การเปลี่ยนแปลง ในชีวิต
บล็อกนี้ อยาก เขียนเล่า ในฐานะ เพื่อน บอก เพื่อน ครับ เมื่อ เพื่อน มีความยินดี มีสุข จากการ ดำเนินชีวิต ปลูกผัก ทำกับข้าว ทำสบู่ หรือ อะไรใช้เอง ไปเที่ยวไหน มีข้อมูลอะไรที่พอรู้บ้าง เพื่อนคนนี้ก็ แบ่งปัน กันฟัง พอมาถึง ช่วงที่ชีวิต ก้าวเปลี่ยน ก็ อดนึกที่จะ เล่าสู่ กันฟัง ไม่ได้ ครับ อย่างที่ผมเคยเรียนไว้ คร่าวๆ ว่า ผมทำงานชั่วคราวจากบ้าน ก็มีความสุข ทั้ง กายทั้งใจ ดี มาวันนี้ ผมกลับไป ทำงาน ประจำ แล้วครับ เหตุและ ผล อยู่ใน เนื้อหาด่านล่าง เป็น การ เล่าสู่กันฟังจาก เพื่อนถึง เพื่อน ครับรูป ภาพที่นำมาลงประกอบ คำไร้สาระของผม เป็น ภาพ ของ สวนสาธรณะริม แม่น้ำ ซึ่งตั้ง อยู่ ฝั่งตรงข้ามของที่ทำงานใหม่ครับ
บุคลิกผมนั้น เป็นคนไม่ชอบ อยู่ นิ่ง ชอบหาอะไร ทำ ไม่ ให้ ตัวเอง ว่างอยู่ ตลอด เวลา ตอนทำงาน อยู่บ้าน ก็ ทำ ทั้งงาน ทำทั้ง สวน ว่างก็ ทำงานบ้าน อีก ไม่เหนื่อ ไม่ท้อ อะไร เลยครับ มี ความสุข ดี กับ ทุกชีวิต ที่เป็นไป หลังจาก ลาออกจากงานได้ หนึ่งปี ช่วงลาออก มาใหม่ๆ ก็มี งาน เสนอ เขามาให้ ประจำ พอ เวลา นานไป งานประจำก็ ไม่มีใครเสนอ มาซึ่งถือว่าดี เพราะการบอกปัด งาน และ เงิน ล่อใจ นั้น ทำได้ลำบาก ครับ ตลอดปีที่ผ่านมา คนที่ได้ ประโยชน์ สูงสุด คือ เจ้ ครับ ท้าวความหลัง ครับ ที่เจ้ยอมแต่งงานกับ ผม ก็เพราะ ผม สัญญาว่า จะ เห็น เจ้ สำ คัญกว่า งาน ซึ่ง ทำไมได้ เลย จนมา เมื่อ ปีที่แล้ว ทำตามที่สัญญาได้ ชีวิตเราทั้งคู่ ก็ มี ความสุข ครับ สุขจากสิ่ง ที่เรามี รอบๆ บ้าน และ สุขจาก สังคมวงใน ไม่ใช้ สังคมวงนอก ที่ รวบรวม เพื่อน ร่วมงานนิสัยไม่ดี หรือ ลูกค้า ที่เราไม่คิด คบหาด้วย ผูดง่ายๆ คือ สังคมใน ปี ที่ผ่านมา อยู่ กับ เพื่อนจริงๆ ครับ
เมื่อ ชีวิต สุขใจมั่นคงทั้ง เงิน ทั้ง ความรัก แล้วทำไม ผม ถึง ยังต้อง หา เงิน เพิ่ม อีก ข้อแรก เลย ตั้งใจจะมีทายาท ครับ ไม่รอ อีก แล้ว ถ้า ปีนี้มีเองไม่ได้ ปี หน้า จะ ใช้ หมอ ช่วย ครับ การมี ลูกนั้น ก็ ต้อง เตรียมพร้อมเรือง การเงิน ถ้า ภรรยาไม่ทำงาน เงินผมที่หาได้ คนเดียว จาก งานเดียว ก็คงไม่พอเลี้ยง ทั้ง แม่ ทั้ง ลูก ดังนั้น เลยอยาก หา เงิน เพิ่ม พยายามหา งานอย่างที่สอง เสริม ขึ้น เมื่อหางานเพิ่มแล้ว เวลา ทำงานก็ ย่อม มาก ขึ้น เวลาส่วนตัว ก็ น้อยลง อยู่ดี จึ่ง อยาก หางาน ที่ทำ อย่างเดียว เวลา น้อยและ ได้เงิน พอใช้ ดีกว่า
