บล็อกของ Tui

ช่วงนี้คาดว่า น้าสายพินจะมีงานสะสมเยอะส่งท้ายปีเก่า พอเห็นน้าเริ่มว่าง ผมด้วยความที่มีน้ำใจจึงมอบการบ้านให้ น้าตรวจ เพื่อ เพิ่มงานครับ การบ้านชุดนี้มี ผู้ปรกครองคือ เจ๊ของผมช่วยห่อให้งดงามการบ้านจะได้เกรด  ดีๆ ไม่ต้องทำใหม่ครับ แต่ขอรับลองว่า สูตรของคุณแม่ของน้านั้น ได้ผลงดงามจริงๆ แป้งนุ่มเหนียวใส ทิ้งเย็นไว้ไม่แข็งถ้าทาน้ำมัน ดีใจมากกับ สูตรแป้งจะไปแบ่งคุณป้าด้วยครับ เจ๊ของผม ห่อได้ เหมือน ปั้นสิบนึ่งครับ เพราะเขาชอบ ทรง ส่วนใส้นั้นผมผัดเอง ตามมาใช้ตาชิมกันต่อครับ

ก่อนอื่น ขอแสดงความยินดีกับเพื่อนสมาชิก ที่มีโอกาศได้เดินทางไปเที่ยว ปากช่องร่วมกันด้วยนะครับ ขอให้เดินทางปลอดภัย หลายท่านที่ยังไม่ไปเที่ยวที่ไหน ยังไงผมมี ของมาให้ สายตาทุกท่านชิมตามเคย จากที่เคยเสนอ การทานกระบองเพชรไปนั้น ผมได้ทำเป็นชุดอาหารทานแล้ว ครั้งนี่ผมใส่ผสมใน อาจาด ทานคู่กับ สะเตะ ไก่ อร่อยดีครับ ครั้งหน้าผมจะทำ แกงส้ม เพราะ พันธ์ที่บ้าน เพื่อนผมนี้ ออกรสเปรียวครับ ผักในบ้านที่ใช้มี แตงกวา กับมะเขือเทศ เชอรรี่ครับ ที่เห็นป่นๆ สีนวลๆ นั้นคือ คูสคูส ผมแปลเองว่า พาสต้าขี้หนู มาชมภาพที่ เหลือกัน

การทานกระบองเพชรไม่ใช้เรื่องใหม่ เพราะชาวแมกซิโก และ ชนชาติเอมริกากลางชาติอื่น ทานกระบองเพชรมานานแล้ว แมกซิโกนั้นมีการทำส่งออกกระบองเพชรด้วย ทั้งในรูปสดและบรรจุกระป๋อง โดยส่วนตัวรู้จากการอ่านหนังสืด และดูสารคดีมานานแต่ไม่มีโอกาศได้ทาน จนมาเร็วๆนี้คุณป้าพาทานเพราะท่านได้ หนังสืออาหารจากสมุนไพรจีนมาใหม่หนึ่งในนั้นคือกระบองเพชร แต่ไม่ใช้ทุกชนิดใช้ทานได้ปลอดภัยและอร่อย ชนิดที่นำเสนอนี้คือ พันธ์ Opuntia ficus-indica โอพันเชีย ฟิคัส อิดิคา หรือชื่อสามัญ คือ Prickly pears พริคลี แพร์ แปลไทยได้ว่า ลูกแพร์หนาม ส่วนที่ทานได้ คือใบอ่อนยอดที่แตกออกมาใหม่ๆ เรียก Nopales โนเฟิลล์ส์ หรือ Pad แพท และ ผลสุก เรียก พริคลีแพร์ หรือ ลูกแพร์หนาม มาชมกันครับว่าหน้าตาเป็นยังไง

บ้านคุณป้าที่ผมนับถือนั้น มีผักงอกออกมาเองทุกฤดู เพราะ ท่านสองคน ปล่อยเมล็ดผักแก่ล่วงล่น ตามธรรมชาติ มาหลายปี แต่ละ ฤดู ก็มาต่างกัน แต่ก็ผักยืนต้นประจำไม่น้อย เหมือนกัน ครับ นั้งดูรูปไป ก็อย่างเอามาแบ่งปันครับ เพราะมีผักหนึ่งอย่างที่หาชื่อไทยไม่ได้ แต่คิดว่าต้องมีใครรู้จักครับ รบกวนถามด้วยครับ

