยาวเลยอ่านกันเบื่อมั้ยครับ ๆ...........

ขอบคุณครับ


ความเห็น

ดีใจด้วยนะคะ เหนื่อยกายแต่สุขใจจริงๆ :love:

""

 

:cute: :cute2: :good-luck:

เดินตามความฝันของตัวเอง

ยินดีกับชีวิตที่เลือกครับ
คนไม่น้อยที่ยึดติดว่าต้องทำเงินเดือน  ทำงานบริษัท  ก้าวพ้นกับดักนั้นมา  ชีวิตก็อยู่อย่างสงบสุขครับ

ผมเป็นครูจ้าง 2 ปีครับ ทำงานบริษัทอยู่ 9 ปีเต็ม ๆ นานเหมือนกันครับ

:embarrassed2: :embarrassed3: :expulsion:

เดินตามความฝันของตัวเอง

:cheer3:แค่แปดเดือน มีพืชผักเยอะแยะเลยนะคะเยี่ยมค่ะ สู้สู้....

:angel2: :angel: :ahaaah:

เดินตามความฝันของตัวเอง

:waiting: :cheer2: :congrats:

เดินตามความฝันของตัวเอง

ยินดีด้วยกับการที่ได้ออกจากกรอบ หันมาทำงานที่ชอบและมีทิศทาง ไม่แน่ใจว่ารอให้ยางได้อายุกรีดก่อน แล้วค่อยออกจากงานหรือว่า ที่บ้านมีสวนยางอยู่แล้ว


สำหรับตัวด้องแด้งออกจากกรอบ ออกจากระบบมา 8 ปีกว่า ครึ่งทางแรกมันสาหัสมาก แต่ไม่ได้ลงทุน แต่ลงแรง มันกดดันอีกรูปแบบหนึ่งเพราะว่ามันอยากประสบความสำเร็จ ทุกคน ทุกอาชีพทำงานเพื่อมุ่งหวังรายได้ (เงิน) ได้เงินมาใช้จ่าย ช่วงครึ่งปีแรกแค่จะใช้จ่ายให้พอยังไม่ได้ ติดลบ กว่าจะผ่านตรงนั้นมาได้ แทบจะสูญเสียอะไรๆไปหลายสิ่งหลายอย่างจนวันนี้มาถึง ขั้นที่ว่าพอใช้ มันผ่านไปแล้ว ด้วยความตั้งใจและครองตนให้อยู่


สำหรับวันนี้ถือได้ว่ามีความสุขกับงานที่ทำมาก เป็นงานที่รัก(แม่ค้าส้มตำ  รักที่จะกินและรักที่จะพัฒนาอาชีพ) ได้หัวเราะเสียงดังๆ อ้าปากกว้างๆ ไม่ได้ต้องเอาอกเอาใจใคร ไม่ต้องระวังคำพูด ไม่ต้องปั้นหน้าไม่ต้องเสแสร้ง แกล้งทำ(มีแต่แกล้งลูกค้า อำลูกค้าเล่น สนุกสนานกันไป  ตื่นมาตอนเช้าพาหมาไปทำธุระ เห็นรถรา วิ่งขวักไขว่ แข่งกับเวลาเพื่อที่จะเข้าสู่ระบบ จนกว่าจะได้เวลาเลิกงาน ชีวิตวันนี้ แค่ได้ยินคนหลายๆคน ทักว่า แม่ค้าอะไรวะ โคตรสบายเลย อยากมาตลาดตอนไหนก็มา มีวันหยุดด้วย ร้านอยู่ตั้งไกลยังมีคนไปซื้อเนาะ "น่าอิจฉาจัง" ก็น่าจะเป็นดรรชนีชี้วัดตัวหนึ่งแล้วว่า เราคงก้าวข้ามอุปสรรค มาได้แล้ว  ช่วงระหว่างวันไม่มีลูกค้าก็หัดปลูกผัก

คนจน ทำจน อาจรวย


คนจน ทำรวย ยิ่งจน


คนรวย ทำรวย อาจจน


คนรวย ทำจน ยิ่งรวย

กรีดยางพาราของตัวเอง

ปลูกผักอินทรีย์ไปด้วยครับ

ขอบคุณครับ

:yawn: :whistling: :happy:

เดินตามความฝันของตัวเอง

หน้า