เ ม็ ด ต า ล จากสวนยางข้างทุ่ง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

           Laughing สวัสดีครับ...สืบเนื่องมาจากบล็อกที่ผ่านมา หลายท่านคงจำกันได้ เม็ดตาลงอกที่เก็บมาจากสวนยางข้างทุ่ง กลับมาบ้านผมก็จัดการผ่าเอาจาวข้างในเม็ด หรือทางใต้เรียกว่า "พวมโหนด" แล้วนำไปไหนต่อไปชมกันครับ 

เอาหัวไม้มาทำหมอนรอง ตัดหัวเม็ดตาลแบบนี้

หรือตัดด้านข้างแบบนี้

แล้วก็ผ่าแบบนี้

  

ได้มาแบบนี้

แคะเอาจาวออกมาได้เท่านี้ (แอบกินไปหลายชิ้น ฮ่าฮ่า)

ล้าง แล้วใส่หม้อตั้งไฟ ใส่น้ำตาล เกลือ พอประมาณ

ได้ของหวาน ของว่าง ที่กินแล้วรับรองว่า "หายอยากของหวาน"ไปอีกหลายวัน ฮ่าฮ่า

 

     Laughing สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจ หยุดไฝ่คว้าเมื่อไหร่ ความสงบสุขก็จะเข้ามาเมื่อนั้น...สวัสดีครับ 

ความเห็น

สวัสดีค้ะ ของหวานหาได้ไม่ไกลจากบ้าน แถมมีคุณค่าอีก สีสันโอเคเลยค่ะ  :bye:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

สวัสดีครับ บางครั้งถ้าเรามีเวลาได้มองดูรอบๆข้าง จะเห็นสิ่งที่มีประโยชน์มากมาย ขอบคุณที่ชมครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เอื๊อกกกกก  เห็นแล้วคิดถึงบ้านเลยคะ

แสดงว่าแถวบ้านมีด้วยใช่มั๊ยครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เห็นบล๊อคที่แล้วคิดว่าเอามาปลูก ว่าจิขอหล๋าว

แต่ว่าน่ากินนิ ยั่วเบาหวานอย่างดีเลย

พอเพียงแล้วจะเพียงพอ

จิเอาปลูกหรือ กินที่มากมายนะ

นานๆกินที เบาหวานจับไม่ทัน

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

สมัยก่อนที่บ้านผมทานแบบสดๆ เลย หวานอร่อยมาก แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีให้ทานแล้วครับ

พวมโหนด หรือจาวตาล ทานได้ทั้งดิบและสุก หลายคนเคยผ่านประสบการณ์ ปัจจุบันไม่ค่อยมีคนสนใจแล้ว 

ทำไมที่ไม่มีให้ทานละครับ 

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

:admire2:

ส่งมาซักคำจะเป็นพระคุณหลาย

ส่งไปทั้งเม็ดดีมั๊ยครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า