ไม่คิดจะฆ่า ... ทั้งที่รู้ว่า ... เขาคือศัตรู

เขียนโดย paloo เมื่อ 20 พฤศจิกายน, 2012 - 22:37

หมวดหมู่ของบล็อก:

Keywords:

“นึกพรือ ... กินเล้าแต่ฉ่าวอะ ... หมอไม่ฉายกินนิเห็น” (นึกไงถึงจะดื่มเหล้า ตั้งแต่เช้า ละ ปกติไม่ดื่มไม่ใช่รึ) ... ปุจฉา อย่างสงสัย ของเจ้าของร้านค้า ซึ่งตั้งอยู่คนละฟากถนน กับสวนของข้าพเจ้า ... ถูกตั้งเอากะข้าพเจ้า หลังจากข้าพเจ้า สั่งซื้อสุราโรง หรือ เหล้าขาว

“ไม่ฉายกินเอง ... เอาไปเหลี่ยง เผลี่ย” (เปลาไม่ได้ดื่มเอง ... เอาไปเลี้ยงเพลี้ย) ... ข้าพเจ้าตอบหยอกล้อ ด้วยเมื่อสมัยเรียนชั้นประถม เราเคยเรียนห้องเดียวกัน

“บาเฮอ ... มีแต่เขาอิฆ่า ... นิมึ้งติเหลี่ยง” (บ้ารึ ...มีแค่คนจะฆ่า ... แต่นี่มึงจะเลี้ยง) เสียงย้อนจากเขา

“น้ำส้มสายชู ขวดหนึ่งด้วย” ข้าพเจ้าสั่งสินค้าเพิ่ม โดยไม่ต่อความที่คุยค้างกันไว้ ...

“ไซ ... เอาไปเหลี่ยงเผลี่ยกันเฮอ” (ทำไม ... เอาไปเลี้ยงเพลี้ยด้วยละซี)... เขาล้อ

“เราติเอาไปทำน้ำหมักยิกเผลี่ย ... มั่นลงถัว ดำเมิดไปเหม็ด” (จะเอาไปทำน้ำหมักไล่เพลี้ย ... มันลงกินถั่วดำมืดไปหมด) ... คราวนี้ ข้าพเจ้า ตอบจริงจัง ... แล้วสั่งต่อ

“เอายาฉุน 5 หอ ด้วย”

ได้ของตามต้องการ หิ้วข้ามถนน เข้าสวน จัดการลงมือผสม น้ำส้ม + กากน้ำตาล + น้ำหมักจุลินทรีย์ ที่หมักเอาไว้ เติมเหล้า ปิดฝาถัง

สวนยาฉุน เอาใส่ถังพลาสติกเล็ก เติมน้ำ ปิดฝา

ไปถอนหญ้า ขยายพื้นที่ ปลูกบอนดำ

ตกเย็นกลับบ้าน ....

เดินเข้าไปในสวนที่ปลูกผักหวานป่าไว้ ... เปล่า ไม่ใช่ไปเก็บยอดผักหวานป่าหรอกครับ ... แต่