สงขลาครองแชมป์อันดับหนึ่งของประเทศไทยที่มีขยะมากที่สุด

หมวดหมู่ของบล็อก: 

  ดูให้จบนะครับแค่7นาฑีเอง(ฑ.นางมณโฑ)

 

ตอนที่ยังเป็นเด็ก อินเนียร์เคยได้ยินเพื่อนๆร้องเพลงบอก ไม่ใช่เพลงกระบอก แต่เป็นเพลงบอก(เล่า)ฟังนะ " ฮ-า เ-อ้-อ มีเบี้ยบาท สองบาท อย่าให้หมันขาดพก ว่-า เผื่อตกบ่อร้างได้จ้างเด็ก ว่-า  ฮาเ-อ้-อ ได้จ้างเด็ก"

ตัวอย่างการทำร้ายตัวเองและชุมชน นี่เป็นบ่อร้าง บ่อที่คนรรุ่นใหม่เลิกให้ความสำคัญเมื่อน้ำประปาเข้ามาในมีบทบาทในชีวิตประจำวันที่รู้สึกสะดวกสบาย ไม่ต้องตักต้องขนให้เหนื่อย เมื่อไม่เห็นความสำคัญก็ปล่อยปละละเลย หลายคนคงเคยเห็นการเอาขยะมาทิ้งลงไปในบ่อ แม้กระทั่งแมวตาย หมาตาย มะ มาคอยบ่อกัน(ภาษาถิ่นใต้บางพื้นที่ "คอยบ่อ" แปลว่า ชะโงกดูในบ่อ)

ชะโงกดูในบ่อภาพอาจะเล็กเพราะถ้าซูมมากจะเห็นแต่ขยะไม่เห็นองค์ประกอบของบ่อ รอบๆบ่อไม่ได้ถ่ายมาเต็มไปด้วยขยะ เศษขวดเบียร์ เดินเข้าไปถ่ายภาพต้องเดินระวัง 

หลายที่หลายแห่งเต็มไปด้วยขยะ ผู้คนพบเห็นจนเจนตาและรู้สึกเฉยๆเหมือนเป็นเรื่องปกติ จากคลิปข้างต้นที่นำมาให้ดูจะเห็นได้ว่าทุกวันนี้ผู้คนทุกวันนี้เห็นแก่ความต้องการของตัวเอง ไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่น

*ผ่านสงกรานต์ปีใหม่ไทยมาแล้ว เทศกาลต่างๆซึ่งทุกวันนี้ก็พยายามโปรโมทชวนกันท่องเที่ยวอย่างเต็มที่ แต่หลังจากนั้นจะมีขยะกองเป็นภูเขาเลากา ที่ผู้ที่ทิ้งไม่เคยสนใจว่ามันจะไปไหนต่อ จะส่งผลต่อสังคมและโลกของเราอย่างไร ขณะนี้ จังหวัดสงขลาได้รับเกียรติเป็นอันดับหนึ่งที่มีขยะมากที่สุดในประเทศไทย ประกาศออกทีวี ถามว่าคนสงขลาทราบเรื่องนี้กี่คน ต้องรอให้มีการเผาขยะแล้วแสบตาแสบจมูกกันก่อนใช่ไหม?จึงร้องแรกแหกกระเชอ โวยวายโทษโน่นโทษนี่แต่ไม่เคยหันมองตัวเองเลยว่า ตัวเองก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ทำให้เป็นแบบนี้ ทั้งๆที่เขารณรงค์ให้ใช้ถุงผ้าแทนถุงพลาสติก ทิ้งขยะให้ถูกที่

ทิ้งให้ถูกที่ 

ขยะใต้ป้ายรณรงค์ ทิ้งมันใต้ป้ายนี่แหละ ใครจะทำไม ตรงข้ามบ้านอินเนียร์ขายเหล้าส่งเสียงโว๊กเว๊กโวยวายแหกปากร้องเพลงดึกๆดื่นเที่ยงคืนอายุก็ไม่ใช่เด็กแล้วเกษียณแล้วก็มี คนจะหลับจะนอน พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน เด็กต้องไปโรงเรียนไม่สนใจเมาแล้วก็มายืนฉี่ริมรั้วอินเนียร์ เจ้าของร้านเช้ามาก็กวาดฝาขวดเบียร์-ถุงขนมลงบนถนน -ลงในคูหรือพ้นมาหน้าบ้าน ภาพเหล่านี้เห็นจนชินตา

