ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
คามาคุระเป็นเมืองเล็กๆ ที่สวยมาก เมืองในดวงใจของอ้อยหวาน คราวนี้เลยแวะไปที่คามาคุระเสียสองครั้งเลย เอาจักรยานไปปั่นเที่ยวรอบๆ แวะชมวัด ชมเมืองไปเรื่อยๆ อีกครั้งก็ไปเดินป่าบนภูเขาที่ล้อมรอบสามด้านของเมือง
การเดินทางทั้งสองแบบทำให้ชมเมืองได้ละเอียด แต่อ้อยหวานเดินไม่เก่ง วันนั้นเดินขึ้นลงเนินเขา แถมซอกแซกตามซอกตามซอย 20 กว่ากิโล ตอนกลับไปที่พักจากสถานีรถไฟต้องขึ้นเนินเขาอีก แทบคลานเลย แต่คนญี่ปุ่นเดินกันเก่งและเร็วมาก มีอยู่ช่วงหนึ่งเดินตามหลังผู้สูงวัยกลุ่มหนึ่ง อ้อยหวานต้องใช้ความพยายามอย่างสูงเพื่อเดินตามให้ทัน เวอร์ชั่นที่มีรายละเอียดการท่องเที่ยวเพิ่งจะเขียนเสร็จค่ะ ถ้าสนใจอ่านได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ
เพลิดเพลินกับการเดินป่าที่คามาคุระ สัมผัสกับธรรมชาติ ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม
วันนั้นไปแต่เช้าได้ไปเดินตามซอกตามซอยดูบ้านเรือน ก่อนไปเดินป่า เวลาไปต่างถิ่น การได้เดินหรือปั่นจักรยานชมบ้านเรือนเป็นสิ่งที่ชอบมาก ไม่ต้องตีตั๋ว เสียตังส์ด้วย
ชอบประตูรั้วบ้านของคนที่นี่ ดูโปร่ง เรียบง่าย และมีสไตล์ ดูอบอุ่น ยินดีต้อนรับ ชอบหินที่วางบนทางเดิน
ประตูรั้วบ้านอีกหลัง
อีกอย่างหนึ่งที่ญี่ปุ่นที่ชอบมากคือ เขาเทรนหมาดีมาก ไม่ได้ยินเสียงเห่าหรือตะกุยเลย เดินตามซอกตามซอย เดินผ่านบ้าน น้องหมาเขาก็นอนดูเงียบ
รั้วบ้านส่วนมากจะใช้วัสดุตามธรรมชาติ
บ้านแบบเรียบๆ แต่น่าดู ให้บรรยากาศอบอุ่น
ดูดิมีที่ไม่มากมายเลย แต่ต้นไม้เต็มแน่น
บ้านส่วนมากจะมีเนื้อที่รอบๆบริเวณน้อย แต่หน้าบ้านจะมีกระถางดอกไม้ตกแต่งกันงดงาม
สวนหน้าบ้าน ที่มีรั้วเตี้ยๆ เลยถูกแอบมอง จัดเสียสวยมาก
หลังนี้ก็ต้นไม้แน่นเอี้ยดเลย หลังเล็กๆ แต่ร่มรื่นน่าอยู่
สวนผักก็ปลูกแน่นเหมือนกัน ไม่มีที่เหลือให้วัชพืช ใช้พื้นที่ได้คุ้มมาก
แอบโผล่หน้าไปถ่ายรูปบ้านนี้ อยู่สุดซอยเลยไม่มีประตูกั้น ต้นอะเซลเลีย (azalea) ออกดอกเสียดกพราว อะเซลเลียเป็นต้นไม้ที่มีอยู่เกลื่อนทั่วเมือง นิยมปลูกกันริมถนน ริมทางเดิน แล้วดอกก็บานทนด้วย อ้อยหวานอยู่ญี่ปุ่นหนึ่งเดือนมีดอกอะเซลเลียให้ชมตลอด
ทางเดินสู่ศาลเจ้าที่ใหญ่และสำคัญที่สุดในคามาคุระ ‘ศาลเจ้าซึรุโอะกะ ฮะชิมาน กุ’ มีแถวดอกอะเซลเลียอยู่เคียงข้างต้นซากุระ วันที่ไปปั่นจักรยานเที่ยว พอมาถึงแถวนี้ฟ้าเริ่มมืดครึ้ม แสงน้อย ถ่ายรูปออกมาไม่สวย ก็คิดว่าค่อยมาเก็บรูปอีกครั้งในวันหลัง
อ้อยหวานไปถึงที่ศาลเจ้าฝนเริ่มตกปรอยๆ และไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตก เลยปั่นกลับไปที่สถานี แล้วก็กลับที่พัก
อีกสองวันกลับไปเดินป่าแล้วแวะไป กลายเป็นว่าไปตรงกับวันหยุดราชการ คนเยอะมากๆ ถ่ายรูปไม่ได้เลย วันนั้นเลยได้แต่รูปประตูโทริของศาลเจ้าซึรุโอะกะ ฮะชิมาน กุ
ดูดิทางเดินดอกอะเซลเลีย ถ่ายรูปไม่ได้เลย คนเยอะจริงๆ
อะเซลเลีย เป็นพืชตระกูลเดียวกับโรโดเดนดรอน (Rhododendron) หรือกุหลาบพันปี
ทั้งอะเซลเลีย และ โรโดเดนดรอน หรือกุหลาบพันปี เป็นพืชมีพิษ ใบและเกสรมีพิษร้ายแรง
ดอกอะเซลเลียสีนี้ก็สวย
ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข
