เล่าสู่กันฟัง เรื่องของมะเดื่อ ตอน ลูกกรวด กะโผ๊ะ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

     Laughing สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้เอาเรื่องของไม้ที่ชื่อว่า “มะเดื่อ” มาเล่าสู่กันฟัง หลายคนเคยได้ยิน “ มะเดื่อมันไม่ค่อยดีเพราะมีแมงหวี่เข้าไปอยู่ข้างใน ” จะดีหรือไม่ดีก็แล้วแต่มุมมองของแต่ละคน ที่แน่ๆ มะเดื่อมีหลายชนิด บางชนิดกำลังจะสูญพันธุ์ จากการทำลายของมนุษย์เรา เพราะใช้พท.เพื่อปลูกพืชเศรษฐกิจแย่งที่อยู่อาศัยของไม้ในธรรมชาติ อาจมองว่ามะเดื่อไร้ประโยชน์ไม่ได้ใช้สอย หรือกินไม่ได้ จะด้วยเหตุผลอันใดก็แล้วแต่ นับวันมะเดื่อก็จะเหลือน้อยลงทุกที

   มะเดื่อ เป็นไม้ประเภทไม้เนื้ออ่อน มีข้อปล้อง มีหลายสายพันธุ์ ส่วนใหญ่ผลกินได้ ผลอ่อนของมะเดื่อบางชนิดกินเป็นผักเคียงคู่กับเมนูอาหารบางเมนู บางชนิดกินผลสุกเป็นผลไม้ บางชนิดไม่นิยมกินแต่ปลูกประดับเพื่อความสวยงาม

   มีมะเดื่อต้นไหนบ้างที่นำมาเล่าวันนี้ ติดตามกันต่อครับ

  ลูกกรวด

  

   ไม้ต้นนี้ผมเห็นครั้งแรกที่ทางขึ้นน้ำตกนกรำ จ.พัทลุง

http://www.bansuanporpeang.com/node/15658

  หลังจากนั้นจนบัดนี้ผมก็ไม่เคยเห็นต้นโตๆที่มีผลแบบนี้อีกเลย เจอแต่ต้นเล็กครั้งหนึ่งที่บ้านผญ.โสทร บัดนี้คงโตและอาจมีลูกแล้วก็ได้ มะเดื่อที่ชื่อลูกกรวดนะ ไม่ใช่ผญ.โสทร ฝากข่าวถามหน่อยที่ให้หาให้ผมสักต้นนั้น หาได้แล้วยังครับ

  สำหรับชื่อเรียกมะเดื่อต้นนี้ ก็ยังไม่ชัดเจน คนพัทลุง คนนครศรีฯเรียกลูกกรวด ค้นหาข้อมูลทั่วไปก็ไม่มี ผมจึงขอเรียก ”ลูกกรวด” ตามที่ได้ยินมาก็แล้วกัน ส่วนรายละเอียดอื่นๆท่านใดเคยสัมผัสเคยรู้จัก หรือมีข้อมูล นำมาเพิ่มเติมได้ครับ อ้อ เกือบลืม ผลสุกกินได้ครับ เขาว่ามา

  ส่วนภาพด้านล่าง จะเป็นมะเดื่อชนิดเดียวกันหรือไม่ ขออนุญาตนำมาอ้างอิงครับ เพราะเห็นว่ารูปลักษ์ใกล้เคียงกัน

ที่มาของภาพ http://akkarakitt.exteen.com/20091211/episode-ix

    ต้นต่อไป

   โผ๊ะ,โพ๊ะ,กะโผ๊ะ

 

  ไม้ต้นนี้ผมนำต้นเล็กๆมาจากป่า เอามาปลูกไว้ในสวนเมื่อนานมาแล้ว กะโผะ,กะโผ๊ะ ถ้าค้นจากกูเกิ้ลก็จะเจอแต่คำลงท้ายนามสกุลของบุคคล ถ้าค้นในบ้านสวนพอเพียงก็จะเจอhttp://www.bansuanporpeang.com/node/11872,,,และอื่นๆอีกเล็กน้อย

 

  ลองค้นดูจากหนังสือพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน ฉบับเก่า ฉบับใหม่พุทธศักราช๒๕๕๔ก็ไม่มี แม้แต่พจนานุกรมภาษาถิ่นใต้ พุทธศักราช๒๕๕๐ ก็ไม่มี นักพฤกษศาสตร์เขาให้ชื่อไว้ว่าอย่างไรหนอ หรือตกสำรวจละเจ้ามะเดื่อที่ชื่อว่า กะโผ๊ะ เพราะฉะนั้นงานนี้ทั้งต้นลูกกรวด ทั้งต้นกะโผ๊ะข้อมูลทางพฤกษศาสตร์จึงไม่มีไปโดยปริยาย

 

  ถ้าถามว่าทำไมผมจึงเอามาปลูกล่ะ ตอบง่ายๆครับ ผลอ่อนขนาดนิ้วโป้ง สดๆจิ้มน้ำพริกครับ หรือต้มก่อนก็ได้  แกงกะทิกับเนื้อรสชาติก็ไม่เลว ผลอ่อนมันกินได้ครับ ส่วนผลสุกก็กินได้ แต่ไม่อร่อยเท่านั้นเอง

เหลือบขึ้นไปดูที่เล่ามา ชักยาวแง่ะ ...พบกับต้นมะเดื่อต้นต่อไป ในบล็อกต่อไปนะครับ สวัสดี.  

ความเห็น

ถึงเรื่องกินจะไม่ค่อยน่ากิน แต่เรื่องความสวยงามกินขาด ลูกพราวต้นเลยค่ะ...

แสดงว่า ชอบตอนมีลูกแน่เลย น่าปลูกในสวนนะครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

อ๋อ ถึงบางอ้อซะที ขอบคุณลุงเสินสำหรับความรู้ใหม่ ผมเห็นแถวๆบ้านในกรุงเทพนี่แหล่ะครับ นกคงกินแล้วถ่ายมูลไว้ แล้วก็งอกขึ้นมาเองเหมือนโผ๊ะในรูปเป๊ะเลย เด้วไปดูอีกที เพื่อความชัวร์

"what a wonderful world"

ดูให้ดีๆนะครับ เพราะมะเดื่อมีหลายชนิด

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ตอนแรกมีต้นมะเดื่อชุมพร สุดท้ายไม่รอด แพ้ความแห้งแล้ง น้ำไม่ทั่วถึง สุดท้ายได้มะเดื่อฝรั่งมาหลายต้น(ตามกระแส) จากเพื่อนๆ สมาชิก คราวนี้ประคบประหงมอย่างดี ไม่รู้จะรอดหรือเปล่า Smile

“นานุวัฒน์ ทำเกษตรให้สนุกและมีความสุข”

ไม้ตระกูลมะเดื่อเป็นไม้ทนแล้งนะครับ บ้านนาเห็นมีน้ำเยอะไม่น่าตาย  มะเดื่อฝรั่งค่อยว่ากันครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ขอบคุณลุงเสินสำหรับความรู้เรื่องมะเดื่อครับ 

ไร่สุโขทัยนี้ดี ไร่นี้มีแต่ความสุข

ยินดีครับ ยังมีอีกหลายต้นเข้ามาดูในบล็อกต่อไปนะครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

แถวบ้านป้ายาหายไปแล้ว เด็กรุ่นหลังไม่มีใครรู้จักค่ะ อยากอนุรักษ์เอาไว้แต่ไม่มีที่ปลูกค่ะพ่ืเสิน

เข้าใจครับ หลายคนชอบ อยากมีอยากปลูก แต่พท.จำกัดเหมือนๆกัน

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า