เรื่องมันยาว ....ไม่รู้จะชื่ออะไรดี

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมาทราบกันอยู่ว่าภาคใต้ฝั่งตะวันตกฝนตกทั้งวันทำอะไรดีหล่ะ

ก็ไปหาของกินซิครับ เดินตลาดเกษตร หลังจากได้กับข้าวแล้ว ถามน้องไพว่าไม่ซื้อขนมเหรอ เดินไปดูน้องไพบอกว่าเห็นแล้วของที่จะกิน  "หัวมันนึ่ง"

กินแล้วผิดหวังมากเลยครับ มันเละ ไม่แน่น ไม่เหนียว

 

กลับมากระบี่ ผลจากลมแรงเมื่อเสาร์ - อาทิตย์ทำให้ต้นมันที่ไม่ได้ตั้งใจปลูกที่หน้าบ้านล้มไปหลายต้น วันนี้เลยจัดการถอน ปอก และขูดเรียบร้อย แบ่งให้เพื่อนไป 2 ส่วน เหลือไว้เอง 1 ส่วน

ขั้นตอนการทำหลังจากขูดแล้ว

1. ขยำและคั้นเอาน้ำออกเหมือนกะทิตั้งพักไว้ให้แป้งตกตะกอน(ประมาณ ครึ่งชั่วโมง)

2. ส่วนที่เป็นเนื้อมันผสมน้ำตาลและเกลือตามชอบ นวดให้เข้ากัน

3. รินน้ำใส ๆ ในข้อ 1. ออกให้เหลือแป้งขาว ๆ  นำไปนวดกับส่วนผสมในข้อ 2.

4. จะใส่จานหรือถาดแล้วนึ่งได้เลยครับ  แต่ วันนี้ขอนิดนึงพอดีมีกล้วยอยู่สามหวีเลยลองทำแบบข้าวต้มมัด แต่ใช้มันสำปะหลังแทนข้าวเหนียว  ออกมาอย่างที่เห็นครับ



จับเป็นคู่ ๆ มัดด้วยใบเตย

แกะออกมาดูด้วยความภูมิใจ

ตัดให้เห็นเนื้อกล้วย

และแจกน้อง ๆ ข้างบ้านไป 3 คู่

 

 

ผล...อร่อย ไม่หวานเกินไป เหนียว แน่น หอม

ข้อแนะนำ ....อาจคลุกด้วยมะพร้าว เกลือ และน้ำตาล แบบขนมอื่น ๆ ก็น่าจะอร่อยอีกแบบครับ

 

มีความสุขในบ้านสวนพอเพียงครับ


ความเห็น

สรุปแว่ ที่สีเหลืองใสๆ นี่คือ หัวมัน สุดยอดความคิด แปลกดี ชอบค่ะ

ใช่ครับสีเหลือง ๆ ไส ๆ คือมันสำปะหลังครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ที่โคราชก้ตกทุกวันเลย ว่าแต่ป้าแมวขอสักมัดนึงสิ น่ากิน เห็นแล้วหิวเลย


 

มากินด้วยกันเลยครับป้า ชงกาแฟมาด้วย :uhuhuh:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

น่ากินครับ


ขอบคุณครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ชอบกินของหวาน สาว่าเป็นคนทำฮานหนักม้ายนิ (เหมือนคนตัดยางเมาท่อมเลยซดของหวานๆเป็นถุงๆ) น้องครูตี๋ วันก่อนเห็นภาพอาจารย์ล้อม เป็นญาติฝ่ายไหน พี่หยอยอยากพบท่านมากเคยเขียนจดหมายหา ลุงล้อมเป็นเพื่อนสนิทกับอาพี่หยอย(ที่เสียไปแล้ว)

พี่หยอยผมกับอาจารย์ล้อม นามสกุลเดียวกันครับ  คงตั้งแต่สมัยรุ่นปู่ย่าตาทวด ไม่รู้จากไหนไปไหนแน่ เวลารวมญาติที กะเล่าต้นกำเนิดไปคนละทางแต่พันพรื่อกะพี่น้องกันครับ นามสกุลผมรวมญาติกันทุกปีครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ครูตี๋ ... อีกหนึ่งอย่างของอาหารแบบไทย ๆ ที่พลิกตำราทำกัน หลายอย่างที่ปรุงออกมาเหมือนข้าวต้มมัดนี้ทำให้อดทึ่งความเป็นต้นคิดไม่ได้เลย ชอบใจมากโดยเฉพาะใบเตยที่มัดน่ะค่ะ


ใครต้นคิดเนาะ น้องไพหรือครูตี๋หรือว่ามีกันมาแต่ก่อนเก่า

มัดด้วยเตยมีมานานแล้วครับ เมื่อก่อนที่บ้านเวลาแม่ทำข้าวต้มก็มัดด้วยเตย  หรือตอนเก็บใบพลูก็มัดเป็นกำด้วยใบเตยเช่นกันครับ

 

และตอนนี้ผมก็ได้เริ่มสร้างสวนเตยแล้ว เอาไว้ทำสาดเตยครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

หน้า