ก่อนหน้านี้อินเนียร์ได้ร่วมพาผู้เรียนระดับปวส.แบบเทียบโอนหน่วยกิตไปทำกิจกรรมเหมือนปีก่อนที่ไปกรุงชิง แต่ปีนี้ได้ไปเรียนรู้ชุมชนพอเพียงที่น่าสนใจอีกที่นึ่ โดยพักที่ โฮมเสตย์ "บ้านทางไท" ต.บางกล่ำ อ.บางกล่ำ จ.สงขลา ของคุณ วิชาญ ช่วยชูใจ บุคคลที่น่าสนใจอีกคนหนึ่งครับ การไปร่วมกิจกรรมศึกษาการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมคราวนี้ของอินเนียร์ มาดูกันครับ

ผู้ใหญ่บ้านโคกเมือง แล้วก็อีกคนนึงที่น่าสนใจ ผู้ใหญ่อุดม ฮิ่นเส้ง ผู้นำชาวบ้านสร้างฟาร์มทะเล เป็นบริเวณน้ำจากชายฝั่งออกไปช่วงหนึ่งที่ให้ปลา-ปู-กุ้ง-หอยได้เข้ามาวางไข่และอนุบาลลูกๆจนโตพอที่จะออกไปในบริเวณน้ำลึก แต่ช่วงที่ยังเล็กหรือแม่ปลาเข้ามาวางไข่และดูแลลูกๆห้ามจับปลาในบริเวณที่ทำฟาร์มทะเลเด็ดขาด

พื้นที่วางไข่และอนุบาลลูกปลา ผู้ใหญ่บรรยายได้ดีมาก ชักชวนชาวบ้านหันมาใช้ชีวิตแบบพอเพียง ลดการบริโภคสิ่งที่ไม่จำเป็น ปลูกพืชปลอดสารพิษกินและจำหน่าย จัดกิจกรรมอนุรักษ์วัฒนธรรมที่สืบต่อกันมา จากนั้นก็ถึงเวลาอาหารกลางวัน มาดูอาหารกลางวันกันครับ ผู้ใหญ่บอกว่า คนที่นี่ใช้ของมาเล ผมสงสัยว่าแล้วไม่ฟุ่มเฟือยหรือ แกบอกว่า "ม่ายช่าย มันลอยมาจากเล โหม.บ่อยางทุ่มแล้วลอยมาที่หมู่บ้านนี้" หมายถึงคนในเมืองสงขลาทิ้งขยะลงทะเลแล้วลอยมาเป็นภาระของคนในหมู่บ้านที่นี่น่ะครับ

บุฟเฟ่ ถีงเวลาอาหารกลางวัน อาหารบุฟเฟ่แบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน  ผู้ใหญ่จะมอบหมายให้ชาวบ้านรับผิดชอบนำปิ่นโตที่มีข้าว+กับข้าว2อย่าง+ขนมหรือผลไม้บ้านละ1สายโดยได้รับค่าตอบแทนจากรายได้ที่ได้จากผู้มาเยี่ยมชม อาหารอร่อยมากร่วมกินกับชาวบ้านอย่างเป็นกันเอง รู้สึกประทับใจมาก จากนั้นก็เข้าพักที่บ้านโฮมสเตย์ที่บ้าน "ทางไท" เจ้าของบ้านคือ คุณวิชาญ ช่วยชูใจ ซึ่งเป็นคนที่น่าสนใจมากๆอีกคนหนึ่งที่นำชาวบ้านอนุรักษ์คลองบางเหรียง จากที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นคลองหนึ่งเดียวในประเทศไทยที่น่้ำไม่เสีย มีปลาธรรมชาติชุกชุมและตัวโต รณรงค์การทิ้งขยะและ สารพิษลงในแม่่่น้ำ มีการคอยเฝ้าระวังการทิ้งขยะลงในคลอง คุณวิชาญมีสถานีวิทยุชุมชนที่จัดรายการรณรงค์การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม,วัฒนธรรม สนับสนุนให้เด็กในชุมชนมีการศึกษาและรักสิ่งแวดล้อม 

บุคคลตัวอย่างที่รณรงค์การอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม หลายคนที่่มักจะปิดหน้ารูปของคนอื่นที่ไม่ใช่สมช.บ้านสวนฯแต่ผมคิดว่า ผมอยากแนะนำให้รู้จักคนดีคนเก่งของสังคมเป็นการกระจายความดีให้กว้างออกไปเพื่อเป็นแรงบันดาลใจครับ หากสนใจเรียนรู้ทำความรู้จักคุณวิชาญให้มากขึ้นก็เข้าเฟสบุ๊คแล้วพิมพ์ชื่อ-นามสกุลก็เข้าถึงได้ครับ อดีตคุณวิชาญเป็นนักข่าวครับ