ข้อที่สอง อยากให้ เจ้ได้พักครับ อยาก สลับให้ เจ้ ลาออกจาก งาน มาทำ อยู่ กับ บ้าน บ้าง เพื่อ เจ้ จะ ชอบ ทำงานลดลง ตอนนี้ เจ้ พยายาม เบางาน ตัวเอง ลงครั้บ เพื่อน ที่จะ ออก มา ทำ จาก บ้านได้ บ้าง หรือ เจ้ อาจจะ กลับไปเรียนต่อ ผม ก็ สนับสนุน เพราะ เรียนไป ด้วย ตั้งครรภ์ ไป ด้วย สบายๆ ครับ เจ้ คิดไว้ เขาเอง ก็ชอบ ทำ อะไร หลายอย่างพร้อมกัน
ดั้งนั้น ถ้า ผม ทนทำงานประจำที่ใหม่นี้ได้ หก เดือน เจ้ ก็ จะ ออกจากงาน ขณะที่ตั้งครรภ์ ได้ พอ ดี ถ้า เจ้ และ ผม ไม่มี ทายาท เจ้ ก็ ออก อยู่ ดี เราจะ ได้ เริ่ม ขบวนการทางแพทย์ ต่อไป ยังไง ก็ ตั้ง ใจมาก เรื่อง ทายาท ครับ ยังไง วางแผน ทางเลือก ไว้ เยอะ และ งบประ มาณด้วย ต้อง ค่อยๆ ดู กันไป
ข้อสุดท้าย ที่คิด กลับไป ทำงานประจำ เพราะ เนื้อ หาของงาน เวลาการทำงาน และ รายได้ เหมาะสม กับการใช้ ชีวิต ของ ผม ครับ คือ ทำงาน แค่ อาทิตย์ ละ สามสิบแปด ชัวโมง รวมเวลา พักทานข้าว วันละ ครึ่ง ช.ม. เข้าที่ทำงาน แค่ สามวัน เดินทาง สองวัน ซึ่งถือ ว่า ไม่เลว เลยครับ ผมนั้น เป็นคน ชอบทำงาน ให้ ออกมาดี ไม่ใช้ เพราะ อยาก ได้ เงิน หรือ ตำแหน่ง แต่อยากได้ ความ ภูมิใจ มากกว่า ที่ทำงานแล้ว ได้ ออกมาดี ยังไงก็ ตาม ภาระ งานไม่มาก เลยไม่ต้อง ขนงาน กลับ มาทำ ที่บ้าน เหมือน สมัยก่อน ที่ต้อง ทำ อาทิต์ ละประมาณ เกือบ เจ็ดสิบ ชัวโมง แน่นอน ครับ ทำงานน้อย ก็ได้ เงิน น้อย แต่เงินที่ ที่ทำงานใหม่จ้าง นั้น พอที่จะ ครอบคลุม งบรายจ่าย และ ยังพอมีเหลือ เก็บ ในกรณีที่ผมทำงาน คนเดียว เจ้ไม่ ทำงาน ซึ่ง งานชั่วคราวที่ทำ ที่บ้านงานเดียว แบบนี้ รายรับไม่พอ รายจ่าย และ เงิน เก็บ แน่ครับ ถ้า ทำ คนเดียว อย่างที่เรียนไว้ ค้างต้น
