เมนู ... เศรษฐีเมิน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    เมื่อเห็นพาดหัว ... เอ้ย ! จั่วหัว ท่านอาจกำลังตั้งข้อกล่าวหาเอากะข้าพเจ้า ว่า ละเมิดสิทธิ์ !

    เปล่า ละเมิด นา ขอรับ ... แต่ข้าพเจ้า ค่อนข้างจะมั่นใจว่า พอท่านเห็นชื่อเมนู ... ท่านก็คงเห็นด้วยกับชื่อที่จั่วหัวไว้ ... เมนูที่จะนำเสนอวันนี้ ... อย่าว่าแต่เศรษฐีเลย ...

    ท่านเองก็เหอะ ... เห็นแล้ว มีจำนวนไม่น้อยเชียวแหละที่เมิน ... เพราะ ... มันคือ ...

      “ยำเปลือกแตงโม” ...

    ที่มา ที่ไป ของเมนูนี้ มีอยู่ว่า ...

    เช้าวันนี้ .... ม.ค. 2555  ขณะข้าพเจ้าเดินเข้าไปในครัว ..เห็นลูกกำลังเตรียมแตงโม ใส่ตู้เย็น สำหรับมื้อกลางวัน ... เขาผ่าแบบหั่นท่อน ... ตอนที่ข้าพเจ้าเห็น แตงโมท่อนหัว ถูกเขาสำเร็จโทษ เป็นชิ้น ๆ ไปแล้ว และกำลังเตรียม จะจัดการกับท่อนที่เหลือ ..จึงรีบบอก

    “อีกครึ่งที่เหลือ อย่าหั่นนะ” ... ลูกหันมามอง ด้วยสายตาบ่งบอกความสงสัย ... เลยไขปริศนา โดยไม่ต้องรอให้ลูกถาม

       “ตักเอาแต่เนื้อ เหอะ ... พ่อจะเอา เปลือกไว้ยำ” .... ลูกพยักหน้า พร้อมเสียง

    “อ้อ ... ได้เลย ! .... จัดให้”

        ข้าพเจ้า เลยเตรียมเครื่องปรุง ... ปลาทูนึ่ง ... ไม่มี .. มีแต่กุ้งแห้งไม่ได้ป่น แข็งไป แสลงฟันคนแก่ ... ไม่ต้องใส่มันก็แล้วกัน .... ใส่กุ้งก้อนแทนเอา ! ... แฮะ ๆ ๆ ... ก็กะปิ ไงครับ

    ระหว่าง ปิ้งกะปิ ... เตรียมของที่พอจะหาได้ ... ปอกหอมแดง ล้าง ... ค้นถาดผักในตู้เย็น ได้ ... พริกสด และ ... ใบแมงลัก ที่เหลือจากเหนาะ (แนม) กะขนมจีน

 

 

 

 

    หาสุดความสามารถแล้ว ... ได้แค่เนี๊ยะ ...

 

 

 

 

 

 

 

 

    เห็นว่าหมด Store แล้ว จริง ๆ ...

   จึงเอาเปลือกแตงฯ (ลูกเว้นเนื้อติดไว้นิดหน่อย) มาขูด ...

   แล้วก็ ... ได้อย่างนี้นี่เอง


 

 

 

 

 

    ใส่กุ้งก้อน ลงไปสรัางความสนิทสนมกัน ...

    หั่น ๆ เด็ด ๆ สิ่งที่ค้นได้ ... โยน (ไม่จะเป็นต้องประคอง) ตามลงไป ...

    นี่ไง ... ครับ !


 

 

    คลุกเคล้า ... เข้ากัน ... ปรุงรสด้วย เกลือ ซีอิ้วขาว ... น้ำส้ม ... น้ำตาลไม่ต้อง เนื้อแตงฯ หวานอยู่แล้ว

         เป็นอัน เสร็จพิธีปรุง ... 

    ไงครับ ... อย่าว่าเศรษฐีเลย ... ท่านก็เหอะ ... รับได้รึเปล่า?

           ข้าพเจ้า รึครับ ... พุงกางไปเลย ! … ฮุ ๆ ๆ ๆ

ความเห็น

เคยกินค่ะคุณลุงแต่เป็นตำรับอีสาน ใส่เครื่องส้มตำแทนค่ะ

  มีแตง เป็นพระเอก ...

   ส่วนการปรุงรส ... เป็นอัตสิทธิ์ และขึ้นอยู่กับอัตภาพ ครับ

แปลกดีคะ :uhuhuh: :uhuhuh:

   ทิ้งไป ก็เสียดายส่วนที่ยังเป็นประโยชน์ ...

     อาหาร ... ตอนเด็ก ๆ ของผม ตอนตามคุณแม่ไปเก็บข้าวไร่ ครับ

สวัสดีค่ะ คุณลุงปาโล นึกว่าเปลืองแตงโมที่ปลอกเปลืองสีเขียวออกแล้วเอาเนื้อเปลืองสีขาวมาสับแบบมะละกอเสียอีก แล้วตามด้วยกุ้งแห้งทอด ถั่วทอด ใบสะแหนฯลฯ แต่ม่ะช่าย สงสัยอร๋อยจริง หมดพุงกางเลยยย :confused:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

   จะทำอย่างหลานว่า ... ก็ไม่ผิดกติกา

    คงอร่อยไปอีกแบบ ... แต่ที่ลุงทำนี่ มันง่าย ... ขูดเอาเท่าที่ต้องการ

  แล้วใช้เปลือกเขานั่นแหละ เป็นภาชนะ ... ไม่ต้องยุ่งยากหา

    ทานไป ๆ ... เห็นท่าจะหมด แต่ยังไม่อิ่ม ... เพิ่มได้โดยขูดด้านในภาชนะ และ เติมเครื่องปรุง ... ฮุ ๆ ๆ

    ดีไหม เอ่ย

นึกถึงย่า ยำแตง ย่าชอบนักแล แค่ใส่เคย ก็ยำแล้ว ย่าว่ากินแล้วเย็นดี....


 

   แขะเอามาให้แล ไม่ไคร่สาไหร หลานแจ้วเหอ ...

    ถ้าอีให้หรอย จริง ... เคย ฮัน อย่า เจ(ปิ้ง) .. เพราะเคยเจ ยำแตงแล้วจึด

     สมัยกอน ลุงยำแตงไร่ สุก ... ลุกใหญ ๆ เรียกว่าแตงหมอน 

      เปรี้ยว หอม อยู่ในตัว ใส่ปลาคลองปิ้ง .. ใบแส้แน้ (สาระแหน่) ใบยำแหย่ (ไม่โหร่ภาษากลางเรียกพรือ) แขะโยหาพันธุ์อยู่

หลานนันเคยเห็นคนอื่นทำกินบ่อยค่ะ...แต่ตัวเองไม่กล้ากิน...กลัวติดใจ...ไม่เคยกล้าลองกินสักที...เป็นตาแซ่บ! สูตรของลุง

   ติดใจ .. ก็ทำง่าย

    ชอบอย่างไร ปรุงได้ดังใจ ...

  ลองดูครับ มีประโยชน์อยู่บ้าง สำหรับลุง ... ดีกว่าทิ้งเปล่า

หน้า