เริ่มจากหนักใจในพฤติกรรมของคนที่สร้างขยะจนติดนิสัย ซื้อของในตลาดทุกร้านก็เอาถุงใส่ทุกร้าน ก็เปลี่ยนเป็นอะไรที่ใส่ด้วยกันได้ก็ไม่ต้องเอาถุงจากแม่ค้า ไปนั่งร้านอาหารเวลาจะดึงทิชชู่ก็สาวเอาๆยาวๆ เช็ดปากเช็ดมือนิดเดียวก็ทิ้งแล้วก็ดึงเอาใหม่ ไม่ใช่แม่ค้าที่เปลืองเงินไปซื้อใหม่อย่างเดียว ขยะก็เยอะแล้วขั้นตอนการผลิตต้องตัดต้นไม้ ใช้น้ำมัน ใช้ไฟฟ้าและสารคมีที่ต้องปล่อยทิ้ง สิ่งที่มีผลต่อการทำให้โลกร้อนมากมาย การจอดรถไม่ดับเครื่องเปิดแอร์อยู่ในรถเย็นสบาย โลกร้อนขึ้นอีกเท่าไหร่ เห็นใจคนเดินถนนบ้างเถ้อ มีอีกเยอะครับ และมาจบลงด้วยบุคคลตัวอย่างที่เป็นผู้นำชุมชนในทางที่ดีน่ายกย่องและเป็นแบบอย่างครับ

บ้านทางไท บรรยกาศสงบๆที่บ้านทางไท ทุกคนอยากได้บรรยากาศสงบเงียบเพื่อพักกายพักใจ แต่ใกล้ๆบ้านเราขายที่นาให้เขาเอาไปทำหมู่บ้านจัดสรรและศูนย์การค้าไปหมดแล้ว

บรรยากาศใกล้ค่ำ ตะวันชิงพลบที่ บ้านทางไท

                                           "ครับม้าแม้ว่าเร็วแล้วก็ยังแพ้ลา เพราะลาไปก่อน" สวัสดีครับ.......

 

 

 

 ขอต่ออีกคลิป 5 นาฑีครับ สืบเนื่องจากที่ผมได้ตอบความเห็น ของคุณ เย็นกายสบายใจ ว่า "คนไทยเปลี่ยนไปแล้ว"

ความเห็น

นึกไม่ถึงว่าจะมีใครนำเสนอเรื่องบ้านทางไท เด๊ะติดตามอยู่เป็นประจำเห็นแล้วอยากให้เขาเป็นสมาชิกเวปบ้านสวน

http://talung.gimyong.com/index.php/topic,76235.750.html

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ครับผมก็ติดตามอยู่บ้างเหมือนกัน เวลาเข้าสวนก็ชอบฟังวิทยุบ้านทางไท  เพราะมีเรื่องราวที่น่าสนใจเกี่ยวกับการอนุรักษ์และปลูกฝังเด็กๆให้ช่วยสืบสานต่อ พาเด็กๆมาจัดรายการวิทยุ สนับสนุนให้ทุนการศึกษาแก่เด็กๆที่ตั้งใจเรียนและประพฤติดี คุณวิชาญมีการเคลื่อนไหวในทางพัฒนาความคิดให้แก่ชุมชนและเครือข่ายที่สนใจฯลฯ ดีใจที่เด๊ะก็สนใจ ผมเจอใครที่พูดคุยได้ก็จะชวนคุยเรื่องการลดขยะ เดี๋ยวนี้พยายามพากระเป๋าผ้าไปจ่ายตลาด ซื้อของก็พยายามไม่เอาถุงพลาสติก ที่มีอยู่ก็จะใช้ซ้ำหรือไม่ก็ใช้ใส่ขยะไม่ทิ้งไปเปล่าๆ 

 ผมขอสนับสนุนคนดีครับและขอมอบกำลังใจให้คนดีต่อสู้ต่อไปอย่าหมดหวังครับ ....สู้ต่อไปครับผม

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ครับช่วยๆกัน ไม่ช่วยกันไม่ได้แล้ว พูดคุยกับคนที่คุยได้ก็ยังดีกว่าไม่พูดเสียเลย ผมพูดกับนักเรียนมาไม่น้อยกว่า20ปีแล้ว ไม่ได้ผลมากนักแต่ก็ยังจะพูด เดี๋ยวนี้คนรุ่นใหม่ไม่ค่อยฟัง สมัยก่อนไม่ว่าใครถ้าเป็นผู้ใหญ่คนไหนพูดสอนเราฟังทั้งนั้นไม่ว่าจะรู้จักหรือไม่ เดี๋ยวนี้พ่อสอนแม่สั่งครูพูดก็ไม่ฟัง ครับอย่างที่คุณวรพจน์ว่าสู้ต่อไป ขอบคุณมากครับ