ฟังดู แล้วที่ทำงานใหม่ ให้ ข้อ เสนอ ไม่เลว เลยครับ ทั้ง เรื่อง เวลา และ ค่าแรง ข้อ เสีย คือ ไกล บ้าน ที่ อยู่ ครับ ออก จาก ตัวเมืองมา ด้วย ข้อเสีย อีก คือ ระบบงาน ที่เรา ต้อง เรียนรู้ อีก และ เพิ่มแต่ง ไป รวมถึง ความกดดัน จาก ตำแหน่งงาน รวมถึงภาระ ปวดหัว จากหัว หน้า เพราะ เราทำ เป็น คนประจำ ย่อม มี เรื่อง เครียด มากมาย ยังไง ก็ ตาม ข้อเสีย น้อย กว่า ข้อ ดี ช่วง อีสเตอร์ ที่ผ่าน มา เที่ยวไม่ สนุก มี อะไร กวนใจมากมาย เพราะ ใจ หนึ่ง อยาก อยู่ แบบไม่ ประจำ แต่ อีก ใจ ก็ อยาก ให้ เจ้ ได้ พัก มี ทายาท แน่นอน ครับ ถึง ไม่มี เงิน ก็ เลี้ยงลูกได้ เพราะ รัฐ มี เงิน ช่วย เหลือ แต่ ภรรยา ผมไม่เหมือน คนอื่น อยาก พึ่ง ตัวเอง มากกว่า ดั้ง นั้น เขา อยาก พร้อม จริงๆ เวลามี ทายาท นะครับ ผมเลย กังวลไป มา ด้วย ความรู้สึก ที่ว่า เราเป็น หัว หน้า ครอบ ครัว
จนมาเย็น วัน จันทร์ ที่ แล้ว เจ้ ก็ บอก ถามว่าผมมีอะไร ในใจ เลย ได้ระ บาย คุย กัน ยาว เจ้ เข้าใจ ดี เขาบอก ได้ ว่า ถ้า คิด มาก เรื่อง เงิน และ อยาก อยู่ทำงานที่ บ้าน แบบนี้ เขาจะ ขาย บ้านที่คุณ พ่อของ เจ้ ยกให้เขาเป็นของขวัญแต่งงาน เอามาเป็น เงิน เก็บ และ เจ้ ก็ จะ ออก จาก งาน ภรรยาผม ไม่ อยาก ตั้งครรภ์ และ ต้อง เครียด ทำ งาน ยังไงก็ ตาม ผมถือว่า ผมโชคดีมากที่ ภรรยาผม เข้าใจ ผมดี ทุก อย่าง เขาว่า ลึกๆ ตัวเขาก็ อยากให้ ผมทำ แบบนี้ได้ ดู แลกัน ทานข้าวเย็น ฟีมือ ผม พร้อม กัน อบอุ่นครับ ดี แต่ ครั้ง นี้ผม ต้อง บอกปัด เจ้ ครับ เพราะ ไม่อยากให้ เจ้ทำ ให้ ผม ไป มากกว่านี้ ขอรับผิดชอบ เงิน เอง อีก อย่าง งานใหม่ ก็ ไม่ได้ เลวร้าย อะไร ออก จะ ดี ด้วยซ้ำครับ เมื่อ เจ้ เข้าใจ ผม แล้ว ผม เข้าใจ เจ้ แล้ว ผมก็ ตัดสินใจทำงาน ประจำอีกครั้ง ครับ เพื่อนสนิท ผมผูด ประจำครับ ว่า อายุ และ ความสามารถ เรายัง น้อย หาประสบการณ์ และ เงินทุน อีก หน่อย ค่อย ออกมาทำเอง เป็น เรื่อง เป็น ราว จะ ดี กว่า ทำ ค้างๆ คูๆ แบบนี้ ซึ่ง ก็ จริง ครับ แต่ การเริ่ม ทำงานประจำใหม่ ของผม ครั้ง นี้ ไม่ได้ เริ่ม เพราะ อยาก ได้ หน้าที่ หน้า ตา ทางสังคมวงนอกครับ แต่ ครั้งนี้ ทำ เพื่อน ครอบ ครัว และ ฝัน ที่วางไว้ว่า วัน หนึ่ง จะ เป็น เกษตรกร เต็มตัวครับ ทั้งงาน ประจำ และ งาน เกษตร นั้น เป็น สองงาน ที่ผม รัก เหมือน กัน จึงไม่อึดอัด อะไร ที่จะ ทำ ทั้ง สอง งาน แต่ งานเกษตร เรียบง่าย และ สบายใจมากกว่าเยอะ ครับ ทำเกษตร เลย กลาย เป็น งานในฝันที่จะ ทำ ให้ ถึง เป็น เป้า หมายต่อ ไป ตอนนี้ ผม มี ภรรยาที่เข้าใจกันและ แบ่งปัน ปัญหาได้ แบบนี้ด้วย นับว่า เริ่มดี แล้วครับ
