ได้รับมรดกเจ้าคุณพ่อ..พร้อมเปิดกรุ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

      เมื่อคืน รอมะละกอที่แช่น้ำสำหรับเพาะต้นกล้า ตั้งแต่ 10.00 น. แช่ให้ครบ 12 ชั่วโมง นั่นคือเวลา 22.00 น. และแช่ในน้ำอุ่นอีก 1 ชม. แล้วแอบเอาสูตรการเพาะ(ย่านาง) ของคุณพี่สร มาใช้ ขณะที่รอนั้นเลยเข้าหาข้อมูลในการทำน้ำหมัก มาเจอบล็อคคุณพี่  เอ้ย..แม่ใหญ่ธนนันท์ เข้าเลยเกิดความสนใจ เปิดบล็อคพี่แกอ่านๆๆ โอ้ยทำไมเรตติ้งพุ่งกระฉูดขนาดนี้ ไม่อ่านให้หมดทุกหน้าก็เสียดาย ง่วงก็ง่วง พอเปิดอ่านจบ พร้อมกับบอกตัวเองว่าต้องทำน้ำหมัก เลยส่งข้อความถึง แม่ใหญ่ธนนันท์ ตื่นเช้ามาวันนี้เลยบอกแม่ว่าหนูจะทำน้ำหมัก แม่เลยบอกว่าจะหมักอะไร  จึงตอบแม่ไปว่า ก็หมักไอ้ที่เรามีก่อนนี่แหล่ะ ลูกยอ..ได้ยินแต่เสียงมันหล่น แต่ไม่เคยไปดูว่ามันมีลูกดกไหม๊ และเสาวรสที่เหลือเพียงน้อยนิด เสียดายรู้วิชาการทำน้ำหมักเสาวรส จะได้หวงไม่ให้ใครต่อใคร อิอิ (จะได้บุญไหม๊เนี่ย ให้แล้วเสียดาย)


      แม่ซึ่งกำลังเตรียมของที่จะขายส้มตำอยู่นั้น (ลูกสาวเพิ่งตื่นมาประมาณ 07.20 น.) บอกว่านั่นไง ไหลูกยอที่พ่อเอ็งหมักไว้ หน่ะ ไม่รู้เป็นยังไง  ตกใจ ปนกับอาการดีใจ.."เหรอๆๆ แม่อยู่ไหนๆๆลูกยอเหรอ" รีบไปที่ที่ พ่อทิ้งมรดกไว้ให้ เป็นไห(ปลาแดก) ที่มีลักษณะคล้ายๆครกเล็กๆ ปิดอยู่ใต้แคร่ไม้ผุๆ ที่พ่อเคยนั่ง นอน เลยหลังบ้าน ตอนนี้เป็นซุ้มต้นพุทราปกคลุม และถั่วแปบ คลุมอยู่ ถือได้ว่ารกมาก  เลยหมายจะไปเอาออกมา แต่แคร่มันผุ เอาออกมายากมาก หนักก็หนัก ค่อยๆ เอียงไห เอาออกมาจนได้ ยกแทบไม่ไหว รีบวิ่งไปเอากล้องมาเก็บภาพ และไปเปิดดูสิว่าเป็นยังไง เพราะว่าเป็นลูกยอที่พ่อหมักไว้เมื่อ 10 มี.ค. 46 อายุน้ำหมักไห่นี้ สิริรวมอายุได้ 8 ปี 8 เดือน 21 วัน (เจ้าคุณพ่อเสีย 15ก.ค.48  6 ปีกว่า) 


อ้าวไหคว่ำ   หกๆๆๆ



นี่ภาพมรดกน้ำหมักลูกยอ 8 ปี 8 เดือน 21 วันของ เจ้าคุณพ่อทิ้งไว้ก่อนจากไป แม่เพิ่งจะบอกความจริงในวันนี้



ไหดินจารึกไว้ชัดเจน ว่าผลิตเมื่อ 10 มี.ค. 46



ค่อยๆ เปิดครกเล็กออก ถุงพลาสติกที่รองไว้ มีรูมดเจาะไว้สองรู สภาพที่เจอเป็นอย่างนี้ ถึงเวลาแล้วหล่ะค่ะที่ ต้องขอคำชี้แนะจากแม่ใหญ่ธนนันท์ เพ่งกสินมาทางไหนี้แล้ว ช่วยวิเคราะหให้หนูทีว่ามันยังจะใช้บริโภคได้ไหม๊ คราบคล้ายๆ โคลน มันคืออะไร ทำยังไงกับมันดีคะ



