ขอขัดจังหวะ กับลูกประ สักบล็อกนะ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    Laughing สวัสดีครับ บล็อกนี้ขอขัดจังหวะ เก็บภาพมาเล่าฯ มาดูการแปรรูปลูกประให้เป็นอาหารว่างที่น่าทาน ซึ่งวัตถุดิบที่นำมาเสนอให้ชมก็มาจากงานนี้ ดังที่ได้กล่าวไปแล้วเป็นบางส่วน เรามาดูขั้นตอนการทำ"ลูกประฉาบน้ำตาล"กันดีกว่าครับ

ภาพแรกนี้เป็นลูกประเผาที่แกะเปลือกออกแล้วจากในงานกินดีฯโซนป่า เตรียมไว้ทำน้ำพริกลูกประ

 

 

นี่คือต้นลูกประซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามสายน้ำตกกับที่พัก

ลูกประทั้งหมดนี้ น้องหยอยอภินันทนาการให้มา ถุงซ้ายยังดิบ จานกลางต้ม จานขวาคั่ว

ถุงนี้จะให้เป็นครู

เนื้อในที่แกะเปลือกแล้ว

 

เปลือก

 

ผ่าครึ่ง

 ตั้งน้ำมันให้เดือด

เอาลูกประใส่ลงไป

ทอดจนเนื้อเริ่มเหลืองก็ตักขึ้น

ถ่ายน้ำมันออกให้หมดล้างกะทะใหม่ตั้งไฟให้แห้ง ใส่น้ำตาลกับเกลือ

รอจนน้ำตาลเดือด

ใส่ลูกประลงไปคนให้เข้ากัน

เคี่ยวไปเรื่อยจนแห้ง หน้าตาแบบนี้

เสร็จแล้วครับ เชิญชิมได้

     จบแล้วครับ ลูกประฉาบน้ำตาล เมนูแนะนำจากชาวบ้านงานกินดีฯ ขอขอบคุณทุกๆท่าน มา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ.

 

 

ความเห็น

เมื่อช่วงที่แพ้ท้องไปไหนไม่ได้ ก็อ่านแต่หนังสือ มีอาจารย์ท่านนึงเป็นคนใต้เขียน มีเรื่องเก็บลูกประด้วย และต้องการอนุรักษ์ต้นประไว้ด้วยค่ะ  

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ปัจจุบันต้นประเหลือน้อยมาก เพราะคนตัดเอาต้นไปทำสิ่งปลูกสร้าง แล้วไม่มีการปลูกเพิ่มนับวันจะหมดไปเรื่อย ประกอบกับเป็นไม้ที่โตช้า ทำให้ขาดคนสนใจที่ปลูกครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หนูหาหนังสือที่เคยอ่านเจอแล้ว ชื่อเรื่อง เมื่อฉันลงมือปลูกต้นไม้ ของอาจารย์สมใจ  สมคิด  ท่านเป็นคนเกาะสมุย สอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์  พอเห็นพี่เสินเขียนบล็อกเกี่ยวกับลูกประหนูก็นึกถึงหนังสือเรื่องนี้ขึ้นมาได้

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

เข้าใจดัดแปลงค่ะ น่ากิน อยากส่งใส่ถุงให้ลูกประมาเที่ยว กทม.มั่งมั้ยคะ :sweating:

หมดปัญญาพี่ที่จะตามกลับ เพราะมันถูกส่งเข้ากระเพาะใครหลายๆคนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว :uhuhuh:

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ทำซะน่ากิ๊น เดี๋ยวแย่งกัน จะได้คนเม็ดมั้ย พี่เก้
วันนี้ บ้านเราคึกคักจังเลยนิ


ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง

เพราะพี่ทำลูกประฉาบหรือเปล่า หรือว่าเมาลูกประกัน


         :uhuhuh: พี่เก้

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า