เลยเป็นที่มา ให้เขียน บล็อก บอกเล่า ความเปลี่ยนแปลง ของ ชีวิต ให้ เพื่อนๆ ฟัง ครับ มีแต่น้ำๆ เนื้อๆ ไม่ค่อยมี แต่รู้สึก ดี ที่ได้ ระบาย แบ่งปัน ทัศณคติ กัน ครับ
ขอบคุณ ที่ทน อ่าน มาจนจบ ครับ
เจอ กัน บล็อก ต่อ ไป
ตุ้ย
- บล็อกของ Tui
- อ่าน 8774 ครั้ง
ความเห็น
satjang
30 เมษายน, 2011 - 20:58
Permalink
คุณตุ้ย
ขอแสดงความดีใจ และเป็นกำลังใจให้นะคะ ^ ^ อ่านแล้วคู่คุณตุ้ยน่ารักนะคะ ปรึกษา หารือกัน วางแผน นี่แหละคะการใช้ชีวิตคู่ หาความพอดีพอใจของกันและกัน ก้อยกับพ่อบ้านก็ไม่มีลูกแต่งงานมาหลายปี ไปตรวจหมอก็บอกแข็งแรงทั้งคู่ อาจจะเป็นว่าทางก้อยจะมีข้อบกพร่องภายใน ตอนนี้อยุ่ในช่วงปรึกษาหมอ แต่ไม่ได้คาดหวังมากมายคะ เพราะคุยกันแล้วว่าหากไม่สำเร็จก็ไม่เป็นไร มีความสุขอยู่กับปัจจุบันก็พอ
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
Tui
1 พฤษภาคม, 2011 - 10:45
Permalink
ขอบคุณ มาก เลยครับ คุณ ก้อย
ขอบคุณ มาก เลยครับ คุณ ก้อย เรื่อง ลูก นี่ อยากมีมาก พอ อยาก ก็ ขวยขวาย ครับคิด ไว้ถ้ามีไม่ได้ จริงๆ ก็ อยู่ กน สองคน สบายเลย ได้ ท่องเทียว เดินทาง หา ความ สบายใส่ ชีวิต ผมนั้น ทะเลาะ กันก็ มี เพรา ผม ปากไว ครับ ผูดไม่คิด และ ไม่เป็น ระเบียบ เรียบร้อย เจ้ เป็น คนละ เอียด อ่อน ทุก วันนี้ ก็ โดนบ่น ทุกวัน เรื่อง แปลงฟัน แล้ว ยาสีฟัน กระเด็น ไป โดน กระ จก ไม่ล้างรถ เก็บของไม่เป็นที เจ้ หา เรื่อง มาบ่นได้ ตลอด ครับ ผมก็ ไม่เปลี่ยน นะ แค่ เบาๆลง เพลิอ ก็ เป็น อีก เจ้ ก็ บ่น อีก ลิ้นกับฟัน กระ ทบกนไป แต่ เรื่ง แนวทางดำเนิน ชีวิต นั้น เราจะคิด คล้ายๆ กัน ครับ อันนี้เป็น สิ่ง สำ คัญ ถ้า เจ้ เป็น คนฟุ่มเฝื่อย ยกตน ดีกว่า คนอื่น แบบนี้ ก็ อยู่ กันไม่ได้ เหมือน กัน ครับ
ยังไง ขอบคุณสำ หรับ กำลังใจ มาก ครับ
ann
30 เมษายน, 2011 - 21:37
Permalink
เป็นกำลังใจ..
ขอเป็นกำลังใจให้พี่ตุ้ยค่ะ ...
..............