ขอบคุณค่ะ
อ้อยหวาน
- บล็อกของ อ้อยหวาน
- อ่าน 19705 ครั้ง
ความเห็น
TOOK SRONSIT
10 มิถุนายน, 2014 - 20:55
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
ขอบคุณคะ พี่อ้อยหวานที่นำภาพ เมืองคามาคุระ มาให้ชมอย่างต่อเนื่องสวยงามมากเลยคะ
ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน
nipa
11 มิถุนายน, 2014 - 06:10
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
ว้าวๆดอกไม้สวยมากๆค่ะ คุณอ้อยหวานชอบทุกสีงามทุกดอก ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าดอกไม้สวยงามมากมายแต่มีพิษร้ายแรง ขอบคุณค่ะที่นําภาพสวยๆมาให้ชมคะ
สายพิน
11 มิถุนายน, 2014 - 07:22
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
ขอบคุณคุณอ้อยหวานมากๆ นำภาพช่วงหนึ่งของชีวิตในต่างแดนมาให้ชม ภาพมีชีวิตชีวาทำให้ได้เรียนรู้ความรู้สึกและวิถีอารยธรรมความเป็นอยู่จากภาพไปในตัวด้วยค่ะ ชอบบล็อกนี้ค่ะ
priraya
11 มิถุนายน, 2014 - 08:16
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
เห็นภาพแล้วให้นึกว่า ถ้าตัวเองไป คงถ่ายรูปเพลินจนแมมฯหมดไม่รู้ตัวแน่ๆเลยค่ะ....
Boy Inter
11 มิถุนายน, 2014 - 08:26
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
สวยงาม ร่มรื่น สะอาดสะอ้าน เป็นธรรมชาติมากเลยครับ เห็นแล้วอยากไปเที่ยวบ้าง ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันภาพสวยๆ ครับ
เสิน
11 มิถุนายน, 2014 - 09:14
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
ชอบประตูรั้ว ชอบทางเข้าบ้าน ชอบทางเดินเล็กๆ มีต้นไม้มาก ดูสงบเงียบดี
..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..
ป้าต่าย
11 มิถุนายน, 2014 - 10:43
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
ชอบรั้วบ้านรูปที่ 5 อยากรู้ว่าเขาทำอย่างไร หากมีเวลารบกวนคุณอ้อยหวานลงบล็อกวิธีการทำให้ดูหน่อยคะชอบมากๆๆๆ
คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก
Tui
12 มิถุนายน, 2014 - 07:52
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
ตามมาเที่ยวอีกแล้วครับ พี่ ญี่ปุ่น เขาทำยังไง ถึงรักษาความสะอาดได้ ดีขนาดนั้น นะครับ มีเลอะเปรอะ บ้างเป็นส่วนน้อย ไปเที่ยว ตามป่าเขาก็มีขยะ น้อย ถังขยะก็ไม่ได้ หาง่ายๆ หาได้ ก็ไม่ใช่ว่าทิ้งได้ ทุกถัง แปลกใจมาก คนก้ยังสละเวลา แยก ขยะ คิดแล้วละอายใจ ตัวผมแอบมกขยะ ต่างถัง โดยไม่ให้เจ้าของบ้านรู้ ประจำ ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ อีกครั้ง ครับ
บุญพา
12 มิถุนายน, 2014 - 07:53
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
ร่มรื่น สงบ และสวยงามมาก
คุณอ้อยหวานใช้ชีวิตคุ้มจริงๆขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่เก็บมาแบ่งปันค่ะ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน
ยุพิน
12 มิถุนายน, 2014 - 08:05
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
ชอบดอกไม้สวยๆ ค่ะ.. ลัดฟ้า แอบพาตัวเองไปถ่ายรูปมาบ้าง ดอกไม้ชนิดนี้สวยมากๆ มีปลูกประดับทุกที่ ทุกสวนสาธารณะเลยก็ว่าได้ มันเสมือนต้นเข็มบ้านเราเลยนะคะ
หน้า