ไปสรงธาตุ...บังสกุลให้บรรพบุรุษผู้ล่วงลับ...

หมวดหมู่ของบล็อก: 

           

 

วันสงกรานต์ของทุก ๆ ปี จะเป็นวันรวมญาติด้วย เพราะต้องสรงธาตุของคุณปู่ คุณพ่อ คุณตา คุณยาย ที่จากไปนานหลายปีแล้ว  เมื่อก่อนบ้านคุณตาอยู่หน้าวัดเลย บรรดาหลาน ๆ เลยเหมือนเป็นเด็กวัด เพราะวิ่งเข้าวิ่งออกอยู่แถว ๆ นั้นกัน จะเล่น หรือจะหาขนมกิน ก็ในวัดทั้งนั้น วันพระคุณยายก็จะเข้าวัดถือศีล ตี 5 ก็ต้องไปรับกระเป๋า แหม...ตี 5 เข้าวัด ก็เสียว ๆ เหมือนกัน...

สมัยก่อนต้องทำปิ่นโตให้พระ เณร ท่านจะมาเอาตอนเพล ตอนเด็ก ๆ มีหลวงพี่ที่มารับปิ่นโตประจำ เวลาเย็น ๆ ท่านเอามาแขวนหน้าบ้าน ในปิ่นโตจะมีขนม ลูกอม ใส่มาด้วย เด็ก ๆ จะชอบมาก

 

รุ่นใหญ่เขาคุยกันระหว่างนั่งรอพระท่านทำพิธีบนศาลา ญาติผู้ใหญ่มาจากจังหวัดอุดร ขอนแก่น ไกลสุดก็สุโขทัย เป็นน้า ๆ ทั้งนั้น

 

นี่รุ่นกลาง และรุ่นเล็ก

รุ่นนี้...รุ่นกลางค่ะ พี่สาวของธนนันท์ 3 คน ธนนันท์เป็นน้องสุด


บังสกุลอุทิศให้คุณตา คุณยาย ทั้ง 3 ที่ล่วงลับไปแล้ว


ไปสรงน้ำศาลเจ้าพ่อหลักเมืองต่อค่ะ ลูกชายคนโต สร้างภาพ ไม่ต้องให้บอก สงสัยได้เชื้อมาจากน้องโต๋...เจ้าคนนี้ตอนเกิดใหม่ ๆ ร้องไห้...ที่เรียกว่าร้อง 3 เดือน หรือ โคลิค  ร้องมากถึงเวลา...ต้องแหกปาก...เลยยกให้เป็นลูกเจ้าพ่อหลักเมือง เงียบกริบเลยค่ะ....ไม่เคยร้องอีกเลย...ใครไม่เชื่ออย่าลบหลู่.... 

 

 

เห็นมั๊ยคะ...ลูกธนนันท์แต่ละคน...ขยันสร้างภาพกันจริง ๆ เชื้อแม่...แรว๊งงงง...

 

 

สรงศาลเจ้าพ่อหลักเมืองเสร็จ ก็ไป จ.ร้อยเอ็ดต่อเลย เพราะต้องไปสรงธาตุคุณปู่กับคุณพ่อค่ะ

 

ที่วัดบ้านหมูม้น อ.ธวัชบุรี  จ.ร้อยเอ็ด เป็นบ้านของคุณปู่คุณย่า คุณปู่เป็นครู ลาออกมาบวช ได้เป็นเจ้าอาวาส ของวัดนี้ พอคุณพ่อเสียก็เอากระดูกเข้าบรรจุในตัวหมูสีทอง ที่ทำเป็นสัญลักษณ์ของวัด  สงกรานต์ของทุกปีก็ต้องมาสรงน้ำธาตุที่บรรจุกระดูก


 

คุณปู่อยู่นี่


คุณพ่อของธนนันท์อยู่ในตัวหมู...มิน่า...ลูก ๆ หลาน ๆ มีแต่...หมู ๆ ทั้งนั้น

อิอิอิ

นิมนต์พระท่านมาสวดบังสกุลให้บรรพบุรุษ

 

คันหู...ไม่รู้เป็นอะไร...ส่งบล็อกลงก่อนค่ะ อัพภาพต่อไม่ได้ เดี๋ยวลองใหม่ค่ะ

 


ความเห็น

ดูมาเรื่อยๆเพลิน  มาสะดุดตอนคัน :uhuhuh:

:sweating: กำลังจะกดลบบล็อกซ้ำ เห็นป้าเล็กคอมเมนต์แล้ว งั้นเราเมนต์ต่อดีกว่า :uhuhuh:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

น้องนันเขาทำขึ้น2บล็อก  รู้เลย  ใช้โน๊ตบุ๊ค   ป้าเล็กเคยแล้ว    บันทึกแล้วขึ้นช้า  เหมือนไม่ขึ้น  พอบันทึกใหม่  เบิ้ลเลยทีนี้  ไม่ชอบใช้    ใช้พีซีนี่แหละ  ชัวร์ เร็วดีด้วย  รูป  ป้าเล็กก็สบาย ย่อให้เหลือ10%  โหลดปุ๊บขึ้นปั๊บ  ทันใจดี

บล็อกอันบน พี่นันท์แกอัพแบบเวอร์ชั่นสมบูรณ์นะ แต่มันหายไปไหนแล้ว ไว้ให้แกมาแก้ไขบล็อกนี้เพิ่มเติมแทนแล้วกัน :uhuhuh:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

คร้านแล้ว...ขยันวันไหนจะแก้ไขเพิ่มเติม...ถ้าไม่ขยันก็แล้วไป

ใช้พีซีค่ะป้าเล็ก  ที่บอกใช้โน๊ตบุ๊คแล้วเป็นแบบที่ว่าก็เคยเป็นเหมือนกัน  แต่ครั้งนี้พลาด...เพราะเผลอไป...เข้าไปแก้ไขตรงสร้างบล็อก แทนที่จะเข้าแก้ไขในบล็อกที่อัพแล้ว...เลยเป็นแบบที่เห็น แล้วก็ไม่ยอม วงเล็บบอกไว้ให้ลบบล็อกไหน พลาดเอง เพราะง่วงด้วย เขาเอาปลามาส่งด้วยหกทุ่มกว่า ๆ รูปก็ชอบย่อ 15%

จะสดุดทำไมคะป้าเล็ก...ข้ามไปเลยค้า...ใครลบบล็อกเนี่ย...น้องยิ่งขี้เกียจอัพรูป

หายคันหูยังอ่ะเจ้นันท์ อยากไปช่วยเกาหู ฮ่าๆๆ เอิ๊กกก

5555  เก๋าร้องเพลงแก้เซ็งต่างหาก...ไม่เคยฟังเหรอ...คันหูไม่รู้เป็นอะไร..

หน้า