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
Tui
1 พฤษภาคม, 2011 - 10:46
Permalink
ขอบคุณ มาก ครับ แอน ได้
ขอบคุณ มาก ครับ แอน ได้ เรื่อง อย่างไร ไม่ลืม รายงาน ครับ
ดงดม
30 เมษายน, 2011 - 22:09
Permalink
ตุ้ย
ความรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่งมากับภาระอันยิ่งใหญ่.........ตุ้ยเป็นคนที่วางแผนชีวิตแบบมีเหตุมีผลพี่ว่าตุ้ยต้องทำได้และทำได้ดีด้วย อันนี้พี่วิเคราะห์จากที่ตุ้ยทำในสิ่งที่ผ่านมาพี่ได้เห็นมาก็หลายๆตอน. ทำให้พี่คิดว่าตุ้ยน่าจะประสบความสำเร็จได้. พี่ขออวยพรให้ตุ้ยพบกับสิ่งที่หวังนะ
Tui
1 พฤษภาคม, 2011 - 10:48
Permalink
ขอบคุณ มาก เลยครับ พี่ดม สำ
ขอบคุณ มาก เลยครับ พี่ดม สำ หรับ แรงใจ ประสบการณ์ สอนให้ ต้อง เป็น คนรอบคอบ คิด หน้า คิด หลัง นะครับ เลยติด เป็นนิสัย วางแผนมากไป ก็ ปวด หัว ครับ พยายามมอง กว้างๆ และ ปัญจุบัน เอา ไว้ ครับ จะ ได้ ไม่ เครียด มาก ขอบคุ พี่มาก สำหรับ คำ อวยพร ครับ
ดาวเรือง
1 พฤษภาคม, 2011 - 01:10
Permalink
ขอเป็นหนึ่งแรงใจให้คุณตุ้ยกับเจ้นะคะ
คุณตุ้ยคิดถูกแล้วค่ะ ถ้าจะทำอะไรก็ต้องลงทุนทำให้สำเร็จ พี่เองบ้าทำงานจนเลยวัย ตอนที่ควรจะมีลูกได้ก็ผ่านไป พออยากมีก็ไม่มีจนอายุเลยเถิดมาก็หมดหนทาง ทุกวันนี้ยังดีที่มีน้องๆและหลานอยู่เป็นเพื่อน ช่วงชีวิตที่อยู่ในบั้นปลายและอยู่ต่างแดนมันโดดเดี่ยวเดียวดายมาก ยิ่งแฟนทำงานไม่ค่อยกลับบ้าน ยิ่งทำให้รู้สึกเหงามากขึ้น ดีที่มีน้องสาวและหลานอยู่บ้านเป็นเพื่อนนะ นี่แหละชีวิตของคนที่ไม่มีลูก เพราะฉะนั้นพี่จึงคิดว่าคุณตุ้ยและเจ้ตัดสินใจถูกที่สุดแล้วค่ะ รวมทั้งแผนการณ์ในอนาคตด้วยวางไว้ได้อย่างดี ก็แค่ดำเนินการไปตามที่วางแผนไว้เท่านั้นค่ะ ขอให้คุณทั้งคู่โชคดีและประสบความสำเร็จในสิ่งที่หวังทุกประการนะคะ
Tui
1 พฤษภาคม, 2011 - 10:52
Permalink
ขบคุณ มาก เลยครับ พ่ จุ๋ม สำ
ขบคุณ มาก เลยครับ พ่ จุ๋ม สำ หรับ แรงใจ และ คำ อวยพร ผม สองคน นั้น ทราบเรื่อง ความเหงาได้ ดี ครับ เราสอง คนมี กัน และ กัน จริงๆ เพื่อน มาก แค่ไหน ก็ ไม่ อบอุ่น เหมือน ญาติๆ เราเอง ครับ ผมสอง คนนั้น ถ้า มี ลูก ไม่ได้ ก็ จะ ไม่ หา อะไร มาเลี้ยง ครับ เพราะ เราสอง คน ไม่อยก มี ความผูก พันธ์ หรือ ทุกข์ เมื่อ จาก ดั้งนั้น ขอ อยู่ เที่ยว กัน ให้ เพลิน สองคนไป เลย ครับ อีก หน่อย เมื่อ แฟน พี่ จุ๋ม ไม่ ทำ งาน มีบ้าน สวน อู่ เมือง ไทย พี่จุ๋ม ก็ ได้ มี ชีวิต บัน ปลายท่สงบสุข ทั้ง กายใจ แล้ว ครับ ผม ก็ จะ คอย เป็น กำลังใจ ให้ พี่เช่น กัน ครับ