ทางออสซี่ก็ชอบฟังวิทยุบ้านทางไท ผ่านทางเน็ตได้เหมือนกันนะคะ เข้ามาขอสนับสนุนคนดีๆอีกคนค่ะ ต่างประเทศก็เจอเป็นประจําเหมือนกัน พวกขยะสังคม กินแล้วที้งตามข้างถนน ขยะก็มีอยู่ใกล้ๆไม่ยอมเอาไปทีังลงขยะ 

ขอบคุณ คุณnipaมากครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ระดับโลก บ่อยครั้งที่ผู้ใหญ่ทำผิดเสียเอง ในสวนผมไม่ทิ้งขยะเด็ดขาด แต่พอเจอคนที่เข้าไปในสวน เจอขวดน้ำ ขวดเครื่องดื่มชูกำลัง ถุงหรือโฟมผมจะเก็บออกมาทิ้งในถังข้างนอกเพื่อให้เทศบาลเอาไปกำจัด คุณnipaลองเขียนบล๊อกเชิญชวน รณรงค์ให้คนช่วยกันรักษาสิ่งแวดล้อมบ้างสิครับ บางทีคุณnipaอาจมีความคิดดีๆทำให้คนที่มาอ่าน(ท่ี่ไม่ใช่สมช.ก็เข้ามาอ่านได้ครับ)เกิดฉุกคิดแล้วมาช่วยดูแลโลกก็ได้ครับ

เห็นแล้วนึกถึงโครงการเก่าๆ อย่างตาวิเศษ ,โลกสวยด้วยมือเรา(วันคุ้มครองโลก), ปิดไฟให้โลกพัก แต่ดูเหมือนหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกลับไม่ค่อยให้ความสำคัญเท่าที่ควร

    

ดีใจจังที่่หนูรักก็เห็นความสำคัญเรื่องนี้ ผมหนักใจจริงๆ เดี๋ยวนี้พูดได้ว่า ผู้คนมีคุณภาพลดลงอย่างมาก ในประเด็นหนึ่งที่น่าสนใจ คือคนชนบทมาอยู่ในเมืองมากขึ้น คนในชนบทเคยชินกับการทิ้งไม่เป็นที่มานาน เนื่องจากสมัยก่อนขยะของพวกเขาเป็น ใบตอง ใบกะพ้อ หรือวัสดุที่ย่อยสลายได้และมีผู้คนไม่มากจึงไม่ก่อให้เกิดขยะ แต่ทุกวันนี้มีร้านค้าขายในหมู่บ้านมากขึ้นก็จะเห็นถุงขนมเกลื่อนไปหมด ยิ่งพอมาอยู่ในเมืองก็ทิ้งไม่ได้สนใจ ผมเคยเห็นแม่ป้อนขนมให้ลูกพอหมดก็ทิ้งถุงลงบนถนนต่อหน้าลูก ทุกวันนี้กินตรงไหนทิ้งตรงนั้น สื่อต่างๆที่หน่วยงานหรือองค์ผลิตออกมาดีๆก็ไม่ได้เข้าถึงมโนสำนึกของคนเหล่านั้น แม้แต่นักศึกษามหาวิทยาลัยก็มีนิสัยทิ้งไม่เป็นที่และไม่พยายามหรือช่วยลดขยะ คงมีแต่คนที่มีความคิดอย่างนี้อยู่แล้วจึงดูหรืออ่าน/*/ที่ไหนมีคนที่นั่นจะมีขยะให้เห็น

เคยฟังรายการวิทยุ คลองบางกล่ำค่ะลุง 

เห็นกับข้าวเต็มโต๊ะ น่าอร่อยมากๆค่ะ หิวๆค่ะ

ครับชุมชนตัวอย่างที่ชุมชนอื่นๆน่าเอาเป็นเยิ่่ยงอย่าง และให้กำลังใจกัน เหมือนกลุ่มคนปลูกผักไร้สารพิษ เราควรช่วยเหลือกันให้เขาอยู่ได้ ในตลาดมีแต่ผักที่เต็มไปด้วยสารพิษ สุดท้ายโรคต่างๆก็ย้อนคืนมาทำร้ายผู้บริโภค

*ครับแบบนี้อาหารหลากหลายและชาวบ้านก็มีรายได้ด้วย ผู้เข้าเยี่ยมชมฟาร์มทะเลก็ได้ความรู้ปลูกจิตสำนึกในการรักสิ่งแวดล้อม เหมือนคุณสมจิตไปเยี่ยมให้กำลังใจผู้ใหญ่โสทรของเราน่ะครับ

หน้า