ระดับน้ำลูกยอที่ลดจากปากไห


อยากทราบว่าลูกยอไหนี้มันจะยังสามารถใช้กินได้หรือไม่น้อ พี่ธนนันท์ ช่วยหนูด่วนด้วย

ความเห็น

อ๋อย หวยออก 47 เจ้าคุณพ่อ ทำลูกยอปี 46 ทำไม๊ไม่บอกกันตรงๆ (แต่ไม่ได้ซื้อหรอกนะ หุหุ)

คนจน ทำจน อาจรวย


คนจน ทำรวย ยิ่งจน


คนรวย ทำรวย อาจจน


คนรวย ทำจน ยิ่งรวย

แฮะ  แฮะ  แวะมาเยี่ยม เจอมรดกเจ้าคุณพ่อเข้าไป ไม่กล้าคอมเม็นท์จ้า :sweating:

โห...เก็บไว้ได้ยังไงเนี่ย :confused:

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

ดูจาก สภาพ ผมว่า ไม่น่านำมากินแล้วนะครับ เพราะการหมักเพื่อการบริโภค ที่สำคัญ ต้อง สะอาด ทั้งวัตถุดิบ และภาชนะที่เอามาหมัก และระหว่างกลาลเวลาที่ผ่านมา ก็ต้องมั่นใจว่า ไม่มี อย่างอื่นเจือปนเข้าไป ...ถ้าอยากรู้รสชาด .....ลองเอานิ้วจิ้ม ๆ แล้วมาแตะลิ้นดูครับ คงไม่เป็นรัย

เมื่อรู้สึกว่ากำลังแย่ จงให้กำลังใจตัวเอง ด้วยการคิดว่า "ยังมีคนอื่นที่แย่กว่าเราอีก"

ขอบคุณจ้า สาธุ(ภาพประจำตัว)

คนจน ทำจน อาจรวย


คนจน ทำรวย ยิ่งจน


คนรวย ทำรวย อาจจน


คนรวย ทำจน ยิ่งรวย

 

แหม่ไหย่ เพ่งกสินเบิ่งแหล่ว...เบิ่งอีก ย่านว่าไหทองคำใบนี้สิเป็นมรดกตกทอดที่มีค่า...ทางใจ...

ขั่นสิให้คำแนะนำำไปกง ๆ กะย่านเจ้าแม่เงินกู้จิตตก...พาลโมโหไห่กระดูกเจ้าคุณพ่อ... 

 

เจ้าแม่เงินกู้ ก้มลงดมดูเบิ่งดู๋...ถ้ามีกลิ่นเหม็นคล้ายโคลนตม แสดงว่า ลูกยอไหนี่ เสียชีวิตตามเจ้าคุณพ่อไปโดนแล้ว...ตายตามเจ้านายด้วยความจงรักภักดี  เป็นตาออนซอนเน๊าะ!...

 

เอาไหล้างดี ๆ ไปหมักปลาแดกโลด...แต่ลูกยอถ้าเหม็นเอาไปผสมน้ำ ราดหญ้า เป็นยาฆ่าหญ้าเลยบ่เสียของ

 

ดมดี ๆ เด้อ! ถ้าบ่เหม็นยังมีกลิ่นหอม กะค่อยบอกใหม่ แหม่ไหย่รอให้กะลังใจอยู่..

โอ้ย แม่ใหญ่ะนนันท์ มื้อเช่าข้อยยังหัวใจพองโตอยู่ แต่ว่าได้รับคำตอบกงๆ แหล่วคือใจห่อเหี่ยวคักแท่ ไปขี้โม้ไว้ตลาดว่าจะเอามาให้เขาชิม  สำหรับกลิ่นไม่มีกลิ่นใดๆเลย ไม่ว่าจะเป็นหอม หรือเหม็นกลิ่นโคลน(สาบควาย) จ้า ขอบคุงหลายๆเด้อ  หือๆๆ พ่อข่อยคือสิมาเอาคืนไปนำ (วิญญาณน้ำหมักลูกยอ)

คนจน ทำจน อาจรวย


คนจน ทำรวย ยิ่งจน


คนรวย ทำรวย อาจจน


คนรวย ทำจน ยิ่งรวย

อย่าฟ้าวเททิ้ง หาแนวคน ข้างล่างขึ้นมาเบิ่งก่อน เนื้อยังดีบ่ แต่อย่าให้ข้างบนแตกเด้อ!

ชอบพี่ด๊องแด๊งกับพี่ธนนันท์คุยกันจังเลย 

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

หนูโดนใส่ร้าย(เจ้าแม่เงินกู้)

คนจน ทำจน อาจรวย


คนจน ทำรวย ยิ่งจน


คนรวย ทำรวย อาจจน


คนรวย ทำจน ยิ่งรวย

หน้า