แกงไตปลานั้นพอจะมีขายที่วัดและ ร้านไทยบ้างแต่ไม่อยากไปซื้อทาน พยายามหาซื้อไตปลามานานไม่เคยหาเจอเลย ถามคนที่เขาเอาแกงมาขายเขาก็ว่าเขาหมักเอง ลืมเรื่องทำแกงไตปลาไป หลายปีจนมาเห็นสมาชิก บ้านสวนทำชวนทานบ่อยๆ เลยเกิดอาการอยากทานแต่ไม่ อยากซื้อ สะสมไตปลาจะหมักเองก็นานเพราะไม่ค่อยได้ซื้อปลาตัวใหญ่ อยากทานไปบ่นมา เหมือนชะตาลิขิตให้เจอร้านของชำที่ขายไตปลาตั้งอยู๋ใกล้บ้านเพื่อน ห่างกันจากบ้านผมโดยรถยนต์ ประมาณหนึ่งชัวโมง แต่รู้ว่ามีขายก็ดีใจแล้วเพราะหามานานได้มาไม่รอช้าเปิดตำราทำเลย

สองอาทิตย์ ที่แล้วเป็นงานวันเกิดแฟน ซึ่งไม่ได้ฉลองอะไรกับเพื่อนสนิท นอกจากไปทานอาหารก่อนกลางวัน ด้วยกันริมทะเล ชายหาดแถวบ้านในเขตของเทศบาล ท่านที่ให้ความกรุณาสนใจบล็อกผมมา อย่างที่ทราบได้ว่า บ้านผมตั้งอยู่ห่างจากทะเล ถ้าโดยสารโดยรถยนต์ เดินทางใช้เวลา สิบนาที ชายทะเล แบ่งเป็นสองสามส่วนหลักๆ คือส่วนอนุรักษ์ ส่วน เทศบาลซึ่งมีไว้ให้ ประชาชนพักผ่อน และส่วนอุตสหกรรมเบา ครับส่วนที่มาทานอาหารเป็นส่วนของเทศบาล ตามเจ้าของวันเกิดมาดูกันครับ ว่าเทศบาลจัดอะไร ไว้บริการบ้าง

อาทิตย์ที่แล้วอากาศร้อน ไม่อยากทำอาหารอะไรนานๆ หน้าเตาจึงหาเรื่องทำสลัดไทยๆ มีเต้าฮู้ อยู่ในตู้เย็น ด้วยจึงเป็นที่มาของการทำสลัดแขก น้ำสลัดนั้นผมปั่นเครื่องแกงเองใช้สูตรเครื่องแกงกะหรี่ แต่ไม่ใส่ผงกะหรี่ และเครื่องเทศเพราะโดยส่วนตัวแล้ว ร้อนๆ ไม่ชอบทานเครื่องเทศ เมื่อได้เครื่องแกงก็ปั่นใส่น้ำกระทิ และ ถั่วคั่ว ตั้งให้เดือด ปรุงรส ก็ เสร็จ ทำน้ำสลัดเสร็จก็ง่ายเลยครับ หั่นๆ ตัดๆ ก็ได้ทานแล้ว ผักในบ้านที่ใช้มี ผักกาดหอม มะเขือเทศเชอรรี่ และ ต้นหอม

ผักประเภทหัวผักกาดนั้น อย่างที่ทราบกันว่าใบก็ทานได้ แต่จะอร่อยมากน้อยแค่ไหน แล้วแต่พันธ์ครับ ไชเท้าและ เรดิช นั้นถ้าใครไม่ชอบ รสขมนิดๆ ให้เอาไป ลวกก่อน แต่สำหรับบีทรูทนั้น ก้านใบจะหวานเลยแต่ไม่กรอบ เวลาใช้ผัดให้ใส่น้ำ ผัดนานจนก้านนุม อร่อยได้เหมือนหัวเลยครับ อีกทั้งคั้นน้ำก็ยังได้ด้วย บล็อกนี้ มีสองชุดครับ เช้า กับเย็น และมีภาพต้นผักบางส่วน ที่ผมเริ่มเพาะเอาไว้แจกเพื่อน ตอนไปร่วมงาน คลิสมาตร์ด้วยครับ