ป้าเล็ก..อุบล
1 พฤษภาคม, 2011 - 03:54
Permalink
ตุ้ย
ที่ผ่านมา ตุ้ยคือคนหนึ่ง ที่ใส่ใจ ให้กำลังใจผู้อื่นเสมอ สังเกตจาการอ่านบล็อกเกือบทุกวัน ตุ้ยเป็นคนรอบคอบ และเหมือนคนสนิทคนหนึ่งที่ได้ดูแลกัน ขอชื่นชมในความคิดและการกระทำ การวางแผน ขอให้มีลูกมีความสุขกับครอบครัวที่สมบูรณ์ คิดว่าสักวันหนึ่ง เมื่อพร้อม กลับมาทำเกษตรเมืองไทย แล้วจะไปได้สวย
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
Tui
1 พฤษภาคม, 2011 - 11:02
Permalink
ขอบคุณ มาก เลยครับ ป้า เล็ก
ขอบคุณ มาก เลยครับ ป้า เล็ก อย่างที่เคย เรียน ป้า เล็ก ไป แล้ว ตอนเข้ามาอยู บ้าน สวนใหม่ๆ ก็ ประทับใจใน ความมี น้ำใจ ของ ป้า เล็ก มาตลอด เลย รู้ สึก ได้ ว่า สังคมในเวป นี้ คงเป็น ที่ให้ ผม พักใจ ได้ ซึ่ง ก็ จริง ครับ ใช้ เวป แล้ว ก็ มี ความสงบสุข สุขใจ ไป กับ น้ำใจไมตรี ต่างๆ ของ สมาชิคในเวป เสีย ที่ว่า ทางหน้า เวป นั้น ยังมีข้อ จำกัดในหลายด้าน เช่น เราคุย ไม่เห็น หน้ากัน ทำอาหาร ทำ กับ ข้าว ก็ ส่ง ถึง กันไม่ ได้ แต่ ยังไง น้ำใจไมตรี ที่เรามี ต่อ กัน นี้ มีค่ามากกว่า ข้อ จำกัด เหล่า นั้น มากมายครับ
ส่วนตัว เวลาจะ เริ่มทำ อะไร คิด แล้ว คิด อีก ครับ บางที ก็ เสียของดี เพราะ มั่ว แต่ คิด มาก ไป ครับ เช่น สมัยสิบ กว่า ปี ก่อน ผม มาเป็น นัก เรียน ใหม่ๆ ยังไม่แน่ใจว่าจะอยู่ ที่นี่ หรือ เมืองไทย เจอ บ้าน หลังใหญ่ ราคาถูกใน เมือง ตอนนั้น เรายัง ซื้อผ่อน ได้ ถ้า เทียบ กัน ราคาถูก กว่า บ้านเล็กๆ นอก เมือง แบบนี้ ถึง สามเท่าเลย ครับ ใจหนึ่ง ก็ อยากได้ อีก ใจ ก็ กลัว ว่าแผน ที่วางไว้ จะ ไม่สำ เร็จ หลาย อย่าง สุด ท้ายไม่ได้ ซื้อ ตอนนี้ ถ้า ซื้อ ไว้ ขายไป ผม ซื้อ บ้าน หลังนี้ได้ และมี เงิน เหลือ ซื้อ ที่ดิน ทำสวนอีก ครับ คงเป็น ชาวสวนได้ เลย แต่เราจะ ไป เสีย อกเสีย ใจ กับ ความหลัง ไม่ดี ครับ เลยได้ ประ สบการณ์ แล ข้อมูล การซื้อ ขายที่ดิน ของที่นี่มาก ขึ้น ตอนนี้ ถ้า มี โอกาศ ก็ จะ ทำ ครับ ประสบการณ์ ต่างก็มาจาก ความผิด พลาด ครับ เดียว นี้ เลย พยายาม วางอะไร ไว้ หลวมๆ แบบมี ทางเลือก เยอะ หน่อย ครับ
หน้า